π.Χρῆστος Ζαχαράκης:Η πορεία

Ἡ περίοδος τοῦ Τριωδίου εἶναι μιὰ μικρογραφία τοῦ βίου μας. Εἶναι ὁ δρόμος καὶ τὸ τέρμα, εἶναι ὁ ἀγώνας καὶ ἡ ἀπολαβή. Ἀπ᾽ ὅσους ἀποδύονται αὐτὸν τὸν ἀγώνα οἱ περισσότεροι εἶναι ἀνυποψίαστοι γιὰ τὸ νόημα καὶ τὸ σκοπό του, τὸν ἀκολουθοῦν μᾶλλον ἀπὸ μιὰ θρησκευτικὴ συνέπεια, ἀλλὰ καὶ ὅσοι συνειδητά εἰσέρχονται εἶναι ἀνυποψίαστοι γιὰ τὸ τὶ κόπος καὶ τὶ πόνος τοὺς περιμένει· ἕνας πραγματικὸς Σταυρός! Πάνω του πρέπει ν᾽ ἀποθέσουμε τὸν ἐγωισμό καὶ τὴν ὑπερηφάνεια μας, τὶς κακίες καὶ τὰ πάθη μας, τοὺς πόνους καὶ τὶς πίκρες μας, ἀκόμη καὶ τὶς ἐλπίδες μας, νὰ παραμείνει μόνο μία... Κι αὐτὸ μπορεῖ νὰ διαρκέσει μιὰ ὁλόκληρη ζωή, ὄχι γιὰ κανέναν ἄλλο λόγο, ἀλλὰ γιατὶ ἀρνούμαστε ν᾽ἀδειάσουμε τὴν ψυχή μας ἀπ᾽ ὅλ᾽ αὐτά, φοβόμαστε μήπως τὰ καρφιὰ τοῦ σταυροῦ διαπεράσουν τὴν καρδιά μας... Ἀλλὰ «οὐδεὶς ἐπιβαλὼν τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπ᾽ ἄροτρον καὶ βλέπων εἰς τὰ ὀπίσω, εὔθετος ἐστὶν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ». Τὸ ὅραμα τῆς νίκης ἐπὶ τοῦ θανάτου εἶναι Ζωὴ καὶ Ἀνάσταση καὶ γιὰ νὰ νικηθεῖ ὁ θάνατος πρέπει νὰ ἀπεκδυθοῦμε ὁ,τιδήποτε δικό του, ὁ,τιδήποτε μᾶς κρατάει δέσμιους. Γι᾽αὐτὸ ἔχει νόημα ἡ νηστεία, γιατὶ ἡ νηστεία εἶναι πάνω ἀπ᾽ὅλα ἀποταγή! Καὶ γι᾽ αὐτὸ ὁ Χριστὸς εἶπε πὼς «τοῦτο τὸ γένος -τὸ δαιμονικό, ποὺ μᾶς θέλει καὶ μᾶς κρατάει στὸ θάνατο- ἐν οὐδενὶ δύναται ἐξελθεῖν εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ». Ἐπειδὴ ἀκριβῶς ἡ προσευχὴ μᾶς συνδέει μὲ τὸ Θεό, ἐνῶ ἡ νηστεία μᾶς ἀποσυνδέει ἀπὸ τὴ φθορά. Προσευχὴ εἶναι ἡ ἀναφορά μας στὸ Θεό, νηστεία ἡ ἀποκοπή μας ἀπὸ τὸν κόσμο


http://pchristoszacharakis.blogspot.com/2012/03/blog-post.html