Ύστατες προσπάθειες παράτασης του Καλοκαιριού!
Καθηλωμένη κάτω απ’ τ’ αρμυρίκι
Κάνω πως δεν τα βλέπω τα καράβια…
Ακίνητη, το επόμενο προσμένω
Έρχεται γύρω στα μεσάνυχτα.
Πιάνει Αστυπάλαια κι’ Αμοργό.
Κι’ έχει ένα φεγγάρι τον Αύγουστο!
Ίσως το επόμενο, το γρήγορο
που πιάνει Πειραιά χαράματα…
Μα με προσπέρασε κι’ αυτό.
Κι’ οι αποσκευές μου αζήτητες στην προκυμαία…
24 Αυγούστου 2007
Πώς να πατήσεις στην ορεινή χώρα;
Έτσι που έγινε απ’ την αλμύρα η ψυχή σου…
Και τα μάτια της
Έτσι που άνοιξαν πελώρια
Πώς να τα κλείσεις πάλι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου