Στις 14 Σεπτεμβρίου 1996 εκδήμησε αδόκητα προς τον Κύριο ο Σταμάτης Ν. Παπασταματέλος από αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Γεννημένος το 1964 στην Αθήνα αποπεράτωσε τις γυμνασιακές του σπουδές το 1982 στο Κλασικό Λύκειο της Πρότυπης Σχολής Αναβρύτων και ήταν ήδη αρθρογράφος της εφημερίδας «Χριστιανική». Στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου σπούδασε δημιούργησε την Χριστιανοσοσιαλιστική Σπουδαστική Κίνηση Φιλοσοφικής (ΧΣΚ) στα πλαίσια της παρουσίας που είχε η παράταξη αυτή και σε άλλες σχολές. Η συμβολή του Σταμάτη στην πορεία της ΧΣΚ στα Πανεπιστήμια ήταν μεγάλη, όχι μόνο ως ομιλητή στις τότε φοιτητικές Συνελεύσεις αλλά και επειδή κείμενα, προκηρύξεις, συνθήματα και αφίσες είχαν όλα την σφραγίδα της προσωπικής του πολιτικής έμπνευσης και (αρκετά προχωρημένης) αισθητικής.
Παράλληλα, ασχολήθηκε και με το περιοδικό «Σημάδια» που συσπείρωνε τότε ολόκληρο τον νεολαιίστικο λόγο των Χριστιανοσοσιαλιστών και ταυτόχρονα δραστηριοποιήθηκε στο Κίνημα της Χριστιανικής Δημοκρατίας. Από το 1986 ο Σταμάτης συνεργάστηκε με το περιοδικό «Έξοδος» στο οποίο αρθρογράφησε μέχρι το 1989. Το τέλος της στρατιωτικής του θητείας τον βρήκε στον νεότευκτο τότε Ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος (1989) επίλεκτο στέλεχος και παραγωγό εκπομπών λόγου («Άγγελος εξάγγελος», «Ρωγμές») μέσα από τις οποίες σχολίαζε την πραγματικότητα με τρόπο σύστοιχο προς τούς προβληματισμούς τόσο εκείνου όσο και του ευρύτερου χώρου των στρατευμένων Χριστιανών σ’ έναν πολιτικά προοδευτικό κοινωνικό αγώνα. Τις εκπομπές αυτές τις συνέχισε όλα τα κατοπινά χρόνια μέχρι την ημέρα του αδόκητου θανάτου του με μεγάλη επιτυχία και καυτό σύγχρονο εκκλησιαστικό λόγο καμιά φορά πολύ πιο προωθημένο από την πλειονότητα των εκπομπών της εκκλησιαστικής ραδιοφωνίας. Την ίδια εποχή προσλήφθηκε πρώτα στα εκπαιδευτήρια «Ο Πλάτων» και κατόπιν στα εκπαιδευτήρια «Κωστέα-Γείτονα» ως φιλόλογος, όπου ανέδειξε το ταλέντο του και τη βαθειά γνώση της ελληνικής γλώσσας. Στο δεύτερο σχολείο παρέμεινε μέχρι την τελευταία του ημέρα.
Από τις αρχές της δεκαετίας του '90 ο Σ. Παπασταματέλος συνέγραψε κείμενα αξιολογότατα τόσο στη «Χριστιανική», όσο και στα περιοδικά «Έξοδος», «Σύναξη» και «Ελλοπία». Συμμετείχε σε εκδηλώσεις του σταθμού της Εκκλησίας, των Εκπαιδευτηρίων Κωστέα-Γείτονα, όπου εργαζόταν. Πολλοί θυμούνται τα ρηξικέλευθα άρθρα του στην εφημερίδα «Χριστιανική» πάνω σε φλέγοντα πολιτικά και κοινωνικά θέματα, που συνδύαζαν νεανική φρεσκάδα, εντυπωσιακή γλωσσική δεξιότητα και υψηλή πολιτική σκέψη, προϊόν μακράς σπουδής και δράσης στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες που προήλθαν από τούς γόνιμους απόηχους της πολιτικής στράτευσης της γενιάς του 70 και εμπνέονταν από το ορθόδοξο ήθος του και την εκκλησιαστική του αυτοσυνειδησία,.
Φύση ευαίσθητη και ποιητική (η μόνη αλλά αξιόλογη ποιητική του συλλογή δημοσιεύθηκε λίγο καιρό μετά την εκδημία του), αλλά ταυτόχρονα καλόκαρδος και άδολος ο Σταμάτης έκλεβε κυριολεκτικά τις καρδιές όσων τον γνώριζαν με το αστείρευτο κέφι του, την ανεξικακία του και τον χειμαρρώδη λόγο του. Από την άλλη η πολιτική του οξυδέρκεια και η παρακολούθηση της επικαιρότητας του επέτρεπε να διατυπώνει γονιμότατες παρατηρήσεις και να διαμορφώνει πολιτικές απόψεις σε ζητήματα για τα οποία οι υπόλοιποι συνοδοιπόροι του ήταν καμιά φορά πολύ πίσω. Παράδειγμα, οι απόψεις του για τον εκκλησιαστικό λόγο στα ΜΜΕ (άρθρα στη «Σύναξη» και αλλού), το ρατσισμό (άρθρα στη «Χριστιανική», εκπομπές) και πολλά άλλα.
Ο Σταμάτης Παπασταματέλος ανήκει στη γενιά των ανθρώπων που πάντρεψαν ένα Χριστιανισμό απαλλαγμένο από τις ευσεβιστικές νευρώσεις των οργανώσεων, αλλά εμπνευσμένο από την Ορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση, με την κοινωνική και πολιτική αμφισβήτηση των δομών και των θεσμών για μια κοινωνία ανθρωπινότερη, δημοκρατικότερη και δικαιότερη. Μια κοινωνία για την οποία η εκκλησιαστική ζωή θα αποτελούσε πρότυπο αγώνα. Όλοι όσοι τον γνωρίσαμε εμπνεόμαστε από τα χρόνια που είχαμε την ευλογία να ζήσουμε μαζί του για να συνεχίσουμε την κοινή πορεία μέχρι την τελική επανεύρεσή μας μαζί του στην κοινή Ανάσταση.
Δ. Μόσχος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου