ΟΜΙΛΙΑ 28ης
Οκτωβρίου 2016-Ελληνικό Γυμνάσιο Νυρεμβέργης.
Κυρίες
και Κύριοι συνάδελφοι, αγαπημένοι μας μαθητές και μαθήτριες.
Το
χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο ελληνικός λαός οργάνωνε την αντίστασή του
κόντρα στον κατακτητή στην ίδια τη Γερμανία αξιόλογες προσωπικότητες αλλά και
μαχητικές συλλογικότητες δεν ακολούθησαν το δρόμο της σιωπής και της συνενοχής
αλλά επέλεξαν αυτόν της Αλήθειας και του Μαρτυρίου. Σε δύο από αυτές τις
περιπτώσεις θα αναφερθούμε σήμερα.
Α)Ντίντριχ Μπονχέφερ. (Dietrich Bonhoeffer)
Η πρώτη περίπτωση έχει να κάνει με μια μεγάλη μορφή του Ευρωπαϊκού πνεύματος, τον Ντίντριχ Μπονχέφερ, Λουθηρανό ποιμένα και θεολόγο. Ο Μπονχέφερ γεννήθηκε στο Μπρεσλάου το Φεβρουάριο του 1906. Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου έχασε δύο από τα αδέλφια του. Ο θάνατός τους θα τον σημαδέψει για όλη του τη ζωή και θα γίνει η αιτία για τις βαθύτερες αναζητήσεις του. Το διάστημα εκείνο αρχίζουν να τον απασχολούν έντονα τα ερωτήματα για το θάνατο, την αιώνια ζωή, την ουσιαστική σχέση του ανθρώπου με το Θεό. Δεν του αρκεί ένας Χριστιανισμός της τυπικότητας και του καθωσπρεπισμού. Ψάχνει την αυθεντική την προσωπική σχέση με τον Ιησού. Μετά από χρόνια αναζήτησης καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αυτή « υπάρχει στα πόδια του σταυρού του Χριστού». Μόλις τελειώνει το Λύκειο μεταβαίνει στο Τύμπιγκεν προκειμένου να σπουδάσει στη φημισμένη σχολή της πόλης. Σε ηλικία 25 ετών, το 1930, εκλέγεται παμψηφεί καθηγητής Πανεπιστημίου στο Βερολίνο.
Από την πρώτη στιγμή που κυριάρχησε ο
Ναζισμός ο Μπονχέφερ συγκρούεται με το θρησκευτικό κατεστημένο της εποχής
του που είχε επιλέξει να στηρίξει τον
«Αντίχριστο», όπως ονόμαζε τον Χίτλερ. Στις 30 Ιανουαρίου του 1933 ο Χίτλερ
ανεβαίνει στην εξουσία. Δύο μόλις μέρες μετά το γεγονός αυτό, και ενώ ο τρόμος κυριαρχούσε
παντού, ο Μπονχέφερ σε ραδιοφωνική
ομιλία του τόλμησε να στραφεί δημόσια εναντίον του παρανοϊκού δικτάτορα. Η
ομιλία του βέβαια δεν τελείωσε ποτέ αφού πρόγραμμα διακόπηκε στον αέρα. Οι
Χιτλερικοί τον είχε ήδη στοχοποιήσει. Λίγο αργότερα σε μια επιστολή του προς τους
συμπατριώτες του αναφέρει: «Οι
στενόμυαλοι εκκλησιαστικοί άνθρωποι που πολλοί από αυτούς είναι και ανίατα
συμφεροντολόγοι, βρήκαν τον προστάτη των ταξικών τους συμφερόντων στο πρόσωπο
ενός μανιοκαταθλιπτικού δικτάτορα… Καταγγέλλω τον Αντίχριστο με τους συνεργούς
του και καλώ αυτούς που είναι πραγματικά πιστοί σε θεία ανυπακοή σε αυτό, γιατί
δεν εκπροσωπεί καμιά ούτε επίγεια ,ούτε ουράνια νομιμότητα». Το
1936 καθαιρέθηκε από καθηγητής του Πανεπιστημίου του Βερολίνου στο οποίο
δίδασκε Θεολογία. Αποφασίζει και ανοίγει δική του Θεολογική Σχολή την οποία
μετά από λίγο διάστημα κλείνει η Ναζιστική κυβέρνηση της Γερμανίας.
Ο
Μπονχέφερ έλαβε ενεργά μέρος όσο λίγοι στο Γερμανικό κίνημα αντίστασης κατά
του Ναζισμού, και ήταν ιδρυτικό μέλος της Ομολογούσας Εκκλησίας.
Ομολογούσα Εκκλησία ονομάστηκε η κίνηση των Γερμανών χριστιανών που αγωνίζονταν
ενάντια στην ενσωμάτωση της Γερμανικής Ευαγγελικής Εκκλησίας στο
Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα. Η αντιστασιακή του δράση και η ανάμειξή του στο
σχεδιασμό της δολοφονίας του Αδόλφου Χίτλερ, είχε ως αποτέλεσμα τη σύλληψή
του, τον Απρίλιο του 1943 και τον πολύμηνο βασανισμό του. Έμεινε
σε φυλακή κοντά στο Βερολίνο για 18
ολόκληρους μήνες. Όλο αυτό το διάστημα συνήθιζε να προσεύχεται ,να υπηρετεί
τους άλλους φυλακισμένους και να τους
δίνει θάρρος. Λίγο πριν τη λήξη του πολέμου, τον Απρίλιο του 1945 ,και
ενώ οι συμμαχικές δυνάμεις ήταν έτοιμες
να εισέλθουν στο Βερολίνο, πράγμα που σήμαινε
ότι ο Μπονχέφερ θα
απελευθερωνόταν ,οι Ναζί προκειμένου να αποφευχθεί αυτό το ενδεχόμενο ,τον
μεταφέρουν στο στρατόπεδο
συγκέντρωσης του Φλέσενμπεργκ, 130 περίπου χιλιόμετρα από τη Νυρεμβέργη. Εκεί, ανήμερα την
Μεγάλη Παρασκευή, και ενώ ουσιαστικά ο πόλεμος είχε τελειώσει και οι Χιτλερικοί
είχαν καταθέσει τα όπλα ,τον
εκτέλεσαν δι’ απαγχονισμού. Ο Μπονχέφερ υπήρξε το τελευταίο θύμα του Ναζισμού. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του
στη φυλακή έγραψε μια σειρά επιστολών
που εκδόθηκαν αργότερα με τον τίτλο «Αντίσταση και Υποταγή» (Widerstand und
Ergebung, 1951). Θεωρείται
από τους σπουδαιότερους χριστιανούς στοχαστές του 20ου αιώνα.
Β)Αλεξάντερ Σμορέλ, ο αντιναζιστής νεομάρτυρας
και η οργάνωση «Λευκό Ρόδο».
Η δεύτερη περίπτωση έχει να κάνει με
έναν Άγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.Ο Άγιος Αλέξανδρος από το γειτονικό
μας Μόναχο της Βαυαρίας αποκεφαλίσθηκε σε ηλικία 25 ετών, καταδικασμένος σε
θάνατο για «εσχάτη προδοσία» από το ναζιστικό καθεστώς. Είχε γεννηθεί στη Ρωσία από Γερμανό πατέρα, γιατρό, από χρόνια
εγκατεστημένο στη Ρωσία και Ρωσίδα μητέρα. Για το λόγο αυτό ήταν βαπτισμένος
Χριστιανός Ορθόδοξος. Ο Άγιος μαζί
με το φίλο του Χανς Σολ ήταν οι ιδρυτές της αντιναζιστικής οργάνωσης «Λευκό
Ρόδο». Η συγκεκριμένη οργάνωση προσπαθούσε
με κάθε τρόπο να εξεγείρει τη συνείδηση των Γερμανών κατά του
καθεστώτος. Απευθυνόμενοι στο μέσο βολεμένο και
φοβισμένο χριστιανό Γερμανό της εποχής τους γράφουν: « Και σε ρωτάω, σαν
Χριστιανό που αγωνίζεσαι για τη διαφύλαξη του πιο πολύτιμου θησαυρού σου, μήπως
διστάζεις, μήπως ξεπέφτεις στη δολιότητα, τον υπολογισμό και την
αναβλητικότητα, με την ελπίδα ότι κάποιος άλλος θα σηκώσει το χέρι για να σε
υπερασπίσει; Δεν σου έδωσε ο Θεός τη δύναμη και τη θέληση να αγωνιστείς; Πρέπει
να χτυπήσουμε το κακό εκεί που είναι πιο δυνατό, και είναι πιο δυνατό στην
εξουσία του Χίτλερ».
Ο πυρήνας της οργάνωσης απαρτιζόταν από
φοιτητές της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου του Μονάχου. Συγκλονίζει το
γεγονός της διάθεσης για θυσία χάριν της αλήθειας από νέους ανθρώπους που γύρισαν
την πλάτη σε αξιόλογες σπουδές ,επιτυχημένες σταδιοδρομίες και σε μια άνετη ζωή
για ένα και μόνο λόγο: για να
υπηρετήσουν τον άνθρωπο και την αλήθεια.
Σε μία από τις προκηρύξεις του Λευκού
Ρόδου, των οποίων βασικός συντάκτης ήταν ο νεομάρτυρας, μαζί με τον Χανς Σολ,
μεταξύ των άλλων διαβάζουμε:
«Κάθε λέξη από το στόμα του Χίτλερ είναι ένα
ψέμα. Όταν μιλά για ειρήνη, εννοεί τον πόλεμο και όταν κατά τρόπο βλάσφημο
χρησιμοποιεί το όνομα του Παντοδύναμου, εννοεί… το Σατανά…. Είναι αλήθεια
ότι πρέπει να αγωνιστούμε κατά του εθνικοσοσιαλιστικού τρομοκρατικού κράτους με
ορθολογικά μέσα. Όμως, οποιοσδήποτε εξακολουθεί να αμφισβητεί την
πραγματικότητα, την ύπαρξη δαιμονικών δυνάμεων, θα έχει αποτύχει σε μεγάλο
βαθμό να αντιληφθεί τη μεταφυσική διάσταση αυτού του πολέμου. Πίσω από τα
συγκεκριμένα, ορατά περιστατικά, πίσω από όλες τις αντικειμενικές και λογικές
διαπιστώσεις, βρίσκουμε το υπέρλογο στοιχείο: Τον αγώνα ενάντια στο δαίμονα, ενάντια στους υπηρέτες του
Αντιχρίστου». Σε μια άλλη
προκήρυξη του «Λευκού Ρόδου» η ναζιστική κυβέρνηση αποκαλείται «συμμορία υπανθρώπων».
Το «Λευκό Ρόδο», που επί μεγάλο διάστημα ήταν στο στόχαστρο της
Γκεστάπο, εξαρθρώθηκε στις 18 Φεβρουαρίου του 1943. Τέσσερις μέρες μετά, με
συνοπτικές διαδικασίες, εκτελέσθηκαν με αποκεφαλισμό τα αδέλφια Χανς και Σοφία
Σολ και ο Κρίστοφ Πρόμπστ. Ο Αλεξάντερ Σμορέλ είχε την ίδια τύχη στις 13 Ιουλίου
της ίδιας χρονιάς, αφού συνελήφθη τον Απρίλιο. Στη δίκη του δεν προσπάθησε να
ελαφρύνει τη θέση του. Με παρρησία ομολόγησε τις αντιναζιστικές πεποιθήσεις
του, προκαλώντας την υστερική αντίδραση του διαβόητου δικαστή Φράισλερ, που
ούρλιαζε αποκαλώντας τον «προδότη».
Λίγο πριν αποκεφαλιστεί στέλνει ένα
τελευταίο γράμμα στον πατέρα και τη μητριά του: «Σήμερα, με τη θέληση του Θεού, η επίγεια ζωή μου θα κλείσει,
προκειμένου να μεταβώ σε μιαν άλλη, που ποτέ δεν θα τελειώσει, όπου όλοι μας θα
συναντηθούμε… Δυστυχώς, το χτύπημα αυτό
θα είναι πιο σκληρό για σας παρά για μένα, γιατί φεύγω με τη βεβαιότητα ότι
υπηρέτησα την αλήθεια. Αυτό με αφήνει με ήσυχη τη συνείδηση, παρά το γεγονός
ότι είναι κοντά η ώρα του θανάτου…
Θα παρακαλέσω το Θεό να σας χαρίζει
γαλήνη και ειρήνη. Θα σας περιμένω! Και πάνω απ’ όλα, ένα πράγμα, φυλάξτε στις
καρδιές σας: Ποτέ μη ξεχνάτε το Θεό!»
Από τον Φεβρουάριο του 2012
ο Αλεξάντερ Σμορέλ τιμάται ως τοπικός άγιος στην επισκοπή Γερμανίας της
Εκκλησίας της Ρωσίας.
Αγαπημένοι μας μαθητές και μαθήτριες,
Είναι δύσκολο να πας κόντρα στο ρεύμα.
Ακόμη πιο δύσκολο είναι να ξεφύγεις από το κοπάδι και από πρόβατο να γίνεις
Πρόσωπο, Άνθρωπος δηλαδή με ποιότητα και αξιοπρέπεια. Εραστής της αλήθειας και
της ελευθερίας όπως οι μάρτυρες που αναφέραμε. Ένα όμως είναι το σίγουρο ότι
ΑΞΙΖΕΙ…Η ΙΣΤΟΡΙΑ των λαών και των πολιτισμών ομορφαίνει και παίρνει χρώμα από
τη θυσία των ΜΑΡΤΥΡΩΝ.
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΛΟΙΠΟΝ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΛΜΗΣΑΝ
ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΤΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΝΑΖΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου