π. Ραουλίτο Γκράντε ,ένας ακόμη σύγχρονος μάρτυρας!

του Ανδρέα Αργυρόπουλου

Σαν σήμερα δολοφονείται το 1977 στο Σαλβαντόρ ο π. Ραουλίτο Γκράντε , ένας Ιησουίτης ιερέας , άνθρωπος με βαθιά πίστη στο Χριστό και με μεγάλη αγάπη στο σαλβαντοριανό λαό.  Ήταν ο πρώτος ιερέας ,θύμα του  εμφυλίου πολέμου. Υπήρξε στενός φίλος του αρχιεπίσκοπου  Όσκαρ Ρομέρο . Ο θάνατός του, ήταν η αφορμή για να αλλάξει οριστικά ο Αρχιεπίσκοπος την μετριοπαθή στάση του απέναντι στην κυβέρνηση .

 Ο Grande  προσήλθε στην ιεροσύνη χάρη στον Αρχιεπίσκοπο Luis Chávez y González και σπούδασε στην ιερατική σχολή του San José de la Montaña. Εκεί είχε συμφοιτητή τον μετέπειτα αχώριστο φίλο του Οσκαρ Ρομέρο. Χειροτονήθηκε ιερέας το 1959, και πήγε για περαιτέρω σπουδές στο εξωτερικό. Επέστρεψε στο Ελ Σαλβαδόρ το 1965 και διορίστηκε διευθυντής των προγραμμάτων κοινωνικής δράσης στην ιερατική σχολή στο Σαν Σαλβαδόρ, θέση την οποία κατείχε για εννέα χρόνια.

Άρχισε να υπηρετεί την ενορία του Aguilares το 1972. Ήταν υπεύθυνος, μαζί με πολλούς άλλους Ιησουίτες, για την οργάνωση των εκκλησιαστικών  κοινοτήτων βάσης  και την κατάρτιση των πνευματικών τους οδηγών. Ο  Grande εκφραζόταν δημόσια  κατά της αυταρχικής  κυβέρνησης, και αφιέρωσε το έργο της ζωής του με την οργάνωση των εξαθλιωμένων, των περιθωριοποιημένων αγροτών του Ελ Σαλβαδόρ, αγωνιζόμενος για το σεβασμό των δικαιωμάτων τους. Οι γαιοκτήμονες είδαν την οργάνωση των αγροτών ως απειλή για τη δύναμή τους.

Εκκλησία στο Σαλβαντόρ.Αριστερά ο Ρομέρο και δεξιά ο Γκράντε

Ο πατέρας Grande δε σιώπησε όταν η ακροδεξιά κυβέρνηση προσπάθησε να επιβληθεί με κάθε τρόπο στους ιερείς που αμφισβητούσαν τις επιλογές της. Εκείνο το διάστημα, ο   π.Mario Bernal Londono, ένας κολομβιανός ιερέας που υπηρετούσε  στο Ελ Σαλβαδόρ, είχε απαχθεί 28 Ιανουαρίου 1977 μπροστά από την εκκλησία Apopa κοντά στο Σαν Σαλβαδόρ, μαζί με ένα ενορίτη  του. Μετά από λίγο απελάθηκε από την κυβέρνηση του Σαλβαδόρ. Στις 13 του Φλεβάρη 1977,Ο π. Ραουλίτιο  στο κήρυγμα του κατήγγειλε  την απέλαση του π. Bernal. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτή η  ενέργεια του προκαλέσει και τη δολοφονία του .Στη συγκλονιστική ομιλία του μεταξύ των άλλων ανέφερε: «Έχουμε μόνο ένα Πατέρα και όλοι μας είμαστε οι γιοι του ... όλοι μας είμαστε αδέλφια, είμαστε όλοι ίσοι. Αλλά υπάρχει και ο Κάιν που είναι ο κακός σπόρος στο σχέδιο του Θεού. Υπάρχουν ομάδες του Κάιν στη χώρα αυτή». Αναφερόμενος στο ρίσκο να είναι κάποιος χριστιανός είπε τα ακόλουθα: «αγαπητοί αδελφοί και φίλοι, έχω πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι πολύ σύντομα θα απαγορευθεί η κυκλοφορία της Βίβλου και των  Ευαγγελίων στο Σαλβαντόρ. Δε θα επιτρέπεται  να περάσουν τα σύνορα. Το μόνο που θα φτάνει σε εμάς , θα είναι τα εξώφυλλα, αφού όλες οι σελίδες λέγεται ότι είναι ανατρεπτικές... Έτσι λοιπόν, αν ο Ιησούς προσπαθήσει να διασχίσει  τα σύνορα του Τσαλατενάνγκο, δεν θα του επιτρέψουν  να εισέλθει. Θα κατηγορήσουν  τον Θεάνθρωπο ότι είναι ένας ανατροπέας....»

Το Σάββατο στις   12 Μαρτίου του 1977, ο π. Ραουλίτιο  συνοδευόμενος από τον Manuel Solorzano, 72 ετών, και  τον νεαρό Νέλσον Rutilio Lemus, 16 ετών πήγαινε στην ενορία του στο Αγκιλαρές για να λειτουργήσει. Δεν  κατάφεραν  όμως ποτέ να φθάσουν. Ενώ οδηγούσε μέσα σε ένα αγροτικό δρόμο ανάμεσα σε φυτείες ζάχαρης κοντά στο χωριό El Paisnal δέχθηκαν επίθεση από τα τάγματα θανάτου και έπεσαν και οι τρεις νεκροί, «θερισμένοι» από τις σφαίρες των πολυβόλων.

Μόλις ο Αρχιεπίσκοπος Ρομέρο πληροφορήθηκε για τις δολοφονίες πήγε κατ’ ευθείαν στο ναό που είχαν μεταφέρει τους τρεις δολοφονημένους. Εκεί προσευχήθηκε για ώρες και άκουσε με προσοχή ιστορίες των κατατρεγμένων από την εξουσία αγροτών της περιοχής.