Λίγο μετά το τέλος του δεύτερου παγκοσμίου
πολέμου συγκροτήθηκαν σχεδόν σε όλη τη Δυτική Ευρώπη Χριστιανοδημοκρατικά
κόμματα που κάλυπταν πολιτικά το χώρο της Κεντροδεξιάς. Αργότερα μάλιστα ,μεταξύ 1946-48 ιδρύθηκαν οι Νέες Διεθνείς Ομάδες
(Nouvelles Equipes Internationales), ένα δίκτυο συνεργασίας κυρίως
Χριστιανοδημοκρατικών κομμάτων της Ευρώπης .Το 1965 μετονομάστηκαν σε EUCD ,(European
Union of Christian Democrats) Ευρωπαϊκή Ένωση Χριστιανοδημοκρατών, θέλοντας να
κάνουν σαφέστερο το ιδεολογικό πλαίσιο της δράσης τους. Σχεδόν
σε όλες τις περιπτώσεις είχαν ανοικτά τη στήριξη του κύριου όγκου των πιστών
της Καθολικής Εκκλησίας. Η ταύτιση
ουσιαστικά της επίσημης Εκκλησίας με συγκεκριμένο κόμμα προκάλεσε
δικαιολογημένα πολλές αντιδράσεις και συζητήσεις στο θεολογικό κόσμο. Με την
πάροδο του χρόνου σε παγκόσμιο επίπεδο αρκετοί χριστιανοί θέλοντας να
διαφοροποιηθούν πολιτικά άρχισαν να δραστηριοποιούνται σε κόμματα κινήσεις και
συνδικάτα σοσιαλιστικών αρχών ,κάποια
στιγμή μάλιστα παρουσιάστηκε και το ρεύμα των «Χριστιανών για το Σοσιαλισμό»
.Στην πατρίδα μας μόλις τελείωνε ο εμφύλιος άρχισαν οι ζυμώσεις για την ίδρυση
ενός χριστιανικού πολιτικού κινήματος σε διάφορα μέρη της Ελλάδας(Χανιά, Πάτρα,
Αθήνα, Κοζάνη). Το 1953 ιδρύεται επίσημα το Κίνημα της «Χριστιανικής Δημοκρατίας»
και κυκλοφορεί με τον ίδιο τίτλο η εφημερίδα του κινήματος. Η ιστορία θα δείξει
ότι ήταν ο χώρος που κατόρθωσε να συσπειρώσει το σύνολο σχεδόν αυτών που
ευαισθητοποιούνταν για μια χριστιανοσοσιαλιστική πολιτική παρουσία. Η διαφορά
του με τα αντίστοιχα της Δυτικής Ευρώπης βρίσκεται στο ότι κρατάει αποστάσεις
τόσο από τον Κομμουνισμό ,όσο και από τον Καπιταλισμό. Εκείνα ακόμη και σήμερα αυτοπροσδιορίζονται ως χριστιανικά αλλά και φιλελεύθερα και συντηρητικά .
«Η «Χ.Δ.» προτείνει τον τρίτο δρόμο
,αυτόν του Χριστιανικού Κοινωνισμού. Είναι το κόμμα που αντιπροσωπεύει το
χριστιανικό κοινωνικό κίνημα στη χώρα μας. Ο Χριστιανικός Κοινωνισμός …επιζητεί
τη μελέτη και τη λύσι των κοινωνικών προβλημάτων με το φως του Χριστιανισμού
,και τη δημιουργία μιας νέας Πολιτείας-της Χριστιανικής Πολιτείας- και ενός
νέου τρόπου της κοινωνικής ζωής ,ενός νέου κοινωνικού συστήματος-του
Χριστιανικού
Κοινωνικού συστήματος. Το
νέο αυτό κοινωνικό σύστημα θα είναι σύστημα ελευθερίας, δικαιοσύνης και
αδελφότητας, απαλλαγμένο ολότελα από κάθε εκμετάλλευσι ανθρώπου από άνθρωπο,
από κάθε αδικία ,αθλιότητα , φτώχεια ,αμάθεια ,μίσος και δουλεία …Ο Ψαρουδάκης όπως ήταν φυσικό δε ενθουσίασε με την
παρουσία του τους ανθρώπους του πολιτικού και θεολογικού κατεστημένου. Δεν
είναι το παρόντος να αναφερθούμε αναλυτικά ,ενδεικτικά όμως υπενθυμίζουμε ότι « η εφημερίδα «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»
το 1953 αποκάλεσε
τον Ψαρουδάκη πράκτορα των Ρώσων(μαζί
με τον επίσκοπο Αυγουστίνο Καντιώτη). Το
Κίνημα το συκοφάντησε σαν παρακλάδι της Ρωσικής πολιτικής».
Από το χώρο της Διοικούσας Εκκλησίας ελάχιστοι ήταν ιεράρχες που έβλεπαν
θετικά τις χριστιανοσοσιαλιστικές ιδέες.
Ο Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίος είναι ο ένας ,ο οποίος αρχικά
συμμετείχε ενεργά στις διεργασίες για την συγκρότηση χριστιανοσοσιαλιστικού
κόμματος και ο άλλος ήταν ο γνωστός για την αντιστασιακή του δράση τα χρόνια
της ναζιστικής κατοχής στις τάξεις του ΕΑΜ ,Σάμου Ειρηναίος....Το 1947 ο Νίκος Ψαρουδάκης κυκλοφόρησε το
«Χριστιανικό Πολιτικό Μανιφέστο» καταθέτοντας την πρότασή του για τη σχέση
Χριστιανισμού και Πολιτικής ...Η
«Χ. Δ.» πήρε μέρος για πρώτη φορά αυτόνομα
στις εκλογές το 1956 στο Νομό Σάμου συγκεντρώνοντας 449 ψήφους
και για δεύτερη φορά το 1963 στα Χανιά. Η εκλογική παρουσία στα Χανιά
ήταν αξιοπρεπέστατη (1267 ψήφοι) αν
λάβουμε υπ’ όψη μας τις δύσκολες συγκυρίες, και της κεντρικής πολιτικής
σκηνής αλλά και τις ιδιαιτερότητες της περιοχής του Νομού Χανίων ...
