Πριν
λίγες μέρες έφυγε προσωρινά από κοντά μας ένας ξεχωριστός Ιεράρχης ,ο Σιατίστης
Παύλος. Στο ευρύ κοινό έγινε γνωστός από την αρθρογραφία του εναντίον της «Χρυσής Αυγής» αλλά και από
άλλες παρεμβάσεις του σε κοινωνικά
,εκκλησιαστικά και εθνικά θέματα. Ο
λόγος του πάντα κατανοητός και σαφής. Τα κείμενά του χαρακτηρίζονταν για τη θεολογική
τους συγκρότηση και την τεκμηρίωσή τους. Τα επιχειρήματά του μπορούσαν να
αποτελέσουν βάση σοβαρού διαλόγου με τους διαφωνούντες μαζί του .
Στο σύντομο σημείωμα μας οφείλουμε να
αναφερθούμε σε κάποια στοιχεία της ζωής και της δράσης του που τον κάνουν
ξεχωριστό ως Ιεράρχη. Ο Παύλος έζησε λιτά και ασκητικά όπως αρμόζει σε έναν
Ορθόδοξο ποιμένα. Η σκληρή αλήθεια είναι ότι δε το συναντάς συχνά στις μέρες
μας. Σε όλη τη διάρκεια της εκκλησιαστικής του διακονίας δεν προκάλεσε και δε σκανδάλισε
ποτέ. Υπήρξε επίσκοπος –πατέρας όλων. Προσιτός ,φιλικός ,ένα με το ποίμνιό του
.Πάντοτε ήταν κοντά στο λαό , στο πλευρό των φτωχών ,των ανήμπορων ,των
αδυνάτων. Από τα πρώτα χρόνια της ιεροσύνης του στο κέντρο της ποιμαντικής του δράσης βρέθηκαν οι νέοι
άνθρωποι. Ο αγώνας και η αγωνία του γι’ αυτούς μεγάλος. Ο τρόπος προσέγγισης
τους ιδιαίτερος. Ίσως και γι’ αυτό και
τον αγάπησαν τόσο.
Τον Παύλο δεν τον ενδιέφερε
η διαπλοκή με κάθε είδους εξουσία .Δεν
είχε πάρε δώσε με «κύκλους» και «περιβάλλοντα» .Δεν είχε εξαρτήσεις από διάφορα
κέντρα (πολιτικά, εκκλησιαστικά κ .λ .π.).Δεν του άρεσαν οι αυλικοί και οι
παρατρεχάμενοι .Ήξερε να διαλέγει ικανούς συνεργάτες ,πράγμα που φανέρωνε τη
σοφία του. Δε ζούσε στη γυάλα των γραφείων της Μητροπόλεως. Αφουγκραζόταν την κοινωνία .Ήθελε την Εκκλησία ζωντανή .Να
έχει άποψη για όλα όσα απασχολούν και πονάνε το λαό. Τις απόψεις του τις
εξέθετε δημόσια χωρίς να επιζητεί χειροκροτητές και εύκολα ακροατήρια .Δεν το
ενδιέφερε να παρέμβει την «κατάλληλα στιγμή» για να μη διακινδυνεύσει τη θέση
του και να μη χάσει την ησυχία του να βολέψει καταστάσεις . Η παρέμβασή του π.χ.κατά
της «Χρυσής Αυγής» έχει μεγάλη σημασία ,όχι μόνο για την επιχειρηματολογία που
ανέπτυξε, αλλά και για το χρονικό σημείο που έγινε. Χτύπησε τη στιγμή που
κάποιοι άλλοι στο χώρο της Εκκλησίας και της πολιτικής ,όχι απλά «πετούσαν
αετό» ,αλλά ορισμένοι από αυτούς εξυμνούσαν το ναζιστικό αυτό μόρφωμα .
Ο Παύλος
ήταν αυθεντικός χριστιανός ,άξιος ιεράρχης .Τον έβλεπες και έλεγες : «μακάρι να
ήταν όλοι τους έτσι».
Ανδρέας Χ. Αργυρόπουλος ,θεολόγος-συγγραφέας
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα"ο δρόμος της Αριστεράς το Σάββατο 19-1-2019
