Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

Η διαδικασία της απελευθέρωσης είναι ουσιώδες στοιχείο της χριστιανικής ζωής



          
                                                                                                           
του Gustavo Gutierrez 



Στο παρελθόν,η θεολογική σκέψη στην ενασχόληση με το ζήτημα της κοινωνικής πράξης δεν λάμβανε επαρκώς υπόψη την πολιτική διάσταση.Στους χριστιανικούς κύκλους - υπήρχε και συνεχίζει να υπάρχει- δυσκολία στην αντίληψη και κατανόηση των συγκεκριμένων συνθηκών της πολιτικής σφαίρας.Η έμφαση δινόταν στην ιδιωτική ζωή και στην καλλιέργεια των ατομικών αξιών.Τα πολιτικά πράγματα υποβιβάζονταν σε ένα κατώτερο επίπεδο,στον αόριστο και παρεξηγημένο χώρο του" κοινού καλού"....Έτσι αναπτύχθηκε εκείνη η αδιαφορία ,μέσα σε μια γενικότερη και "φιλάνθρωπη" θεώρηση της πραγματικότητας σε βάρος της επιστημονικής και δομικής ανάλυσης και γνώσης των κοινωνικο-οικονομικών μηχανισμών και της δυναμικής της ιστορίας.Από εκεί προήλθε και η έμφαση στις προσωπικές και συμφιλιωτικές πλευρές του μηνύματος του Ευαγγελίου,παρά στην πολιτική και συγκρουσιακή του διάσταση.Σήμερα όμως πρέπει να σταθούμε κριτικά απέναντι σ' αυτή τη Χριστιανική παράδοση...Η κοινωνική πράξη αποτελεί όλο και περισσότερο το πεδίο όπου ο χριστιανός-μαζί με άλλους-διαμορφώνει τόσο το πεπρωμένο του σαν άνθρωπος όσο και τη ζωή της πίστης προς τον Κύριο της ιστορίας.Η συμμετοχή στη διαδικασία της απελευθέρωσης είναι πια ένα βασικό και ουσιώδες στοιχείο της χριστιανικής ζωής και σκέψης.Στη συμμετοχή αυτή θα ακουστούν έννοιες του λόγου του Θεού που δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτές σε άλλες καταστάσεις, και χωρίς τις οποίες δεν μπορεί να υπάρξει αυθεντική και γόνιμη πίστη προς τον Κύριο.
 Αν κοιτάξουμε βαθύτερα το ζήτημα της αξίας της σωτηρίας,όπως εμφανίζεται μέσα στην κατανόηση της ιστορικής εξέλιξης -δηλαδή σαν μια απελευθερωτική πράξη-βλέπουμε ότι πρόκειται για ένα ζήτημα που αφορά την πεμπτουσία του χριστιανισμού. Το να είσαι χριστιανός σημαίνει το να αποδέχεσαι  και να ζεις το νόημα που δίνει ο λόγος του Θεού,καθώς και η συνάντησή μας με αυτό το λόγο,στο ιστορικό γίγνεσθαι προς τη πλήρωση της ανθρώπινης κοινότητας.Το να θεωρείς την απόλυτη και μοναδική σχέση με τον Θεό σαν τον ορίζοντα της κάθε ανθρώπινης πράξης,σημαίνει να θέτεις εξ αρχής,τον εαυτό σου σε ένα βαθύτερο και ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο.


(Από το βιβλίο  Αριστερά και θρησκεία,η Θεολογία της Απελευθέρωσης,μτφ Μίλτος Φραγκόπουλος,εκδ. Μηνιαία Επιθεώρηση,1984 σ.115-116)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...