Γρεβενά:"γιατί ο Πολιτισμός και η Νεολαία μπορούν... ".

             

Με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών, η Ιερά Μητρόπολη Γρεβενών σε συνεργασία με το Κέντρο Πρόληψης από Εξαρτησιογόνες Ουσίες Νομού Γρεβενών "Ορίζοντες", διοργάνωσε συναυλία - αφιέρωμα στον Σταύρο Κουγιουμτζή "Οι Ελεύθεροι κι ωραίοι" και με σύνθημα "γιατί ο Πολιτισμός και η Νεολαία μπορούν... ". Τις μελωδίες ερμήνευσαν καταξιωμένοι καλλιτέχνες της ελληνικής μουσικής σκηνής, όπως... ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, ο Μανώλης Χατζημανώλης, η Στέλλα Παπαλάμπρου και οι Κωνστανίνα Τεντόγλου με τον Νίκο Ματθαίου. Έκτατη συμμετοχή είχε και η Μελίνα Κανά. Μαζί με την Χορωδία και Ορχήστρα Νέων "Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος" της ομώνυμης ενορίας της Θεσσαλονίκης και σε διεύθυνση του Χρυσόστομου Σταμούλη, που τυχαίνει και Πρόεδρος της Θεολογικής Σχολής στο Α.Π.Θ., από κοινού χάρισαν μοναδικές στιγμές στο κατάμεστο Ανοικτό Θέατρο της πόλης των Γρεβενών. Το κοινό μαγεύτηκε από νωρίς και συνόδευε τους τραγουδιστές συμμετέχοντας ολόψυχα, ενώ ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γρεβενών δήλωσε ιδιαίτερα χαρούμενος, καθώς η συγκεκριμένη χορωδία αποτελεί γέννημα θρέμμα του Σεβασμιωτάτου από την εποχή που ήταν ιερέας στον συγκεκριμένο ναό της Θεσσαλονίκης. Στα ευχάριστα παραλειπόμενα μπορεί κάποιος να προσθέσει και το γεγονός πως ο βαρύς γεμάτος σύννεφα ουρανός κράτησε μέχρι το τέλος της συναυλίας, οπότε κι άρχισε το ψιλόβροχο.

"Δημόσια δήλωση του Ινστιτούτου Ορθόδοξης Θεολογίας Αγίου Σεργίου Παρισίων"

1. Ενόσω το Ινστιτούτο Ορθοδόξου Θεολογίας του Αγίου Σεργίου Παρισίων εορτάζει τα 90 χρόνια ύπαρξής του, έρχεται ο καιρός όπου, περισσότερο από ποτέ, πρόκειται να αναφερθούμε «περί της εν ημίν ελπίδος» (Α’ Πέτρου 3, 15). Κυνηγημένοι από τον ολοκληρωτισμό, οι ιδρυτές Πατέρες μας έκαμαν απ’ την εξορία τους μια πρόνοια. Αποδέχθηκαν να ζήσουν πλήρως τη Δύση, την Ευρώπη, τη Γαλλία, να ανταποκριθούν εθελούσια στη συνάντηση με τις άλλες χριστιανικές ομολογίες, με τις άλλες θρησκείες, με τα φιλοσοφικά κινήματα, να αναλάβουν συνειδητά την πανεπιστημιακή τριβή της διδασκαλίας και της έρευνας, του διαλόγου και της συζήτησης. Προσπέρασαν θαρραλέα τους διαχωρισμούς του ορθόδοξου κόσμου για να υποδεχθούν το σύνολο των ορθοδόξων Εκκλησιών και να μαρτυρήσουν για την καθολικότητα της ορθόδοξης Εκκλησίας.  Έχτισαν υπομονετικά τη μόνη σχολή ορθόδοξης Θεολογίας η οποία, στη γηραιά Ήπειρο, μπορεί να ισχυριστεί ότι διέσχισε το σκοτάδι του 20ού αιώνα μέσα σε μια διαρκή ελευθερία. Όπως έγραψε ο Olivier Clement πριν από είκοσι χρόνια στην 70ή επέτειο ιδρύσεως του Ινστιτούτου: «Είναι εδώ ασφαλώς που η Ορθοδοξία μπορεί να προσπαθήσει σήμερα να γνωρίσει τη νεωτερικότητα χωρίς να την καταραστεί, χωρίς να εξαφανιστεί απ’ αυτήν, αλλά για να την προσπεράσει εκ των ένδον, μέσα στην πιστότητα της πραγματικής Παράδοσης που είναι η αενάως ανανεούμενη πρωτοτυπία του Αγίου Πνεύματος, εν Σώματι Χριστού».

2. Πρέπει να σηκώσουμε στο ίδιο ύψος τούτη την κληρονομιά. Τούτη η κληρονομιά μας καλεί να φανούμε ταπεινοί και να φανούμε συνάμα αποφασιστικοί. Είναι αυτή η κληρονομιά που υφίσταται σήμερα μια επιχείρηση αποδόμησης που  οδηγεί στην καταστροφή της. Από την ημέρα της αμφιλεγόμενης εκλογής του, ως επί κεφαλής της Αρχιεπισκοπής των Ρωσικών Ορθοδόξων Εκκλησιών Δυτικής Ευρώπης τον Νοέμβριο του 2013, ο Σεβασμιώτατος Τελμησσού Ιώβ, δεν σταμάτησε να διασύρει, να αποσταθεροποιεί και να παρεμποδίζει την δραστηριότητα του Ινστιτούτου, αρνούμενος την αυτονομία του ιδρύματος που εγγυώνται επί τούτου  το γαλλικό και το ευρωπαϊκό δίκαιο. Σταθερός στόχος του Σεβασμιωτάτου Ιώβ ήταν να μετατρέψει τον τιμητικό τίτλο που φέρει αυτοδίκαια ως Πρύτανης του Ινστιτούτου, σε μέθοδο ολοκληρωτικής χειραγώγησης  της ζωής του Ινστιτούτου. Έτσι για παράδειγμα:

- Από το τέλος του 2013 ως το πρώτο εξάμηνο του 2014, ο Σεβασμιώτατος Τελμησσού Ιώβ παρενέβη ανεπιτυχώς στις υπηρεσίες του Υπουργείου Ανωτάτης Παιδείας και Έρευνας για να στηριχθεί από τις πολιτειακές και νομικές αρχές. Αυτές όμως του υπενθύμισαν ότι, σύμφωνα με το νόμο και τον κανονισμό του Ινστιτούτου, δεν μπορούν να είναι σύμφωνες με αυτόν,  διότι μια τέτοια κίνηση είναι αντίθετη με την αρχή της λαϊκότητας (αρχή διαχωρισμού Κράτους και Θρησκευτικών αρχών).

- Στις 19 Ιουνίου 2014, κατά τη διάρκεια της συνόδου για το κλείσιμο της ακαδημαϊκής χρονιάς, στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος Τελμησσού Ιώβ, κατήγγειλε από άμβωνος «δυσλειτουργίες, προβλήματα εκκλησιαστικής, διοικητικής, ακαδημαϊκής τάξης», «μια κακοδιαχείριση, ένα άσχημο επίπεδο», «μια γενικευμένη ανικανότητα», «μια αξιοθρήνητη κατάσταση, γκροτέσκο, μια ντροπή», των οποίων αιτία ήταν «η οικειοποίηση» του Ινστιτούτου μιας «τάσης εκκοσμίκευσης» που είχε ως αποτέλεσμα «ένα πραξικόπημα, ένα ξεκίνημα πολέμου» εναντίον του προσώπου του, ενώ το Ινστιτούτο θα όφειλε είναι στο πλάι του «με σχέση τέκνου προς τη Μητέρα του», δηλαδή αναγνωρίζοντάς του κάθε εξουσία.

- Τη Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014, ο Σεβασμιώτατος Τελμησσού Ιώβ επανέλαβε τις επιθέσεις του κατά την πρώτη συνεδρίαση μιας «ad hoc Ανεξάρτητης Επιτροπής» που συστάθηκε προκειμένου να ασκεί έλεγχο στο Ινστιτούτο. Ο Σεβασμιώτατος Ιώβ θέλησε να νομιμοποιήσει την εξουσία και την ύπαρξή της από την Ιερά Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως στη βάση μιας μονομερούς σχέσης δικής του έμπνευσης. Η ύπαρξη της επιτροπής έμεινε έκτοτε μυστική και προφανέστατα σε πορεία κάτω από το τραπέζι για να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Λυπούμεθα πραγματικά για τα αξιοσέβαστα πρόσωπα που συνάχθηκαν σε τούτη την επιτροπή νομίζοντας ότι πρόκειται για όργανο που υπηρετεί την αντικειμενικότητα. Στην πραγματικότητα όμως σχηματίσθηκε, οργανώθηκε και ενορχηστρώθηκε από φιλοδοξίες πιο υστερόβουλες.

-Στις 25 Δεκεμβρίου 2014, ο Σεβασμιώτατος Τελμησσού Ιώβ, διοργάνωσε τον παραδοσιακό έρανο των Χριστουγέννων που γίνεται κάθε χρόνο υπό την αιγίδα των ενοριών της επισκοπής του και προς ενίσχυση του Ινστιτούτου, ζητώντας οι δωρεές να απευθύνονται στο εξής στον “Colline Saint Serge” («Λόφος του Αγίου Σεργίου»), ένα παράλληλο σωματείο που ιδρύθηκε με δικές του φροντίδες και με τίτλο παρόμοιο που επιτρέπει μια επιτηδευμένη σύγχυση.

-Στις 8 Φεβρουαρίου 2015, κατά τη διάρκεια της επίσημης συνεδρίασης του Ινστιτούτου, ο Σεβασμιώτατος Τελμησσού Ιώβ ανέγνωσε μια δήλωση ως απάντηση του γεγονότος ότι το Ινστιτούτο θεωρώντας καθήκον του, έκρινε καλό να επισημάνει δι’ επιστολής ενός ειδικού νομικού εμπειρογνώμονα που συντάχθηκε την 2 Φεβρουαρίου 2015 προς την «Ad hoc Ανεξάρτητη Επιτροπή» ότι αυτή η τελευταία δεν είχε αντικειμενικά σύννομη παρουσία. Η πρόθεση του Ινστιτούτου ήταν σαφώς η προστασία των αρχών και των προσώπων που εμπλέκονται -αρχής γενομένης από την Ιερά Σύνοδο- από την παράνομη δράση με την οποία τους εξέθετε ο Σεβασμιώτατος Ιώβ επιδιώκοντας τους δικούς του συγκεκαλυμμένους στόχους. Στη δήλωσή του ο Αρχιεπίσκοπος παρ’ όλ’ αυτά, προσέβαλε «τα μέλη διοίκησης του Ινστιτούτου», κατηγορώντας τα ότι θέτουν τον εαυτό τους εκτός Εκκλησίας υπενθυμίζοντας στο όνομα μιας αναλήθειας ότι «οι κανόνες απαγορεύουν να φέρουμε τις εκκλησιαστικές υποθέσεις ενώπιον των κοσμικών αρχών» δηλαδή απειλώντας σιωπηρά τους κληρικούς που εργάζονται στο Ινστιτούτο και είναι υπό την εκκλησιαστική του δικαιοδοσία ότι θα συρθούν ενώπιον του εκκλησιαστικού δικαστηρίου.

-Στις 18 Μαΐου 2015 κατά τη διάρκεια των εργασιών της συνεδρίασης του δικαστηρίου με κατηγορούμενο τον κ. Patrick Brispot πρώην ταμία στο  ΑΜΕΙΤΟ (Ένωση για την Διατήρηση και Συντήρηση του Ινστιτούτου Ορθόδοξης Θεολογίας) και στο Ίδρυμα Κληροδοτημάτων του Ινστιτούτου Ορθόδοξου Πολιτισμού και Στοχασμού του Αγίου Σεργίου (δυο οργανισμών που υποστηρίζουν οικονομικά το Ινστιτούτο) -τον κ. Brispot ο οποίος δικαζόταν για υπεξαίρεση κεφαλαίων- ο Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού Ιώβ παρενέβη, χωρίς προηγουμένως να έχει συμβουλευθεί τους οργανισμούς, (κι έτσι η Αρχιεπισκοπή εμφανίστηκε παραλλήλως και παρατύπως ως αστικό σωματείο) χωρίς να αποφύγει να δηλώσει δια του δικηγόρου του λόγω της υποτιθέμενης αμέλειάς του, ότι το Ινστιτούτο θα είναι ηθικά υπεύθυνο του σοβαρού τραυματισμού, ενώ είναι έμμεσα το θύμα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα  να αποδυναμωθεί η θέση και η ικανότητα του Ινστιτούτου για την ανάκτηση των κεφαλαίων του.

- Την 26η Μαΐου 2015, στην αντιπροσωπεία του Ινστιτούτου η οποία αιτήθηκε ακροάσεως για να αναζητήσει τους όρους μιας ανανεωμένης συνεργασίας, ο Αρχιεπίσκοπος Ιώβ δήλωσε ότι απαιτούσε: α) το Ινστιτούτο να απολογηθεί στα μέλη της «ad hoc Επιτροπής», να παραδώσει σ’ αυτήν κάθε ζητούμενο έγγραφο που αφορά ισολογισμούς οικονομικών περιόδων καθώς και τα πανεπιστημιακά προγράμματα σπουδών των διδασκόντων. β) Το Ινστιτούτο να του παραχωρήσει το σύνολο των κάτωθι εξουσιών που ex officio συγκεντρώνονται στο πρόσωπό του: Προεδρία του Συμβουλίου Διοίκησης του Ινστιτούτου, προεδρία του ΑΜΕΙΤΟ,  δικαίωμα βέτο στο πρόσωπο του εκλεγμένου απ’ το συμβούλιο Κοσμήτορα, δικαίωμα ακύρωσης σε περιοδική βάση των διδασκόντων. Συμπερασματικά και εν κατακλείδι, επανέλαβε την άρνησή του να υπογράψει τα παραδοσιακά τυπωμένα διπλώματα στο κλείσιμο του 2015, όπως και στην περίπτωση του 2014, με το πρόσχημα ενός ζητήματος που στο μεταξύ επιλύθηκε και συνεχίζοντας με αυτόν τον τρόπο να κρατά τους σπουδαστές σε μια κατάσταση που ισοδυναμεί με εκείνη των ομήρων.

 - Την 29η Μαΐου 2015, ο Αρχιεπίσκοπος Ιώβ δέχθηκε τους σπουδαστές του Ινστιτούτου για να τους εξηγήσει ότι δεν είχε καμία ευθύνη για την παρούσα αδιέξοδη κατάσταση που οφείλονταν σε σφάλματα του Ινστιτούτου, ότι είχε ένα προσωπικό σχέδιο για νέους διδάσκοντες και για τα αναγκαία κονδύλια για να αναμορφώσει ριζικά το Ινστιτούτο, ότι ήταν αδύνατο να υπογράψει τα διπλώματά τους και τους συμβούλεψε για το έτος 2015-2016, με «σύνεση» να  ξανακάνουν εγγραφή ή να εγγραφούν αλλού, πέραν του Ινστιτούτου.

-Στις 15 Ιουνίου 2015, το δικαστήριο στην ετυμηγορία του για την υπόθεση Brispot  αποφάνθηκε υπέρ της AMEITO και του Ινστιτούτου Κληροδοτημάτων Πολιτισμού και Ορθόδοξης Σκέψης του Αγίου Σεργίου και τους αναγνώρισε πλήρως το δικαίωμα να ανακτήσουν τα  καταχρασθέντα κεφάλαιά τους. Το δικαστήριο απέρριψε επίσης το αίτημα του Αρχιεπισκόπου Ιώβ για σύσταση αστικού σωματείου κρίνοντας το αίτημα, παρεμπιπτόντως ως απαράδεκτο, επιβεβαιώνοντας την ανεξαρτησία αυτών των ενώσεων, και ως εκ τούτου, του Ινστιτούτου, ως νομικών προσώπων.

3. Πριν από οτιδήποτε άλλο, θα πρέπει δυστυχώς να παραδεχτούμε ότι δεν έχουμε μάθει κάτι καινούργιο σχετικά με το πλαίσιο σκέψης και τη νοοτροπία του πρώην μαθητή μας, κατόπιν διδάσκοντος Ιώβ Getcha, από την ημέρα που εισήλθε στο Ινστιτούτο το 1996 ως την συλλογική μας άρνηση να ανανεώσουμε την θητεία του ως Κοσμήτορα το 2007. Τούτο είναι ένα γεγονός το οποίο πιστεύουμε ότι αποτελεί την αιτία των τωρινών του χειρισμών. Θέλει να αποκτήσει μια «ελέω Θεού» απόλυτη εξουσία  με το πρόσχημα μιας λανθασμένης αντίληψης περί του επισκοπικού λειτουργήματος. Διαπιστώνουμε ότι προσπαθεί να απορρίψει την ιδιότητά μας ως παιδαγωγών.

4. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της  τρέχουσας χρονιάς, γεμάτης από ανοιχτές εχθρότητες και υπόγειες εχθροπραξίες από αυτόν ο οποίος στο μεταξύ είχε γίνει  Αρχιεπίσκοπος, προτιμήσαμε να σιωπήσουμε με την ελπίδα ότι το σκάνδαλο θα σταματήσει, ότι το σκάνδαλο δεν θα πλημμυρίσει το εσωτερικό της Εκκλησίας όπου απαιτούνται η λογική και η κοινωνία. Ζητούμε συγγνώμη από οιονδήποτε δεν έχει κατανοήσει τους λόγους αυτής της προσδοκίας, ζητούμε συγνώμη από όσους τους έχει δημιουργηθεί η πικρή ιδέα ότι το Ινστιτούτο παραιτήθηκε από την κλίση και την αποστολή του.

5. Πράγματι, δεν είμαστε οι μόνοι που υποφέρουμε από τις επιθέσεις του Αρχιεπισκόπου Τελμησσού Ιώβ, στην ξέφρενη αναζήτησή του για εξουσία και  αναγνώριση. Με θλιμμένη καρδιά στρέφουμε το νου μας αδερφικά προς το Επισκοπικό Συμβούλιο, τις ενορίες, τους ιερείς και τους πιστούς της Ιεράς Αρχιεπισκοπής των Ρωσικών Ορθοδόξων Εκκλησιών στη Δυτική Ευρώπη, που εξίσου υπέστησαν την εκδικητική και κακόβουλη αυθαιρεσία του, όπως μαρτυρούν πολυάριθμες επαφές καθώς και επίσημες και ανεπίσημες καταγγελίες, που μαθαίνονται μέσω ταχυδρομείου ή αναμεταδίδονται στο διαδίκτυο. Επίσης, σε  όλες αυτές κι όλους αυτούς που δέχτηκαν  επίθεση, τραυματίστηκαν ή προσεβλήθησαν από τις ενέργειες του Αρχιεπισκόπου Τελμησσού Ιώβ, δηλώνουμε με ταπεινότητα, αλλά και βεβαιότητα, σύμφωνα με τους Πατέρες και διδασκάλους μας ότι: «Αυτή δεν είναι η Εκκλησία του Χριστού.  Τέτοια δεν είναι η Ορθοδοξία».

6. Καθώς λέει ο Απόστολος Παύλος «ενεδύθημεν μακροθυμίαν» (Κολοσσαείς 3, 12) μέχρι του σημείου όπου «ήτω δε ημών το ναι ναι και το ου ου» (Ιακ. 5, 12 και Ματθ 5, 37). Διότι όπως το παραγγέλνει και ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής ο οποίος βρέθηκε μόνος να υπερασπίζεται την Ορθοδοξία στην εποχή του: ««Πρό δέ πάντων καί ἐπί πᾶσι, νήφειν τε καί ἀγρυπνεῖν […]. Φυλάξομεν δέ μᾶλλον τό μέγα καί πρῶτον τῆς σωτηρίας ἡμῶν φάρμακον τήν καλήν λέγω τῆς πίστεως κληρονομίαν· ὁμολογοῦντες ψυχῇ τε καί σώματι μετά παρρησίας, ὡς οἱ Πατέρες ἡμᾶς ἐδίδαξαν». (Ἁγίου Μαξίμου Ὁμολογητοῦ  P.G. 91, 465).

7. Ως εκ τούτου, λαμβάνοντας υπόψη την αυξανόμενη δυσκολία των περιστάσεων μας, αλλά πάνω απ όλα, ως ένδειξη αντίστασης στη δρακόντεια επιθυμία του Αρχιεπισκόπου Ιώβ Γκέτσα, σχετικά με την αντίληψή του περί τους επισκοπικού λειτουργήματος ως απολυταρχίας, σχετικά με την περιφρόνησή του έναντι των νόμων της Γαλλικής Δημοκρατίας και της Ευρωπαϊκή Ένωσης, εμείς, τα μέλη του Συμβουλίου των Διδασκόντων, αφού προσευχηθήκαμε, ανταλλάξαμε απόψεις και ομονοήσαμε, αποφασίσαμε, με συντριπτική πλειοψηφία, με την ομόφωνη έγκριση του Διοικητικού Συμβουλίου να αναστείλουμε την τακτική διδασκαλία στις εγκαταστάσεις του Ινστιτούτου, καθ’ όλη την ακαδημαϊκή χρονιά 2015-2016.

8. Αυτό είναι το απαραβίαστο δικαίωμα του Ινστιτούτου του Αγίου Σεργίου, Ανώτατου  Ιδιωτικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που είναι αναγνωρισμένο από το κράτος και διέπεται από μια ελεύθερη ένωση σύμφωνα με τη νομοθεσία του 1901, η οποία εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί να αγνοηθεί νομικά από την Αρχιεπισκοπή των Ρωσικών Ορθοδόξων Εκκλησιών Δυτικής Ευρώπης, η οποία αποτελεί επισκοπικό σύνδεσμο των θρησκευτικών ενώσεων, σύμφωνα με το νόμο του 1905.

Αυτό είναι επίσης το επιτακτικό καθήκον του Ινστιτούτου του Αγίου Σεργίου, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την πανορθόδοξη αποστολή που εκπληρώνει, 90 χρόνια τώρα, στην υπηρεσία όλων, της Επιτροπής, κατόπιν της Συνόδου των Ορθοδόξων Επισκόπων της Γαλλίας, του συνόλου των Ορθοδόξων Εκκλησιών ανά τον κόσμο με πρώτη αυτήν του Οικουμενικού Θρόνου, που πάντοτε, μέχρι σήμερα, εγγυάται την ελευθερία του Ινστιτούτου ως μια έκφραση της δικής του ακτινοβολίας.

9. Αυτή η περίοδος αναστολής της τακτικής λειτουργίας στο χώρο του Ινστιτούτου,  θα είναι ρυθμισμένη εντός ενός πλαισίου σεβασμού των φοιτητών μας και της εύρυθμης συνέχειας των σπουδών τους που θα καταστούν δυνατές χάρη στις συμφωνίες μας με αδελφά εκπαιδευτικά ιδρύματα καθώς και με τη διατήρηση του προγράμματος σπουδών δι’ αλληλογραφίας. Αλλά τούτη η περίοδος, πρέπει κατά κύριο λόγο να μας χρησιμεύσει, 90 χρόνια μετά την ίδρυσή μας, να σκεφτούμε την επανίδρυσή μας για τα επόμενα ενενήντα χρόνια προσαρμόζοντας το  πνεύμα που μας χαρακτηρίζει από της ιδρύσεώς μας, στις σύγχρονες προκλήσεις. Καθ 'όλη την ακαδημαϊκή χρονιά 2015-2016, το Ινστιτούτο, θα παραμείνει ωστόσο ένας ζωντανός χώρος, ανοιχτός σε όλους, προετοιμάζοντας το μέλλον του, αποφεύγοντας έτσι την επιβλαβή παράλυση στην οποία ο Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού Ιώβ εργάζεται για να το καταβυθίσει. Όλες και όλοι, όσες / όσοι δεν σταμάτησαν να φροντίζουν και να βοηθούν το Ινστιτούτο, ας είναι απολύτως σίγουρες/οι για την αμετάκλητη δέσμευσή μας για συνέχιση της αποστολής μας. Τις/τους καλούμε εξάλλου να μετάσχουν στους προβληματισμούς μας για το μέλλον.

10. Τούτη η απόφαση δεν αποτελεί για το Ινστιτούτο  απόσυρση από την Εκκλησία αλλά υπεράσπιση της Εκκλησίας. Συνιστά βέβαια ένα ρίσκο περιθωριοποίησης ακόμη και εξαφάνισης, που όμως μας φαίνεται ως το μικρότερο κακό σε σχέση με την επιχείρηση νομοκανονικής ασφυξίας και ιδεολογικής εκτροπής που καθοδηγείται από τον Αρχιεπίσκοπο Ιώβ Γκέτσα. Διότι, δεν αγωνιζόμαστε για τους εαυτούς μας αλλά για τη μαρτυρία της πίστης. Έτσι, θα ήταν προτιμότερο για το Ινστιτούτο να πάψει να υπάρχει από το να εγκαταλειφθεί σ’ ένα πνευματικό θάνατο που θα συντελούνταν από την συνέχιση του ονόματός του, έχοντας όμως χάσει την ταυτότητά του.

11.   Επειδή θέλουμε ο Άγιος Σέργιος να μείνει ζωντανός, τολμούμε να ζητήσουμε, με σεβασμό αλλά  και εμπιστοσύνη, από την Αυτού Θειοτάτη Παναγιότητα τον  Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γαλλίας Εμμανουήλ, των οποίων γνωρίζουμε πόσο βαθιά είναι η προσήλωσή τους στο Ινστιτούτο, να μας δώσουν την πνευματική και κανονική υποστήριξη  που θα μας επιτρέψει να συνεχίσουμε την αποστολή μας σε ένα αυθεντικό κλίμα εκκλησιαστικής κοινωνίας, νομικής συμμόρφωσης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Και με τη σειρά μας, στο όνομά τους, να μπορούμε να κοινωνούμε το «ζων ύδωρ» της ορθόδοξης θεολογίας σε κάθε γυναίκα και κάθε άνδρα «που διψά» (Αποκ. 22, 17).

12. Ενστερνιζόμαστε τον ορισμό του πατρός Σεργίου Μπουλγκάκοφ του πρώτου Κοσμήτορα, ο οποίος την ίδια στιγμή της ίδρυσης του Ινστιτούτου, δήλωσε ότι «η Ορθοδοξία, για να είναι αυθεντικά ο εαυτός της, δεν μπορεί να είναι μόνο πλούτος πίστεως και μόνο ζωή από την πίστη, αλλά πρέπει να είναι και προφητεία» και κλείνουμε  οικειοποιούμενοι το λόγο του Πατρός μας Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, λέγοντας μαζί του: «Δόξα τω Θεώ, πάντων ένεκεν».

Το Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου,

Παρίσι, 16 Ιουνίου 2015


μετάφραση:Γιάννης Θ. Τοπαλίδης

Νέο blog από τους Θεολόγους της Καστοριάς!

Μεγάλη χαρά μας έδωσε το νέο ιστολόγιο των θεολόγων της Καστοριάς.Το νέο παράρτημα του ΚΑΙΡΟΥ στην όμορφη πόλη της Δυτικής Μακεδονίας από τις πρώτες μέρες της ίδρυσης του δραστηριοποιείται έντονα.Καλή δύναμη και καλή συνέχεια!!!!!

Η ηλεκτρονική διεύθυνση είναι: http://theologoikastorias.blogspot.gr/

Χειροτονία εκλεκτού φίλου και συναδέλφου

Το ευχαριστώ είναι μικρό για να ευχαριστήσεις όλους όσοι τόσο καιρό με στήριξαν με την προσευχή, την έγνοια τους, την αγάπη τους.

Αναγκαία όσο και πολύτιμα. Δεν φαντάζεστε πόσο.

Τώρα πλησιάζει ο καιρός για την εις πρεσβύτερον χειροτονία μου.

26 Ιουνίου 2015,στην Θεία Λειτουργία, ανήμερα της εορτή του οσίου Δαβίδ, στον μητροπολιτικό ναό των Γρεβενών.

Ευτυχής συγκυρία, εκείνη την ημέρα και η εις διάκονον χειροτονία του καρδιακού φίλου Χρήστου Κουτσουρά.

Σας προσκαλώ να ξαναζήσουμε την χαρά της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος, για ακόμη μία φορά.

π. Χρήστος Κούρτης

Olivier Clement:Μια θεολογική ρίζα του σύγχρονου αθεϊσμού

           

           Από την αρχή ο Χριστιανισμός εμφανίστηκε σαν κήρυγμα του "μανικού έρωτος" του Θεού για τον άνθρωπο-σαν αποκάλυψη του "θείου φίλτρου",όπως έγραφε ο Νικόλαος Καβάσιλας- ως κάθοδος του Χριστού στον Άδη για να καταστρέψει κάθε άδη,κάθε κόλαση.Και όμως!Για πόσους ανθρώπους σήμερα ο Χριστιανισμός δεν είναι μια θρησκεία του νόμου και της τιμωρίας; Ο νους πηγαίνει αμέσως σε ορισμένους χριστιανικούς κύκλους,όπου η "τρομοκρατική" αντίληψη του Θεού κυριαρχεί και θέτει τη σφραγίδα της σε κάθε εκδήλωση της ζωής, όπου η μαθητεία κοντά στο Θεό συγχέεται με την εκμάθηση των κοινωνικών συμβάσεων και απαγορεύσεων,ιδίως στο σεξουαλικό τομέα.
           Μέσα σε τέτοια περιβάλλοντα, ο αθεϊσμός εμφανίζεται συχνά σα μια λυτρωτική πατροκτονία,σαν ένα κίνημα ειδωλοκλαστικό που έρχεται να καταστρέψει μια παιδαριώδη αντίληψη του Θεού,την αντίληψη που με τόση αυστηρότητα είχα καταγγείλει ως πηγή νευρώσεων ο Φρόϋντ και που έχει πια καθιερωθεί στην Ψυχιατρική με το όνομα "σύμπλεγμα του σαδιστή πατέρα"...


περιοδικό "σύνορο",τ.35

Η προσκύνηση των Ιερών Λειψάνων, η ειδωλολατρεία των Αριστερών και των Χριστιανών, η απόδοση τιμών αρχηγού κράτους, η αυθεντική πίστη που απελευθερώνει...

Η προσκύνηση των Ιερών Λειψάνων, η ειδωλολατρεία των Αριστερών και των Χριστιανών, η απόδοση τιμών αρχηγού κράτους, η αυθεντική πίστη που απελευθερώνει, και ο... ΠΑΟΚ.

Ο θεολόγος Ανδρέας Αργυρόπουλος, στον αυτοδιαχειριζόμενο Flash 96, συνομιλεί με τον Γρηγόρη Νιάκα. Την Παρασκευή 15 Μαΐου.

Ν.Μπερντιάεφ:Η αθεΐα των χριστιανών

"Η φοβερώτερη μορφή αθεΐας σίγουρα δεν είναι αυτή που εμφανίζεται στον στρατευμένο και παράφορο αγώνα εναντίον της ιδέας του Θεού και εναντίον αυτού του ίδιου του Θεού,αλλά αυτή που εμφανίζεται στην αθεΐα της πρακτικής ζωής,στην αδιαφορία και στην ψυχρότητα.Αυτή τη μορφή αθεΐας συχνά τη συναντάμε στους κατ' όνομα χριστιανούς.Η παράφορη εξέγερση και η πάλη κατά του Θεού μπορεί να οδηγήσουν σε περισσότερο φως και σε υψηλότερη μορφή θρησκευτικής σκέψης.Η αθεΐα ακόμη μπορεί να είναι και εξυπηρετική...μπορεί να είναι ένα μέσο αποκαθαρισμού και απελευθέρωσης από δουλικές αντιλήψεις περί Θεού οι οποίες είναι παραμορφώσεις του κοινωνιομορφισμού. Η αγανάκτηση που οι χριστιανοί δείχνουν έναντι των αθεϊστών και της στρατευμένης αθεΐας,συχνά είναι ευτελής διότι είναι οι δικές τους παραμορφωμένες αντιλήψεις για το Θεό και ο δικός τους άθεος βίος που προκαλούν αυτή την  αθεΐα .Απέδωσαν στο Θεό τις χειρότερες ιδιότητες:αυτοϊκανοποίηση,ανόητη εμμονή,θηριωδία και αγάπη για την πιο χαμηλή υποταγή"


"Αλήθεια και Αποκάλυψη".Εισ.-Μετ.-Σημ. Χρήστου Μαλεβίτση. Εκδ.Δωδώνη,σελ.149