Ένας Έλληνας μαθητής διάβασε το Χρονικό, ένας Αλβανός-μουσουλμάνος το...άκρα του τάφου σιωπή...μια Ρουμάνα τον Θούριο, μια Βουλγάρα ήταν σουλιώτισα και ένας ομογενής από Τασκένδη στεκόταν χωρίς ανάσα στον εθνικό ύμνο....φορούσαν όλοι τα καλά τους για να τιμήσουν τη γιορτή..και οι καθηγητές βλάχοι, Σαρακατσάνοι,Κύπριοι, πόντιοι και ποιος ξέρει τι άλλο...συγκινήθηκαν ακούγοντας αυτή την περίεργη χορωδία να ψάλλει ...Τω Υπερμάχω.....
Όλοι άνθρωποι που ζούνε στην ίδια χώρα......
Δεν είναι απόσπασμα από διήγημα, είναι η περιγραφή μου, για τη γιορτή που έγινε πριν λίγο στο Εσπερινό σχολείο, το σχολείο μου......
Και εγώ που έχω ζήσει εκατοντάδες σχολικές γιορτές πρώτη φορά ένιωσα ποιο είναι το νόημα της γιορτής ή ποιο θα πρεπε να είναι....
Ευχαριστώ..
Όλοι άνθρωποι που ζούνε στην ίδια χώρα......
Δεν είναι απόσπασμα από διήγημα, είναι η περιγραφή μου, για τη γιορτή που έγινε πριν λίγο στο Εσπερινό σχολείο, το σχολείο μου......
Και εγώ που έχω ζήσει εκατοντάδες σχολικές γιορτές πρώτη φορά ένιωσα ποιο είναι το νόημα της γιορτής ή ποιο θα πρεπε να είναι....
Ευχαριστώ..
Aυτό νομίζω είναι και το νόημα του Ευαγγελισμού (ας μην ξεχνάμε πως η αυριανή ημέρα δεν είναι απλά μία εθνική εορτή, αλλά προτίστως πανανθρώπινη), αλλά κι αυτό θα έπρεπε να είναι και το κύριο ζητούμενο στο σχολείο: να ανοιχτεί σαν μία ζεστή αγκαλιά για όλους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια στους καθηγητές και τις καθηγήτριες, αλλά και στους μαθητές και τις μαθήτριες που το πέτυχαν!