Σάββατο 27 Ιουνίου 2020

Σουλτάνα Γκαργκάνα:Ένα βιβλίο που μυρίζει φρεσκάδα, μυρίζει ζωή, μυρίζει Θεό.



Μια κριτική για το βιβλίο μας από το περιοδικό ΣΥΝΑΞΗ ,
τεύχος 153 ,σελ.101-102.



Ανδρέας Αργυρόπουλος, «Ο Θεός, οι Νέοι και άλλες Rock  ‘ n Roll ιστορίες», εκδ. Αρμός, Αθήνα 2019.





Ανδρέας Αργυρόπουλος, «Ο Θεός, οι Νέοι και άλλες Rock  ‘ n Roll ιστορίες», εκδ. Αρμός, Αθήνα 2019.

Ένα βιβλίο που μυρίζει φρεσκάδα, μυρίζει ζωή, μυρίζει Θεό.
Ο Ανδρέας Αργυρόπουλος,  με το τελευταίο του βιβλίο, έρχεται να κυλήσει μέσα στις απαιτήσεις των σύγχρονων καιρών, αλήθειες της  χριστιανικής πίστης που εγκλωβίστηκαν σε  ανθρώπινα μέτρα και συμφέροντα.  Το υλικό μαζεμένο από συζητήσεις μέσα στην τάξη, κουβέντες  μεταμεσονύχτιες σε φοιτητικά δωμάτια,  προσωπικές εξομολογήσεις , καρδιακές  καταθέσεις και όχι μόνο. Μια αναζήτηση της σχέσης των νέων με τον Θεό που όπως επισημαίνει ο συγγραφέας «όταν είναι αυθεντική είναι εντελώς ροκ. Αντισυμβατική, αγνή, όμορφη. Μια σχέση που δεν γνωρίζει όρια, που σε μαθαίνει να πετάς, να χαίρεσαι, να αγαπάς, να λυτρώνεσαι».
Ήδη από τον πρόλογο γίνεται κατανοητό ότι η πραγματική πίστη δεν στηρίζεται στην πληροφορία αλλά στην προσωπική εμπειρία. «Γεύσασθε και ίδετε…»
Προσκαλεί να γνωρίσουμε τους νέους του σήμερα. Να αντέξουμε τον διάλογο σπάζοντας τον κύκλο της βεβαιότητας. Ποιους προσκαλεί; Όλους όσους έρχονται σε επαφή με τα νιάτα ή θέλουν να έρθουνε σε επαφή μαζί τους. Να διαλεχτούν με αγάπη, κατανόηση και αποδοχή. Αδιαπραγμάτευτα. Χωρίς  προσπάθεια ιδεολογικής δικαίωσης. «Οι νέοι δεν τρώνε χόρτο . Τα μην και τα πρέπει δεν τους λένε τίποτα. Δεν έχουν ανάγκη από έτοιμες πνευματικές συνταγές και κανόνες συμπεριφοράς. Διψάνε για ζωή».
 Ο συγγραφέας  φαίνεται να αναζητά τον Θεό και έξω από τις σχολικές τάξεις. Με τους ανθρώπους που συναναστρέφεται, μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με παρέες φιλικές  στον στενό και ευρύ κοινωνικό του περίγυρο. Ίσως σε κάποια σημεία να γίνεται αιχμηρός σε όσους πιστεύουν ότι μπορούν να φυλακίσουν τον Θεό στο δικό τους μικρόκοσμο.
Δεκατέσσερις ενότητες σαν βότσαλα καθαρά, τριμμένα στο κύμα του λόγου αγίων, πατέρων, σύγχρονων θεολόγων, ιστορικών της θρησκείας , στοχαστών,  από κάθε γωνιά του πλανήτη. Αντιναζιστές μάρτυρες στην Γερμανία, θεολόγοι της απελευθέρωσης στην Λατινική Αμερική και  την Ασία, αντιρατσιστές κληρικοί στην Αφρική. Κάθε αράδα  ζυμωμένη με βαθιά θεολογική γνώση, και διδακτική εμπειρία χρόνων. Η καθεμιά  από τις ενότητες  ξεκινάει με ένα μαργαριταράκι στοχασμού, ποίησης και σοφίας. Υπερασπίζεται την αυθεντική εικόνα του Θεού. Του Θεού της αγάπης και της ελευθερίας. Την ελπίδα των περιθωριακών και των ανυπεράσπιστων, των εξορισμένων και των απόκληρων. Μας θυμίζει την πόρτα που χτυπάει ο Θεός, κι  ο άνθρωπος ανοίγει. Αν θέλει. Τα χνάρια του Θεού στον κόσμο. Ότι οι χριστιανοί δεν μπορούν να ζούνε άχρωμοι και άγευστοι σε έναν κόσμο που χάνεται. Την αδιάκοπη αναζήτηση, το  ρίσκο και την ταπείνωση. Την νοσταλγία  του ανθρώπου για τον Θεό και την απάντηση του Θεού, στον Πέτρο που κλυδωνίστηκε στα κύματα: «Εγώ είμαι». Αυτό δείχνει εν κατακλείδι ο συγγραφέας. Τις δρασκελιές του Θεού στον κόσμο, το σπάσιμο των δεσμών του θανάτου, την Ανάσταση, την προοπτική της μεταμόρφωσης. Και μέσα στα πελαγώματα και τα καραβοτσακίσματα μας θυμίζει. «Εγώ είμαι».


                                                                                          Σουλτάνα Γκαργκάνα






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου