Ἔντγκαρ Ἄλλαν Πόε: "Ύμνος στην Θεοτόκο"

του Γιάννη Ζερβού

«Ὕμνος». «Ἀπὸ τὸ χάραμα, τὸ μεσημέρι, ὣς τὸ σούρουπο/ Ὁλημερὶς σὲ ὑμνῶ Μαρία!/Στὶς χαρὲς καὶ στὶς λύπες, στὰ καλὰ καὶ στὶς συμφορές/Μεῖνε στὸ πλευρό μου Θεοτόκε!/ Ὅταν οἱ Ὧρες πέταξαν λαμπρά/στὸν ἀνέφελο οὐρανό/Ἡ χάρη σου ὁδήγησε σὲ σένα τὴν ἀθλία μου ψυχή/Τώρα ποὺ τῆς μοίρας οἱ θύελλες ἔχουν σκοτεινιάσει τὸ Παρελθὸν καὶ τὸ Παρόν μου/Κάνε τὸ Μέλλον μου νὰ λάμψει φωτεινό/μὲ τὴ γλυκιὰ ἐλπίδα ποὺ μᾶς δίνεις.»Ποίημα τοῦ διάσημου ἀμερικανοῦ μυθιστοριογράφου καὶ ποιητῆ Ἔντγκαρ Ἄλλαν Πόε (Edgar Allan Poe) γραμμένο τὸ ἔτος 1835. Ὁ ποιητὴς τὸ ἐμπνεύσθηκε ἀπὸ τὴ γαλήνη ποὺ ἔνοιωσε ὅταν περπατώντας στὴν πολύβουη πολιτεία ἄκουσε κωδωνοκρουσίες.

Ὁ Ἔντγκαρ Ἄλλαν Πόε (1809-1849) εἶναι πιὸ γνωστὸς στὴν Ἑλλάδα γιὰ ἄλλα ποιήματά του ὅπως «Τὸ κοράκι», τὰ ὁποῖα ἔχουν ἐπανειλημμένα μεταφραστεῖ. Ἂν κάποιος ἀναγνώστης τῆς «Χ» γνωρίζει μιὰ λογοτεχνικὴ μετάφραση στὴν ἑλληνικὴ τοῦ «Ὕμνου», ἂς μᾶς τὴ φέρει γιὰ νὰ ἀποδοθεῖ καλύτερα τὸ ποίημα. Δεδομένου ὅτι ὁ Πόε ἦταν ὁ δημιουργὸς τοῦ ἀστυνομικοῦ μυθιστορήματος καὶ ἀνῆκε στὴν τάση τοῦ «σκοτεινοῦ ρομαντισμοῦ» (ὅπως καὶ ὁ Λόρδος Βύρων), ἡ ὁποία προέβαλλε τὴ σκοτεινὴ πλευρὰ τῆς ἀνθρώπινης φύσης καὶ ὑπερτόνιζε τὴν πτώση τοῦ ἀνθρώπου, σὲ σχέση μὲ τὴν τελειότητα τῆς Δημιουργίας, κάνει ἐντύπωση ἡ βαθιὰ πίστη ποὺ βγαίνει ἀπὸ τὸν «Ὕμνο». «Ἦταν ἕνας τυχοδιώκτης ποὺ περιπλανιόταν στὰ μύχια καὶ στὶς φρικτὲς ὑπόγειες διαδρομὲς τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς. Ἀπηχοῦσε τὴ φρίκη καὶ τὴν προειδοποίηση γιὰ τὴ δική του καταδίκη», εἶχε γράψει γι’ αὐτὸν στὰ 1924 ὁ ἀμερικανὸς φιλόλογος D.H. Lawrence στὸ σύγγραμμα «Μελέτες στὴν κλασικὴ ἀμερικανικὴ λογοτεχνία». Ψυχὴ ταραγμένη καὶ ἀνήσυχη, βρῆκε λιμάνι ἐλπίδας, σωτηρίας καὶ παρηγορίας στὴν Κυρία Θεοτόκο, τὴν ὁποία καλεῖ νὰ τὸν συνδράμει στὴ μετάνοια. Τὴν ὕμνησε, ὅπως κάνουμε κι ἐμεῖς τούτη τὴν περίοδο, πρᾶγμα ποὺ κάνει ἐπίκαιρο τὸν - παραγνωρισμένο στὴν Ἑλλάδα- δικό του ὕμνο στὴ Θεοτόκο.

http://www.xristianiki.gr/arkheio-ephemeridas/915/umnos-sten-theotoko.html