στο Θανάση
Σαν σήμερα πριν πριν 32 χρόνια πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα ένα μεγάλο μουσικό γεγονός: η συναυλία του μεγάλου Ιρλανδού συνθέτη και κιθαρίστα Rory Gallagher.Περισσότεροι από 40.000 θεατές βρέθηκαν εκείνο το βράδυ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Από πολλούς θεωρήθηκε το καλλιτεχνικό γεγονός της χρονιάς.Περιττό να πω ότι μαζί με τους φίλους μου φροντίσαμε να προμηθευτούμε τα εισιτήρια την πρώτη κιόλας μέρα της κυκλοφορίας.Το διάστημα εκείνο, δευτεροετής φοιτητής, εργαζόμουν στο γνωστό βιβλιοπωλείο-στέκι, ΜΗΝΥΜΑ, στη Σόλωνος.Κάποια στιγμή,βλέπω να μπαίνει φουριόζος, όπως ήταν πάντα, ο Παναγιώτης ο Νέλλας. Ο Νέλλας εκτός από θεολόγος με τα όλα του,(σε αυτόν χρωστάμε την ύπαρξη του περιοδικού ΣΥΝΑΞΗ) ήταν και Δάσκαλος.Ήξερε να επικοινωνεί με τους νέους.Μίλαγε τη γλώσσα τους.Δεν είχε ανασφάλειες ,ούτε φοβίες.Δεν ήξερε από κλεισούρα.Ήταν μέσα σε όλα. Γνωρίζοντας την τρέλα που κουβάλαγα με λέει:"Αντρέα,θα πάμε στη συναυλία; θέλω να μου βρεις εισιτήριο ;Περνάω αύριο να το πάρω".Τα έχασα.Είχα συνηθίσει σε κάτι θεολόγους που φοβόταν τη σκιά τους.Το εισιτήριο το πήρα,ο Νέλλας δεν μπόρεσε να έλθει στη συναυλία γιατί κάποια δυσκολία παρουσιάστηκε τελευταία στιγμή.Το εισιτήριο μου έμεινε, να μου θυμίζει ότι ο θεολόγος οφείλει να είναι μέσα σε όλα, να βουτάει στα βαθιά, να είναι πρόσωπο που διαλέγεται με όλους και για όλα,να χωράει παντού αλλά και πουθενά...
Ανδρέας Αργυρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου