Θα έχετε ήδη αντιληφθεί οτι τους καλοκαιρινούς μήνες το ίντερνετ σιώπησε. Η επισκεψιμότητα του γνωρίζει κατακόρυφη πτώση.
Γιατί άραγε τούτο ; Μα γιατί είναι καλοκαίρι. Ε και, τι σημαίνει αυτό. Κι όμως σημαίνει πολλά και ιδιαίτερα σε μια χώρα όπως την Ελλάδα με αυτό το κλιματολογικό ταμπεραμέντο.
Η αλήθεια είναι οτι οι μήνες του χειμώνα δεν είναι το ίδιο με τους μήνες του φθινοπώρου ή της άνοιξης. Κάθε εποχή πέρα από τα κλιματολογικά της χαρακτηριστικά διαμορφώνει και εναποθέτει στους ταξιδιώτες της ιστορίας ιδιαίτερα ψυχολογικά στοιχεία. Στοιχεία που επηρεάζουν κατά πολύ την ψυχοσύνθεση μας.
Ο Χειμώνας μέσα από το κρύο και τις βροχοπτώσεις, την μικρή ηλιοφάνεια διαμορφώνει ψυχολογικό τοπίο εσωστρέφειας. Κλείνει τους ανθρώπους και τις κοινωνίες σε εσωτερικούς χώρους και ιδιαιτέρως κλειστούς εσωτερικούς διαλόγους.
Έτσι αυξάνεται η φλυαρία του νου.
Αντιθέτως το καλοκαίρι με το πλούσιο γαλάζιο, τον ήλιο και την θάλασσα είναι εξωστρεφές. Δεν σε αφήνει να μιλάς πολύ κι ας είσαι πιο συχνά παρέα με ανθρώπους. Δεν έχει σημασία. Διότι το καλοκαίρι οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν μέσα από το σώμα και την ψυχή και οχι μέσα από του νου. Προσέξτε το και θα το διαπιστώσετε.
Βγαίνετε βόλτες, περιπάτους, πάτε στην θάλασσα, παίζεται και γελάτε. Υπάρχει μια σαφέστερη χαλαρότητα σε ολα. Και τούτο γιατί? Μα γιατί παύει ο νους να ειναι υπερδραστήριος. Ζούμε περισσότερο με το παιδί που κρύβουμε μεσα μας. Και το παιδί είναι σαφέστερα σώμα παρά νους.
Μη ξεχνάμε οτι "Το σώμα ξέρει, ο νούς νομίζει. Το σώμα λεει πάντα την αλήθεια, όχι το στόμα".
Η αλήθεια είναι οτι οι μήνες του χειμώνα δεν είναι το ίδιο με τους μήνες του φθινοπώρου ή της άνοιξης. Κάθε εποχή πέρα από τα κλιματολογικά της χαρακτηριστικά διαμορφώνει και εναποθέτει στους ταξιδιώτες της ιστορίας ιδιαίτερα ψυχολογικά στοιχεία. Στοιχεία που επηρεάζουν κατά πολύ την ψυχοσύνθεση μας.
Ο Χειμώνας μέσα από το κρύο και τις βροχοπτώσεις, την μικρή ηλιοφάνεια διαμορφώνει ψυχολογικό τοπίο εσωστρέφειας. Κλείνει τους ανθρώπους και τις κοινωνίες σε εσωτερικούς χώρους και ιδιαιτέρως κλειστούς εσωτερικούς διαλόγους.
Έτσι αυξάνεται η φλυαρία του νου.
Αντιθέτως το καλοκαίρι με το πλούσιο γαλάζιο, τον ήλιο και την θάλασσα είναι εξωστρεφές. Δεν σε αφήνει να μιλάς πολύ κι ας είσαι πιο συχνά παρέα με ανθρώπους. Δεν έχει σημασία. Διότι το καλοκαίρι οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν μέσα από το σώμα και την ψυχή και οχι μέσα από του νου. Προσέξτε το και θα το διαπιστώσετε.
Βγαίνετε βόλτες, περιπάτους, πάτε στην θάλασσα, παίζεται και γελάτε. Υπάρχει μια σαφέστερη χαλαρότητα σε ολα. Και τούτο γιατί? Μα γιατί παύει ο νους να ειναι υπερδραστήριος. Ζούμε περισσότερο με το παιδί που κρύβουμε μεσα μας. Και το παιδί είναι σαφέστερα σώμα παρά νους.
Μη ξεχνάμε οτι "Το σώμα ξέρει, ο νούς νομίζει. Το σώμα λεει πάντα την αλήθεια, όχι το στόμα".
" Ε΄μωρέ πως κατάντησαν οι άνθρωποι!!! Αφήκαν τα κορμιά τους και βουβάθηκαν
και μονάχα με το στόμα μιλούνε. Μα τι να πει το στόμα. Τι μπορεί να πει το στόμα;" (ΖΟΡΜΠΑΣ)
και μονάχα με το στόμα μιλούνε. Μα τι να πει το στόμα. Τι μπορεί να πει το στόμα;" (ΖΟΡΜΠΑΣ)
Εαν μάθουμε να σιωπούμε μεσα στην προσευχή της ζωής, μεσα στην σιωπή του μυστηρίου που κατακλείζει τα πάντα μεσα μας και έξω μας, τότε θα διαπιστώσουμε την αρμονία και την σοφία Του Θεού. Δεν θα είναι απαραίτητο να μιλάμε τόσο πολύ γιατί απλά θα ζούμε. Μη ξεχνάτε την φωνη του Αγίου Ισαακ του Σύρου, που μας λέει οτι στο μέλλοντα αιώνα η γλώσσα επικοινωνίας θα είναι η σιωπή.
Πως γίνεται ? Και όμως γίνεται. Αρκεί εστω κι ενα λεπτό να εισέλθει κάποιος μεσα στο χώρο του πνεύματος, στο χώρο της ζωής και θα καταλάβει τι εννούσε ο Αγιος. Η σιωπή ειναι μεγιστη γλώσσα και μεγάλο αλφάβητο επικοινωνίας των όντων. Της ύπαρξης.
Θυμηθείτε οτι δυο ερωτευμένοι άνθρωποι δεν εχουν ανάγκη απο την γλώσσα του νου. Κι ομως λενε τόσα πολλά με τα μάτια, το σώμα, την παρουσία τους. Θυμηθείτε οτι πολλές φορές δεν θέλουμε να ακούσουμε κουβέντες αλλα επιζητούμε την ζεστή παρουσία του άλλου στην ζωή μας. Θυμηθείτε οτι η πραγματική προσευχή είναι σιωπηλή.
Κάποτε ενα γεροντάκι καθόταν με τις ωρες μπροστά στην εικόνα της Θεοτόκου. Το επαναλάμβανε κάθε μερα για αρκετό καιρό. Ωσπου κάποιος που το ειχε δει αρκετές φορές τον πλησίασε και του είπε.
-Δεν μου λες, τι λες τόσες ώρες με την Παναγία; -Τιποτε, του απάντησε. -Πως τίποτε. -Ναι τίποτε, απλά την κοιτάω και με κοιτάει. Είμαστε κι οι δυο ευτιχισμένοι. Αυτή ειναι η οντως προσευχή. Παρουσία και οχι φλυαρία.
-Δεν μου λες, τι λες τόσες ώρες με την Παναγία; -Τιποτε, του απάντησε. -Πως τίποτε. -Ναι τίποτε, απλά την κοιτάω και με κοιτάει. Είμαστε κι οι δυο ευτιχισμένοι. Αυτή ειναι η οντως προσευχή. Παρουσία και οχι φλυαρία.
Δεν πρέπει να λησμονάμε, οτι σε σωματικό και βαθύτερο ψυχικό επίπεδο γνωρίζουμε την αλήθεια της ζωής. Την χαρά της ύπαρξης. Ως κυτταρική μνήμη πρωτόκτιστης προγονικής αλήθειας, γνωρίζουμε οτι η ζωή και η χαρά της ζωής δεν βρίσκονται στο νου. Ουτε ανακαλύπτεται μέσα απο τον νου, τις σκέψεις, τις υποθέσεις, τις θεωρίες και φαντασιακές σεναριογραφίες της ζωής. Αντιθέτως βρίσκονται στο μη νου. Στην απλότητα του νου. Στην σιωπή του. Δυστυχώς όμως έχουμε διαμορφώσει ενα υπερδραστήριο υπερτροφικό νου που δεν μας αφήνει να θεωρήσουμε την αλήθεια της ζωής.
Η μονολόγιστος ευχή της εκκλησίας μας, η αλλιώς ευχή Του Ιησού, ακριβώς τούτο μας καταδεικνύει, οτι πρέπει να σταματήσουμε την φλυαρία του νου. Να επιστρέψουμε στην απλότητα του. Στην ζωή που μας πρότεινε ο Χριστός. Κύρια ασχολία του φλύαρου νου γίνεται το ονομα του Χριστού. Γεγονός που όχι μονο ελατώνει την δραστηριότητα του, αλλα και σε βαθύτερο υπαρξιακό επίπεδο διαμορφώνει άλλες μορφές και ποιότητες εσωτερικής ζωής, συμβόλων και προτύπων.
Ας ζήσουμε λοιπόν την χαρά του καλοκαιριου, την χαρά μιας ζωής με λιγότερο νου.
π.Λίβυος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου