«Ο χαρακτήρας κάθε μαθήματος είναι ρευστός. Εάν εννοείτε, ότι θα πάψουμε να θεωρούμε τα θρησκευτικά ως συστατικό στοιχείο της ταυτότητάς μας και της εθνικής μας ταυτότητας, όχι, δεν θα πάψει. Το ότι θα το εμπλουτίσουμε, ναι».
Τα παραπάνω ξεκαθάρισε ο Γενικός Γραμματέας του υπ. Παιδείας Β Κουλαιδής , μιλώντας στον 9,84 , ενώ διευκρίνισε:
«Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, εξάλλου, άλλαξε και ο τίτλος στη Β' Λυκείου και έγινε "Θρησκεία και Κόσμος". Και στο πολυπολιτισμικό, τα Θρησκευτικά είναι ένα από τα μαθήματα στα οποία εάν κάποιος δεν θέλει να πάρει μέρος, το δηλώνει και δεν παίρνει μέρος».
Σε άλλο σημείο είπε: «Το μάθημα των Θρησκευτικών παραμένει υποχρεωτικό στην A΄ Λυκείου, δύο ώρες. Αυτή είναι η πρότασή μας, αυτό υπήρχε και πιο παλιά. Άρα, δεν είναι ακριβές, ότι δεν είναι υποχρεωτικό... Στη Β' Λυκείου παραμένει και στη Β' Λυκείου, υποχρεωτικό.Θεωρούμε, ότι το μάθημα των Θρησκευτικών αποτελεί ένα βασικό στοιχείο της συγκρότησης της ταυτότητας του σύγχρονου πολίτη. Συνδέεται με πολλά ζητήματα πρακτικής ηθικής και θα πρέπει, μαζί με την ταυτότητα του σύγχρονου πολίτη, του Έλληνα, και μαζί με τις απαντήσεις που μπορούν να δώσουν σε ζητήματα πρακτικής ηθικής, να αποτελέσει και ένα φόρουμ διαλόγου. Και τα τρία μαζί, κανένα ξεχωριστά. Δηλαδή, και είναι ταυτοχρόνως σύσταση της ταυτότητάς μας και μπορεί να αποτελέσει φόρουμ διαλόγου και ταυτόχρονα, σε μια περίοδο και σε μια εποχή που έχουν έρθει πάρα πολλές πιέσεις, μπορεί να χρησιμεύσει -και αυτό είναι στα χέρια μας να γίνει-, ως μια πηγή λύσεων, για ζητήματα πρακτικής ηθικής. Αυτά τα τρία. Τώρα, το εάν θα τα καταφέρουμε να τα κάνουμε, είναι ένα στοίχημα το οποίο εν μέρει το επωμίζεται το υπουργείο, εν μέρει οι θεολόγοι, εν μέρει η κοινωνία. Δεν έχω καμία ένδειξη, ότι η κοινωνία δεν θέλει να γίνει αυτό το πράγμα, όπως το περιγράφω. Απεναντίας, είμαι απολύτως σίγουρος και έχουμε εμπειρικά δεδομένα που μας δείχνουν, ότι η κοινωνία θέλει το μάθημα των Θρησκευτικών».
Δεν ξέρω το ποιόν του κ. Κουλαϊδή... Πιστεύω όμως ότι πίσω από την επιχειρηματολογία του περί του θρησκευτικού μαθήματος βρίσκεται η θεολογική ομάδα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και ο "Καιρός"... Ιδού μια απόδειξη, ότι με την πειθώ κι όχι με τις λαοσυνάξεις φασιστικού τύπου, μπορούμε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί... Μόνο μια μέριμνα ακόμη πρέπει να δοθεί: στο θέμα των απαλλαγών... Πρέπει η ομάδα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου να πείσει για την απόλυτη υποχρεωτικότητα και ισοτιμία του μαθήματος, μέσα στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Να δοθεί τέλος στην κερκόπορτα Στυλιανίδη...
ΑπάντησηΔιαγραφή