Η πρεσβυτέρα του πέθανε και ο ιερέας είχε αποφασίσει να ξανανυμφευθεί
Ο Βασίλειος Παπανικολάου προσπαθεί να βρει το δίκαιό του έχοντας απέναντί του Αρχιεπισκόπους και Πατριάρχες.
ΒΟΣΤΩΝΗ. Ο πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Παπανικολάου υπηρέτησε ευδόκιμα επί 48 χρόνια την Εκκλησία ως ιερέας στην πολιτεία του Ιλινόις, εκ των οποίων τα 30 στην κοινότητα του Αγίου Γεωργίου στην πόλη Rock Island. Η πρεσβυτέρα του Αντωνία, όμως, έπειτα από πενταετή μάχη με τον καρκίνο απεβίωσε κι εκείνος περιήλθε σε χηρεία πριν από δέκα χρόνια.
Σήμερα δεν είναι πλέον ο π. Βασίλειος Παπανικολάου, αλλά απλώς ο Βασίλειος Παπανικολάου, διότι πριν από ένα χρόνο νυμφεύθηκε ξανά με μία Ελληνορθόδοξη κυρία, η οποία βρισκόταν και αυτή εν χηρεία και σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες και κανονισμούς της Εκκλησίας, καθαιρέθηκε αυτόματα και εισήλθε στις τάξεις των λαϊκών.
Επί αρκετά χρόνια προσπάθησε να επικοινωνήσει με την ιεραρχία με την ελπίδα να βρεθεί μία «κατ’ οικονομία λύση», πλην όμως δεν στάθηκε δυνατόν. Ο οικείος Μητροπολίτης του, ο Σικάγου Ιάκωβος, του είπε απλώς ότι «γνωρίζεις τους κανόνες», ο δε Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ούτε καν απάντησαν στην επιστολή του, όπως είπε ο ίδιος στην ομογενειακή εφημερίδα «Εθνικός Κήρυκας» της Νέας Υόρκης.
Υπογραμμίζεται, ωστόσο, ότι ο Μητροπολίτης Φίλιππος (Σαλίμπα) της Αντιοχειανής Αρχιεπισκοπής Αμερικής παρείχε άδεια σε χήρους ιερείς της Αρχιεπισκοπής του, οι οποίοι σιωπηρώς και ευσχημόνως νυμφεύθηκαν εκ νέου, όπως λόγου χάρη ο π. Ιωσήφ Άλεν.
Ο πρώην ιερέας Βασίλειος Παπανικολάου έστειλε πρόσφατα επιστολή προς πάσα κατεύθυνση στην οποία, ανάμεσα στα άλλα, γράφει πως «χρειάζομαι βοήθεια. Βρίσκομαι σε απελπιστική θέση. Πού να πάω και σε ποιον να στραφώ για βοήθεια; Στην Εκκλησία μου; Δυστυχώς, όχι. Ρωτάτε γιατί; Γιατί η Εκκλησία μου είναι αυτή, που μ’ έχει βάλει σε αγωνία, σε πόνο, σε ανείπωτη απογοήτευση. Μάλιστα, η Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία μου! Η Εκκλησία μου με τιμωρεί με αφάνταστο τρόπο, που εγγίζει τα όρια ηθικής, διανοητικής, συναισθηματικής, ακόμα και φυσιολογικής κακομεταχείρισης. Σας κάνουν τα λόγια μου αυτά να απορείτε;».
Σε άλλο σημείο αναφέρει «να σας εξηγήσω περιληπτικά την τραγική μου κατάσταση. Επί 48 ολόκληρα χρόνια υπηρέτησα την Εκκλησία μας ως ιερεύς, εδώ στην Αμερική, με βαθιά πίστη και αφοσίωση. Ήμουν έγγαμος, με αγάπη στους ενορίτες μου μεγάλη, που την ανταπέδιδαν κι αυτοί στον ίδιο βαθμό. Κάποια στιγμή την ενοριακή και οικογενειακή ηρεμία τη χτύπησε μία πραγματική τραγωδία, η αρρώστια της πρεσβυτέρας μου από την επάρατο νόσο, τον καρκίνο. Μετά από πέντε χρόνια ανομολόγητο πόνο, η πρεσβυτέρα μου απεβίωσε. Είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να καταλάβει κανείς τη θέση ενός χήρου Ορθόδοξου ιερέα στην Αμερική. Υπάρχει λύση, τι μπορεί να κάνει;».
Έγραψε ακόμα πως «μετά από μακρόχρονη, αγωνιώδη, με πνεύμα προσευχής, σκέψη αποφάσισα να συνάψω δεύτερο γάμο. Κοινωνικά, ορθολογικά και ηθικά, έφτασα στο συμπέρασμα ότι αυτός είναι ο πιο έντιμος τρόπος ν’ αντιμετωπίσω το βαθύ αίσθημα μοναξιάς και την ανυπόφορη κατάθλιψή μου. Η οικογένειά μου, οι ενορίτες κι οι φίλοι μου, χάρηκαν να με δουν πάλι με το χαμόγελο στα πικραμένα χείλη μου. Και τότε ακριβώς έρχεται η Εκκλησία μου, που τόσο πιστά κι αφοσιωμένα υπηρέτησα επί 48 χρόνια, και μου λέει, όχι δεν επιτρέπεται δεύτερος γάμος! Σε λιγόλογο, ανάρμοστο γράμμα, έλαβα το μήνυμα, κ. Παπανικολάου, σε πληροφορούμε, ότι δεν είσαι πλέον ιερεύς».
«Ξέρεις τους κανόνες... δεν μπορείς»
Ο π. Βασίλειος Παπανικολάου, 77 ετών σήμερα, γεννήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου του 1934, στην Κρυόβρυση της Ηλείας. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας Θεολογία και Παιδαγωγικά, ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες σπούδασε Κλασική Φιλοσοφία, καθώς επίσης Λογοθεραπεία και Συμβουλευτική (Counseling Guidance). Απέκτησε τρία παιδιά, τον Κωνσταντίνο, το Λάμπρο και τον Αριστοτέλη και τρία εγγόνια.
Μιλώντας στον «Εθνικό Κήρυκα», είπε: «μίλησα στο Μητροπολίτη Σικάγου Ιάκωβο και του είπα ότι εγώ δεν μπορώ να μείνω έτσι, ούτε να κάνω πράγματα τα οποία άλλοι άνδρες κάνουν ακόμα και κληρικοί και θέλω να νυμφευθώ», κι εκείνος μου απάντησε ότι «ξέρεις τους κανόνες, δεν μπορεί να γίνει».
Ο π. Βασίλειος είπε «είχα γράψει και στον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο και στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, αλλά καμία απάντηση».
Ανέφερε ακόμα ότι «έγραψα γράμμα στη Μητρόπολη (Σικάγου) λέγοντας πως αποφάσισα να νυμφευθώ, κι έπειτα από μερικούς μήνες μου απάντησε ο Επίσκοπος Μωκησού Δημήτριος με επιστολή προσφωνώντας με κ. Παπανικολάου σύμφωνα με απόφαση του Πατριαρχείου δεν είσαι πλέον ιερεύς».
Στην ερώτηση πώς αισθανθήκατε, είπε ότι «ένιωσα ολοκληρωτική εγκατάλειψη από την Εκκλησία την οποία υπηρέτησα επί 48 χρόνια» και συμπλήρωσε «από μικρό παιδί ήθελα να γίνω ιερεύς».
Ζήτησε συμπαράσταση από το Σύνδεσμο Συνταξιούχων Ιερέων, αλλά, όπως είπε, «η απάντηση που έλαβα από τον π. Νικόλαο Σωτηρόπουλο, πρόεδρο των συνταξιούχων ιερέων, ήταν τελείως απογοητευτική, διότι μου είπε να μην τον ενοχλώ πλέον».
Να μπορεί και δεύτερο γάμο
Όσον αφορά το δεύτερο γάμο, ο καθαιρεθείς πιστεύει ότι «όταν χηρεύει ο ιερεύς, να ληφθεί μέριμνα και να μην υπάρχει πρόβλημα για σύναψη δεύτερου γάμου», ενώ για τις περιπτώσεις διαζεύξεως είπε «να εξετάζεται το θέμα κατά περίπτωση» και συμπλήρωσε «γνωρίζω τρεις τουλάχιστον καλούς ιερείς τους οποίους άφησαν οι πρεσβυτέρες τους κι αναγκαστικά επανήλθαν στις τάξεις των λαϊκών».
Αν ο π. Βασίλειος είχε μπροστά του τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο θα του έλεγε, «Παναγιώτατε έχετε δημιουργήσει όνομα για την προστασία του Περιβάλλοντος και για τόσα άλλα θέματα σοβαρά και παγκόσμια, αλλά ιδού ένα μικρό θέμα και μας αφήνετε να υποφέρουμε».
(2/3/2011)
Και ένα μικρό σχόλιο....
Όλοι γνωρίζουμε ότι η περίπτωση του πατρός Νικολάου δεν είναι η μοναδική.Κατ' επανάληψη σύνδεσμοι ιερέων ,θεολόγοι,επίσκοποι ,απλοί πιστοί έχουν τοποθετηθεί δημόσια ή ιδιωτικά σχετικά με το συγκεκριμένο πρόβλημα υποστηρίζοντας ότι πρέπει να βρεθεί μία λύση.Όμως κανείς δεν τολμά....προτιμάμε τη συγκάλυψη ,την υποκρισία ,την εγκατάλειψη αυτών που χρόνια υπηρέτησαν την Εκκλησία.Αν η Διοίκηση της Εκκλησίας δεν μπορεί να δώσει λύση σε ένα τέτοιο πρόβλημα,αλήθεια τι τις θέλει τις διακηρύξεις για τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν τον πλανήτη;;;Τα πράγματα είναι πολύ απλά,να επιτραπεί ο δεύτερος γάμος των ιερέων σε τέτοιες περιπτώσεις.Λέτε να μην το αντέχει η αγάπη του Θεού;;;
Ανδρέας Χ. Αργυρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου