Ψήφισμα απέστειλε η Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ για το θέμα του θρησκευτικού μαθήματος στην Υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου και στο οποίο αναφέρονται τα εξής:
«Κυρία Υπουργέ,Η Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.) στη Γενική Συνέλευση αριθμ. 14/28.1.2011 συζήτησε το θέμα της προαιρετικότητας του μαθήματος των Θρησκευτικών, που ανέκυψε από τα δημοσιεύματα τα σχετικά με το αναλυτικό πρόγραμμα των μαθημάτων του Λυκείου, και κατέληξε ομόφωνα στα εξής:
1. Η μέσω του ημερήσιου τύπου πληροφόρηση των προθέσεων του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων σχετικά με το πρόγραμμα του Λυκείου προκάλεσε συζητήσεις και αντεγκλήσεις γύρω από το ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών στην ελληνική κοινωνία και στους θεολογικούς και εκκλησιαστικούς κύκλους.
1. Η μέσω του ημερήσιου τύπου πληροφόρηση των προθέσεων του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων σχετικά με το πρόγραμμα του Λυκείου προκάλεσε συζητήσεις και αντεγκλήσεις γύρω από το ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών στην ελληνική κοινωνία και στους θεολογικούς και εκκλησιαστικούς κύκλους.
2. Ως ακαδημαϊκοί δάσκαλοι οφείλουμε να υπογραμμίσουμε ότι οι αντιπαραθετικές τακτικές για το συγκεκριμένο θέμα βλάπτουν μακροπρόθεσμα την πορεία της παιδείας και γενικότερα της ελληνικής κοινωνίας. Σε αντίθεση με τις τακτικές αυτές θεωρούμε ότι είναι απαραίτητο να διατηρηθεί η υποχρεωτικότητα του μαθήματος των Θρησκευτικών στο σύνολο της εγκύκλιας παιδείας. Η αντίληψη αυτή για την υποχρεωτικότητα του μαθήματος των Θρησκευτικών προωθείται και από μέρους καταξιωμένων πανευρωπαϊκών θεσμών, όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης και ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τις συστάσεις των Οργανισμών αυτών η συγκυρία απαιτεί να περιλαμβάνεται στο σχολικό πρόγραμμα το μάθημα των Θρησκευτικών, και μάλιστα, να πραγματοποιείται με την εγγύηση και τον έλεγχο της Πολιτείας, όπως εξάλλου προβλέπεται και στο ισχύον Σύνταγμά μας. Με τον τρόπο αυτό η ευθύνη για τη διδασκαλία και τον προσδιορισμό του περιεχομένου του μαθήματος αυτού ανήκει στην Πολιτεία, πράγμα που μπορεί να διασφαλίσει την ενότητα της ελληνικής κοινωνίας, την ελευθερία της σκέψης και του θρησκευτικού προβληματισμού.
3. Με βάση τα παραπάνω το μάθημα των Θρησκευτικών θα πρέπει να είναι υποχρεωτικό για όλους τους μαθητές και να διδάσκεται από τους υπηρετούντες στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση θεολόγους, αφού κατά τεκμήριο είναι οι μόνοι ειδικοί για να διδάξουν οτιδήποτε σχετίζεται με τη θρησκεία. Άλλωστε, οι Θεολογικές Σχολές διαθέτουν τις απαραίτητες υποδομές και το εξειδικευμένο προσωπικό για να ανταποκριθούν στην ανάγκη αυτή, δεδομένου ότι στα προγράμματα σπουδών τους περιλαμβάνονται θεολογικά, θρησκειολογικά, κοινωνιολογικά, φιλοσοφικά, πολιτιστικά και παιδαγωγικά μαθήματα. Το μάθημα των Θρησκευτικών στοχεύει τελικώς στην ειρηνική συνύπαρξη των θρησκειών, στην καλλιέργεια της ανεκτικότητας, στην προώθηση της αλληλογνωριμίας των πολιτισμών, στην παρουσίαση και προβολή του πολιτισμού της χώρας μας και στην ανάπτυξη της πνευματικής και κοινωνικής συνείδησης των μαθητών. Όπως και όλα τα άλλα μαθήματα της ανθρωπιστικής κατεύθυνσης προσφέρει γνώσεις, πληροφόρηση, μόρφωση και συμβάλλει στην καλλιέργεια των μαθητών στο πλαίσιο της γενικότερης παιδείας που είναι άκρως απαραίτητη στην εποχή μας. Για την περαιτέρω βελτίωση του μαθήματος, ασφαλώς, μπορούν να αναζητηθούν διάφοροι τρόποι. Ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία θα ήταν - αν μη τι άλλο - ανεύθυνο η Πολιτεία να αφήσει μέσω της καθιέρωσης της προαιρετικότητας του μαθήματος των Θρησκευτικών ανεξέλεγκτα στα χέρια παραγόντων εκτός της ακαδημαϊκής κοινότητας τη θρησκευτική εκπαίδευση.
Επομένως, είναι απαραίτητο να διατηρηθεί η υποχρεωτικότητα του μαθήματος των Θρησκευτικών σε όλες τις βαθμίδες της εγκύκλιας εκπαίδευσης».
3. Με βάση τα παραπάνω το μάθημα των Θρησκευτικών θα πρέπει να είναι υποχρεωτικό για όλους τους μαθητές και να διδάσκεται από τους υπηρετούντες στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση θεολόγους, αφού κατά τεκμήριο είναι οι μόνοι ειδικοί για να διδάξουν οτιδήποτε σχετίζεται με τη θρησκεία. Άλλωστε, οι Θεολογικές Σχολές διαθέτουν τις απαραίτητες υποδομές και το εξειδικευμένο προσωπικό για να ανταποκριθούν στην ανάγκη αυτή, δεδομένου ότι στα προγράμματα σπουδών τους περιλαμβάνονται θεολογικά, θρησκειολογικά, κοινωνιολογικά, φιλοσοφικά, πολιτιστικά και παιδαγωγικά μαθήματα. Το μάθημα των Θρησκευτικών στοχεύει τελικώς στην ειρηνική συνύπαρξη των θρησκειών, στην καλλιέργεια της ανεκτικότητας, στην προώθηση της αλληλογνωριμίας των πολιτισμών, στην παρουσίαση και προβολή του πολιτισμού της χώρας μας και στην ανάπτυξη της πνευματικής και κοινωνικής συνείδησης των μαθητών. Όπως και όλα τα άλλα μαθήματα της ανθρωπιστικής κατεύθυνσης προσφέρει γνώσεις, πληροφόρηση, μόρφωση και συμβάλλει στην καλλιέργεια των μαθητών στο πλαίσιο της γενικότερης παιδείας που είναι άκρως απαραίτητη στην εποχή μας. Για την περαιτέρω βελτίωση του μαθήματος, ασφαλώς, μπορούν να αναζητηθούν διάφοροι τρόποι. Ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία θα ήταν - αν μη τι άλλο - ανεύθυνο η Πολιτεία να αφήσει μέσω της καθιέρωσης της προαιρετικότητας του μαθήματος των Θρησκευτικών ανεξέλεγκτα στα χέρια παραγόντων εκτός της ακαδημαϊκής κοινότητας τη θρησκευτική εκπαίδευση.
Επομένως, είναι απαραίτητο να διατηρηθεί η υποχρεωτικότητα του μαθήματος των Θρησκευτικών σε όλες τις βαθμίδες της εγκύκλιας εκπαίδευσης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου