Ανέστη Κεσελόπουλου: Άνθρωπος και φυσικό περιβάλλον

“Μόλις τελευταία γίνεται λόγος για οργανική σύνδεση και σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο οικολογικό -περιβαλλοντικό και το κοινωνικό πρόβλημα,που και τα δύο μαζί πάλι είναι αποφύσεις του ίδιου ηθικού προβλήματος που υπάρχει στο σημερινό άνθρωπο.Σύμφωνα με τα πορίσματα αρμόδιων υπηρεσιών του Ο.Η.Ε. Και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,η πείνα που μαστίζει κυρίως την Αιθιοπία,το Σουδάν,τη Μαυριτανία και άλλες αφρικανικές χώρες,αν έχει ως άμεσο αίτιο τη ξηρασία και τη ραγδαία ερήμωση γόνιμων εκτάσεων,οφείλεται βασικά στο ότι η αποδυνάμωση της γης και η ερήμωσή της προκαλούνται από μονοκαλλιέργειες ειδών που απορροφά η καταναλωτική κοινωνία του Βορρά.Έτσι διαπιστώνεται το κυνικό φαινόμενο της αποστολής αποθεμάτων γαλακτοσύνης σε ετοιμοθάνατα παιδιά της Αφρικής,τη στιγμή που η γη τους, αντί να παράγει παραδοσιακές τροφές για τοπική χρήση, “στειρώνεται” με τη μονοκαλλιέργεια ζωοτροφών προορισμένων να θρέψουν αγελάδες της Ευρώπης.Ωστόσο ,όμως οι Πατέρες της Εκκλησίας,πολλά χρόνια πριν, υπογράμμισαν την αλήθεια των ίσων δικαιωμάτων στη χρήση των υλικών αγαθών.Ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος λέει χαρακτηριστικά ότι όλα τα πράγματα και τα χρήματα σ' αυτόν τον κόσμο είναι κοινά για όλους τους ανθρώπους,όπως είναι ακριβώς κοινά το φως και ο αέρας που αναπνέουμε ,όπως είναι κοινή η βοσκή για τα άλογα ζώα και στις πεδιάδες και στα βουνά.Προβάλλοντας ο Θεολόγος της Εκκλησίας μας το παράδειγμα των ζώων στη χρήση των αγαθών της δημιουργίας,επισημαίνει πόσο αλογότερος από τα άλογα ζώα γίνεται ο άνθρωπος όταν επιβουλεύεται τους συνανθρώπους του και τους στερεί τη χρήση αγαθών,που θα έπρεπε να μοιράζεται μαζί τους.Και κάτι ακόμη περισσότερο,τα ζώα έχουν πάντα την συναίσθηση της χρήσεως των βοσκοτόπων και όχι την αίσθηση της μόνιμης κατοχής τους.Ο άνθρωπος όμως πολύ συχνά ξεχνάει ότι για όλους τα πάντα είναι κοινά και μάλιστα μόνον για να απολαμβάνουν τη χρήση τους και όχι για να τα υποτάσσουν στην κατοχή και τη κτήση τους.”