Λίγο μετά το μεσημέρι της Τετάρτης 1ης Δεκέμβρη 2010 συναντήθηκα τυχαία με το συνάδελφο Θανάση, που μόλις επέστρεφε απ’ το σχολείο, γεμάτος από συζητήσεις κι αναζητήσεις μαθητών του στην αυλή του σχολείου.
Ήταν βαθιά συγκινημένος κι ενθουσιασμένος μαζί , ύστερα από ένα καταπληκτικό μάθημα σ’ ένα τμήμα της Α τάξης του Πειραματικού Λυκείου της πόλης μας.
Όλη η έκφρασή του θύμιζε ένα δάσκαλο που μαγεύτηκε μέσα απ’ αυτήν την εμπειρία και συνάμα επιβεβαίωνε την πεποίθησή του ότι οι σημερινοί νέοι έχουν ανάγκη να αναζητήσουν το Θεό, ποθούν να γευτούν την υγιή σχέση μαζί του. Γιατί μόνον έτσι βρίσκουν μια αχτίνα φωτός στο τούνελ της ζωής τους.
«Με ρωτούσαν για την ύπαρξη και την ουσία του Θεού, το νόημα της ζωής και τόσα άλλα….. Ένιωθαν την ανάγκη να τους προσεγγίσει κάποιος με λόγο θεολογικό, μεστό νοήματος και απέρριπταν χωρίς άλλη συζήτηση την ξύλινη κι απρόσωπη γλώσσα, με την οποία επιχειρούμε να τους πλησιάσουμε εμείς οι ενήλικες», ήταν τα λόγια του αγαπητού Θανάση. Για ελάχιστα λεπτά ένιωσα ότι συμπορεύτηκα σ’ αυτόν το δρόμο της εφηβικής αναζήτησης.
Γιατί όλοι εμείς όσο και αν θεωρούμε ότι κατακτήσαμε τη θεολογική γνώση, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το θεολογικό βίωμα βρίσκεται πάντα σε ένα διαρκές γίγνεσθαι, αφού ο άνθρωπος συνεχώς εξελίσσεται, έχοντας σαν στόχο της ζωής του το «καθ’ ομοίωσιν».
Το συμπέρασμα που προκύπτει από τη ολιγόλεπτη συζήτηση αυτή με το συνάδελφο είναι ένα: Το μήνυμα που όλοι μας χρειάζεται ν αποκομίσουμε είναι ένα μήνυμα αισιοδοξίας για τους νέους μας, αρκεί να σταθούμε απέναντί τους με ειλικρίνεια, χωρίς υποκρισίες και υπεκφυγές.
Να έχουμε το θάρρος να αποδεχτούμε τη δική μας υπαρξιακή αγωνία, την όποια δική μας μεταφυσική αναζήτηση. Να σταθούμε επιτέλους απέναντι στα παιδιά μας χωρίς σοβαροφάνειες και ψεύτικες ηθικολογίες, που αναιρούν πολλές φορές ακόμα και τα ίδια μας τα πιστεύω.
Οι θεολόγοι σήμερα έχουμε ένα μεγάλο προνόμιο αντίθετα με τους εκπαιδευτικούς των άλλων ειδικοτήτων, να αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες των μαθητών μας, να αναδεικνύουμε την αξία τους και να τους δίνουμε μια ελπίδα ζωής μέσα απ’ την πίστη και τη μυστηριακή συμμετοχή.
Αγαπητέ συνάδελφε Θανάση, χαίρομαι ειλικρινά που μπορείς να μεταδώσεις στους μαθητές σου τόσο απλά και ουσιαστικά τη βαθιά θεολογική σου γνώση, ν’ αγγίξεις τις ψυχές σου και να τους δώσεις τη δυνατότητα να εκφράσουν το θεολογικό τους προβληματισμό.
Η θεολόγος Αναστασία από τη Λέσβο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου