Χριστούγεννα χωρίς Χριστό

μια προκήρυξη των μαθητικών μας χρόνων και αγώνων

ΕΚΚΛΗΣΙΑ:ΣΩΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ Ή «ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΛΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ» ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ Ή ΑΓΙΟΣ; ΕΔΩ ΣΕ ΘΕΛΩ

  Μια συνηθισμένη ευχή που απευθύνουμε στα παιδιά και κυκλοφορεί και στα καλύτερα σπίτια, χριστιανικά και μη , είναι «να μεγαλώσεις και να γίνεις καλό παιδί». Στις  χριστιανικές οικογένειες ακούγεται και στην εκδοχή «να πηγαίνεις στην Εκκλησία για να γίνεις καλό παιδί». Η Εκκλησία λοιπόν νοείται από πολλούς ,όχι ως Σώμα Χριστού αλλά ως «Σύλλογος Καλών Παιδιών». (Σ.Κ.Π.)Για μας όμως η Εκκλησία «αποτελεί τη συνέχιση της Σάρκωσης του Χριστού μέσα στην ιστορία… αποτελεί εργαστήρι που αδιάκοπα ο κόσμος μεταμορφώνεται σε σάρκα του Χριστού».(Θανάσης Παπαθανασίου) Είναι ο χώρος που ψάχνουμε να βρούμε την χαμένη αυθεντικότητά μας ,να Του μοιάσουμε. Καλό παιδί, μπορεί να είναι και ένας Βουδιστής ,ένας Ιεχωβάς ,ένας άθεος…(Δεν πίνει ,δεν καπνίζει ,δεν έχει ερωτικές σχέσεις… άρα όλα ο. κ. για τους χριστιανοηθικιστές). «Το μοντέλο της Εκκλησίας» λέει ένας σύγχρονος ιεράρχης «δεν είναι ο καλός ,ηθικός σωστός ,τίμιος ,ενάρετος άνθρωπος .Αλλά ο άγιος. Και ο άγιος είναι θεόμορφος .Τον βλέπεις και χωρίς να ανοίξει το στόμα του λες: Ναι ,υπάρχει Θεός». Αγιότητα είναι η άρνηση του κοσμικού υλιστικού πνεύματος ,του παρτακισμού. Άγιος είναι αυτός που μένει παιδί ,που αρνείται να «ωριμάσει». Αυτός είναι ο λόγος που μπορεί και αγαπάει το Θεό και τους άλλους ανθρώπους.

Το ποίημα του Λειβαδίτη , πάει γάντι.

            Αγιότητα

Ημερολόγιο ήσυχο στον τοίχο,

μια ημερομηνία κι οι άγιοι σιωπηλοί,

χλωμοί και αναμάρτητοι ,

σημειωμένοι μόνο με το μικρό τους όνομα ,

όπως τους φώναζε η μητέρα τους.

Κύριε κανείς τους δεν ήθελε να μεγαλώσει.

Το ήθος της Εκκλησίας οφείλει να είναι διαφορετικό από το ήθος της κοινωνίας. Ο Χριστός ανέτρεψε την κοινωνική ηθική και τις κατεστημένες αντιλήψεις της εποχής του.Το ίδιο έπραξαν και οι άγιοι. Οι χριστιανοί νέοι λοιπόν δε μπορεί να είναι τα καλά παιδιά μιας κοινωνίας οι αξίες της είναι ο εύκολος πλουτισμός , ο ατομικισμός ,ο χυδαίος υλισμός ,η κοινωνική ανέλιξη με κάθε τρόπο κ. λ .π. Δε μπορούν να αποδέχονται μια κοινωνία που η αξιοπρέπεια ,η συλλογικότητα, η αξιοκρατία ,η υπόληψη ,η συνευθύνη βρίσκονται στο περιθώριο . Οφείλουν να είναι πνευματική αλητεία της κοινωνίας. Πνευματικές μολότοφ ,άνθρωποι θυσίας και προσφοράς κατά το πρότυπο του Χριστού. Ο χριστιανός που διψάει για αληθινή ζωή κουβαλάει την τρέλα της αγάπης .

«Η τρέλα από αγάπη είναι ωραία .

Η τρέλα από αγάπη είναι αγνή!

Η τρέλα από αγάπη είναι αγία!

Αχ! Τι καλά

Να πλήθαιναν όσο πιο γρήγορα αυτοί οι τρελοί!» (π. Γεώργιος Πυρουνάκης)

Ο αυθεντικός χριστιανός είναι επικίνδυνος. Δε μπαίνει σε καλούπια . Ξεφεύγει …

Προδημοσίευση από το βιβλίο "Οι νέοι ,ο Θεός και άλλες Rock n Roll ιστορίες"...

Ανδρέας ο Αργυρόπουλος

ΡΑΔΙΟ ΖΥΓΟΣ FM 100-Μια επίκαιρη συνέντευξη-Για τους νέους ,το Θεό ,τα Χριστούγεννα

Ο Ανδρέας Αργυρόπουλος στο ΡΑΔΙΟ ΖΥΓΟΣ  FM 100 – Μια επίκαιρη συνέντευξη

Αυτό το Σάββατο (15/12/2018) ο Ανδρέας Αργυρόπουλος, διευθυντής του 7^ου Γυμνασίου Τρικάλων – καθηγητής θεολόγος, μιλάει στο ΡΑΔΙΟ ΖΥΓΟΣ – FM 100 και στην εκπομπή «ΡΑΔΙΟ ΖΥΓΟΣτάθμιση» (11:30 – 13:30). Με τους δημοσιογράφους Γιάννη Πιτσογιάννη και Δημήτρη Παδιό θα συζητήσουν  για τις σχέσεις των νέων με τον Θεό, την Εκκλησία, το Υπερβατικό και θα αναζητήσουν το χαμένο νόημα των Χριστουγέννων (13:05 – 13:30).

 Μπορείτε να ακούσετε την εκπομπή ΕΔΩ: http://live24.gr/radio/generic.jsp?sid=234

Χαρά Θεού – ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΕΡΤ-3 18-11-2018

ΕΡΤ 3 Η Εκκλησία στα χρόνια της Χούντας.

Η Εκκλησία στα χρόνια της Χούντας. Η Χαρά Θεού συναντά τους Χάρη Ανδρεόπουλο, Ανδρέα Αργυρόπουλο και Κλήμη Πυρουνάκη και συζητά για την στάση της Εκκλησίας στα δύσκολα χρόνια της επταετίας. Η Εκκλησία στα πέτρινα χρόνια της Χούντας, στη Χαρά Θεού.

Ο πατριωτισμός είναι στάση ζωής...

Ο πατριωτισμός δεν έχει σχέση με εθνικιστικές κραυγές ούτε με ακίνδυνες ρητορείες.

Πατριώτης είναι:

Ο γιατρός που σε κοιτάει στα μάτια και όχι στην τσέπη...

Ο ιερέας που νοιάζεται για τη σωτηρία των πιστών και όχι με τις εισπράξεις των "τυχερών".

Ο δάσκαλός που εμπνέει και απελευθερώνει τους μαθητές και τις μαθήτριές του και δεν αρκείται στο να ολοκληρώσει το "ωράριό" του

Ο αγρότης που δε ραντίζει με τα επικίνδυνα φάρμακα τα προϊόντα του για να αυξήσει το κέρδος του

Ο δημόσιος λειτουργός που έχει προτεραιότητά του τη διακονία των άλλων πολιτών και όχι τη συγκάλυψη σκανδάλων ,παρανομιών κ.λ.π. προς ίδιον όφελος

Ο πολιτικός που δε βολεύει τα" δικά μας" παιδιά

Ο Πολίτης που ψηφίζει αυτόν που θεωρεί καλύτερο για την πατρίδα και όχι αυτόν που θα τον "διευκολύνει" στις "εκκρεμότητες" του....

ΖΗΤΩ Η ΠΑΤΡΙΔΑ

ΚΑΙ ΟΧΙ Η "ΠΑΡΤΙΔΑ" ( η πάρτη μας)ΛΟΙΠΟΝ....

7 Νοέμβρη-Για ΚΥΣΔΕ και ΚΥΣΠΕ ψηφίζουμε ΧΕΚ

Οι νέοι ,ο Θεός και άλλες Rock n Roll ιστορίες...

Για να κουβεντιάσει κανείς με τους νέους ανθρώπους για το Θεό απαιτούνται κάποιες προϋποθέσεις. Η βασική είναι να θέλει να διαλεχτεί, να ακούσει τους νέους. Όχι να τους επιβάλλει απόψεις, θέσεις, αντιλήψεις ,ιδεολογήματα. Να προσπαθήσει να εισπράξει αυτό που του λένε. Να μην έχει έτοιμες απαντήσεις και τσιτάτα προκειμένου να τους «αποστομώσει» ή να τους μεταπείσει αλλά να προσπαθήσει να κατανοήσει τις αναζητήσεις ,τις αγωνίες , τις ανησυχίες , τις αντιρρήσεις τους ακόμα και την πλήρη άρνησή τους για αυτά που εκπροσωπεί. Να έχει πρώτα από όλα ,ανοικτό πνεύμα. Να είναι έτοιμος για κάθε ανατροπή ακόμη και αυτών που τα θεωρεί ως δεδομένα. Ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος του εκρηκτικού μείγματος ημιμάθειας, πνευματικής αυτάρκειας και έλλειψης αληθούς πίστεως.

             Οι Σουηδοί λένε ότι είναι καλό να μπορούμε να αλλάζουμε τα μυαλά μας όπως αλλάζουμε τα πουκάμισα. Ακούγεται λίγο υπερβολικό και παρεξηγήσιμο αλλά δεν είναι. Με μούχλα στο μυαλό και κακομοιριά στην ψυχή δε μπορείς να διαλεχτείς ,πόσο μάλιστα να ελκύσεις. Η αυτάρκεια δεν είναι καλός οδηγός. Χωρίς  διαρκή ανανέωση δε μπορείς να επικοινωνήσεις με κανένα ,πόσο μάλλον με το πιο ανατρεπτικό(όχι πάντα) κομμάτι της κοινωνίας, τους νέους. Είναι γνωστή  η ατάκα που αποδίδεται στον Frank Zappa: «Το μυαλό είναι σαν το αλεξίπτωτο, αν δεν είναι ανοικτό δε δουλεύει».

               Πολλές φορές δε μπορούμε να αντέξουμε ένα διάλογο ελευθερίας ούτε καν με τους νέους που βρίσκονται στο χώρο της Εκκλησίας. Ο Πατριάρχης Δημήτριος πολύ σοφά έλεγε κάτι που δεν τολμάμε να το δεχθούμε: «Η Εκκλησία είναι ανοικτή προς το μέλλον και προς τους νέους. Αν δεν υπήρχαν οι νέοι στην Εκκλησία θα κινδυνεύαμε να βουλιάξουμε από την σύνεση των ενηλίκων» . Τα «θέλω» τους μας φαίνονται ακατανόητα καθώς αδυνατούμε να αντιληφθούμε την ταχύτατη εξέλιξη των κοινωνιών , την αλλαγή νοοτροπιών. Επιλέγουμε να ζούμε στο « σύννεφό» μας . Πολλοί από μας αρέσκονται να ζουν στο μύθο του  ένδοξου παρελθόντος. Οι προκλήσεις του παρόντος αλλά και του επερχόμενου  μέλλοντος ενοχλούν τη μακαριότητά και τις βεβαιότητές  μας. Η ποιμαντική μας και η ελευθερία μας είναι «περιορισμένης ευθύνης». Ανεπάρκειες και  ανασφάλειες στέκονται εμπόδιο σε κάθε άνοιγμα .

             Για να κάνεις τον όποιο διάλογο ,όχι μόνο για το Θεό, αλλά απολύτως απαραίτητα σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να έχεις: παιδεία διαλόγου ,ενημέρωση σε πολλά θέματα , θάρρος ,διάκριση ,αίσθηση του χιούμορ ,σεμνότητα ,μπόλικη αγάπη και ταπείνωση. « Η ταπείνωση  είναι η άρνηση να υπάρξουμε έξω από το Θεό. Είναι η βασίλισσα των αρετών».S. Weil....

Προδημοσίευση από το βιβλίο "Οι νέοι ,ο Θεός και άλλες Rock n Roll ιστορίες"...

Ανδρέας ο Αργυρόπουλος

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ ΠΙΣΩ ΤΑ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΧΑΣΑΜΕ;

Ο Μαρίνος εργαζόταν  σε σχολείο της Δυτικής Θεσσαλονίκης .Πρωτογνωριστήκαμε στο Στρατό. Τη σκοπιά Β11 μαζί την είχαμε «χτίσει». Άνθρωπος «έξω καρδιά». Δάσκαλος από τους λίγους. Τα κρασάκια του ,τις ροκιές του, τις ρακιές του, τις εκδρομούλες του, τις παρέες του, την οικογένειά του ,τις σταθερές του… Με το Θεό τα πήγαινε καλά ,έτσι κάθε Κυριακή αν δεν είχε προηγηθεί κανένα νυχτερινό ξεσάλωμα ,τον έβρισκες στην ενορία του.  Ο Μαρίνος ήταν από αυτούς που πίστευαν ότι το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα είναι αυτό της Σαντορίνης μέχρι την ημέρα που στο σχολείο πάτησε το πόδι της η Άντα, η νέα συνάδελφος που ήλθε με απόσπαση από την Κρήτη. Δεν πέρασαν λίγοι μήνες και κατανόησε τη λάθος εκτίμησή του. Τελικά όλα τα ηλιοβασιλέματα, και της Χαλκιδικής, και της Θεσσαλονίκης και του Λιτόχωρου ήταν πανέμορφα όταν τα μοιραζόταν με την Άντα. Οι συνάδελφοι ,οι συγγενείς και αρκετοί φίλοι φρόντισαν να τον συνετίσουν ,αν όχι να τον καταδικάσουν. Εκλογίκευση του  έλεγαν, η μόνη λύση. Το ίδιο έργο παιζόταν και στην πλευρά της Άντας. Όποτε συναντιόμασταν  συνήθιζα να τον πειράζω «πως πάνε τα ηλιοβασιλέματα ρε Μαρίνο;» …Το πρόσωπό του έλαμπε…σα να την περίμενε την ερώτηση. Ο καιρός πέρασε «η κοινή γνώμη ,μια κοινή πόρνη»(Τζίμης Πανούσης) έκανε το θαύμα της… ο Μαρίνος και η Άντα «εκλογικεύθηκαν»… Για την Άντα δε ξέρω, δεν την ξαναείδα, ο Μαρίνος όμως δεν πείσθηκε ποτέ για το σωστό της επιλογής του… Τις προάλλες κατορθώσαμε μετά από πολύ καιρό να ξαναβρεθούμε… πρώτες πρωινές ώρες στην Προξένου Κορομηλά. Η κουβέντα καρδιακή όπως τα παλιά καλά χρόνια συνοδεία Ιρλανδέζικου ροφήματος… Όταν ήρθε η ώρα του αποχαιρετισμού ο Μαρίνος κοντοστάθηκε ,με κοίταξε στα μάτια και με ρώτησε: «Αλήθεια ποιος θα μας δώσει πίσω τα ηλιοβασιλέματα που χάσαμε; όσοι μας έκριναν; όσοι μας συμβούλεψαν ή όσοι μας διέσυραν; Ποιος;;;;;» Έριξα το σακίδιο στην πλάτη ,βγήκα στα γρήγορα στην παραλιακή και πήρα το ταξί .Το πρώτο δρομολόγιο του ΚΤΕΛ για τη μικρή επαρχιακή πόλη με περίμενε…

ΛΑΡΙΣΑ:Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

H εφημερίδα Χριστιανική, οι εκδόσεις Επίκεντρο και το βιβλιοπωλείο «Κλού» (πρώην «Παιδεία») σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Χαράλαμπου Μ. Ανδρεόπουλου: 

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ 1967-1974.
Ιστορική και νομοκανονική προσέγγιση.

Με τον συγγραφέα συζητούν για το βιβλίο οι:
• Ζωή Καραμήτρου, δικηγόρος, Δρ. Εκκλησιαστικού Δικαίου, ειδική επιστήμων στο «Συνήγορο του Πολίτη», 
• Ανδρέας Αργυρόπουλος, θεολόγος καθηγητής, M.Th., Δ/ντής Γυμνασίου, συγγραφέας,
• Φωτεινή Οικονόμου, θεολόγος καθηγήτρια, M.Th., συγγραφέας.
. Κωνσταντίνος Μπλάθρας Θεολόγος, διευθυντής της εφημερίδας ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ

Τη συζήτηση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Γιώργος Ρούστας. 

Θα ακολουθήσουν ελεύθερες παρεμβάσεις και διάλογος.

Πέμπτη 24 Μαϊου 2018, 19:30 

Αμφιθέατρο Δημόσιας Βιβλιοθήκης Λάρισας "Κωνσταντίνος Κούμας" (είσοδος από την πάροδο Μιχ. Χαδέλη, κάθετη της οδ. Κούμα)

Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαίτερα.

Θεσσαλονίκη:Η Εκκλησία κατά τη δικτατορία 1967-1974

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΘΗΚΕ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ

ΛΑΡΙΣΑΙΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ Χ. ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΟΥ

Η Εκκλησία κατά τη δικτατορία 1967-1974:

Ιστορική και νομοκανονική προσέγγιση

Σε μια από τις πλέον σκοτεινές και δυσερμήνευτες περιόδους της σύγχρονης εκκλησιαστικής ιστορίας που ανέδειξε τον πολιτικό χαρακτήρα της εκκλησιαστικής δράσης αλλά και τον ρόλο ιδεολογικής νομιμοποίησης μιας δικτατορίας τον οποίο διαδραμάτισαν εκκλησιαστικοί ταγοί, αναφέρεται το βιβλίο του Λαρισαίου θεολόγου καθηγητή, δρ. Εκκλησιαστικής Ιστορίας του ΑΠΘ Χάρη Ανδρεόπουλου. Πρόκειται για μια επιστημονική πραγματεία που έρχεται να ρίξει φώς στις σχέσεις της διοικούσας Εκκλησίας και της Πολιτείας της περιόδου 1967 - 1974, όπως αυτές διαμορφώθηκαν υπό το κράτος της εγκαθιδρυθείσας την 21η Απριλίου 1967 επτάχρονης δικτατορίας. Το βιβλίο παρουσιάσθηκε σε εκδήλωση που διοργάνωσε στη Θεσσαλονίκη η εφημερίδα «Χριστιανική» και η οποία πραγματοποιήθηκε το βράδυ της περασμένης Τετάρτης στο αμφιθέατρο της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ.

Για το βιβλίο, το οποίο τιτλοφορείται «Η Εκκλησία κατά τη δικτατορία 1967-1974. Ιστορική και νομοκανονική προσέγγιση» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Επίκεντρο"  της Θεσσαλονίκης, μίλησαν:

- O Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου και καθηγητής της Θεολογικής του ΑΠΘ κ. Ανδρέας (Νανάκης), ο οποίος εξήρε, αφ΄ ενός μεν την νηφαλιότητα και την με την οποία ο συγγραφέας προσέγγισε το «καυτό» αυτό θέμα, αφ΄ ετέρου δε την επιστημονική μεθοδικότητα με την οποία πραγματεύθηκε την όλη μελέτη του, την οποία χαρακτήρισε σημαντική συμβολή στην νεώτερη εκκλησιαστική ιστορία της Ελλάδος, θεωρώντας ότι μπορεί – και πρέπει – ν΄ αποτελέσει εφαλτήριο περαιτέρω αναζητήσεων επί μέρους ζητημάτων που αφορούν σε βαρύτατα τραύματα που κατέλιπε και στο σώμα της Εκκλησίας η επτάχρονη δικτατορία. Ο Σεβ. Αρκαλοχωρίου επεσήμανε, επίσης, ως ιδιαίτερης σημασίας και αξίας, το κεφάλαιο του συγγράμματος του κ. Ανδρεόπουλου που περιλαμβάνει την αναλυτική και πολύ προσεγμένη νομοκανονική αποτύπωση της χρονικής περιόδου 1967-1974,  στη δίνη της οποίας  βρέθηκε η Εκκλησία της Ελλάδος  κατά τη δικτατορία.

-  Ο επίτιμος Πρόεδρος της «Χριστιανικής Δημοκρατίας», φυσικός καθηγητής και δημοσιογράφος κ. Μαν. Μηλιαράκης, αναφέρθηκε στους αγώνες του αειμνήστου Προέδρου της «Χ.Δ» Νικολάου Ψαρουράκη εναντίον της δικτατορίας και των απροκάλυπτων παρεμβάσεών της στα εσωτερικά της Εκκλησίας,  παρεμβάσεων οι οποίες, όπως τόνισε ο ομιλητής, αποσκοπούσαν στον έλεγχο της εκκλησιαστικής διοίκησης προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι ιδεολογικο - πολιτικές σκοπιμότητες του δικτατορικού καθεστώτος. Η πλειονότητα των τότε αρχιερέων, ανέφερε ο κ. Μηλιαράκης, όχι μόνο δεν στάθηκε στο ύψος του ορθοδόξου χριστιανού ποιμένα, αλλά βρέθηκαν και αρκετοί «πρόθυμοι» που συνέπραξαν με τη δικτατορία, ευτυχώς, όμως – υπογράμμισε - υπήρξαν και τιμητικές εξαιρέσεις ελάχιστες έστω, κι γι΄ αυτό αξιομνημόνευτες, όπως αυτές των Μητροπολιτών Ελευθερουπόλεως Αμβροσίου (Νικολάου), Πειραιώς Χρυσοστόμου (Ταβλαδωράκη), Κορίνθου Παντελεήμονος (Καρανικόλα) και του τότε Ανδρούσης και νυν Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου (Γιαννουλάτου), οι οποίοι υπερασπίσθηκαν την κανονική τάξη και στάθηκαν στο πλευρό του δοκιμαζόμενου λαού. Ο ομιλητής ευχαρίστησε τον συγγραφέα για την ουσιαστική συμβολή του στην ανάδειξη των όσων έγιναν τη θλιβερή εκείνη περίοδο (1967-1974) έχοντας ταλαιπωρήσει την Εκκλησία και σκανδαλίσει τους πιστούς επί δεκαετίες.

- Ο θεολόγος καθηγητής κ. Κλήμης Πυρουνάκης, γιός του αείμνηστου αγωνιστή ιερέα παπα – Γιώργη Πυρουνάκη, αναφέρθηκε στις διώξεις που είχε υποστεί ο πατέρας του από το δικτατορικό καθεστώς λόγω της αντίθεσής του στη χειραγώγηση που αυτό ήθελε να επιβάλλει στην Εκκλησία. Και εξιστόρισε σκηνές από τις σκληρές ανακρίσεις που είχε υποστεί ο παπα – Γιώργης στην τότε ΕΣΑ («Ελληνική Στρατιωτική Αστυνομία») προκειμένου «να σταματήσει τα κηρύγματά του περί ελευθερίας και να περιορισθεί στα εκκλησιαστικά», μαρτυρίες για τις  απειλές που είχε δεχθεί για τη ζωή του και τη ζωή των παιδιών του, για τα εμπόδια που του δημιουργούσε η Ασφάλεια μέχρι και για την επιτέλεση και αυτού του ιερού καθήκοντος της Θείας Λειτουργίας, χωρίς, ωστόσο, όλες αυτές οι διώξεις να κάμψουν το φρόνημα του παπα – Γιώργη ο οποίος συνέχισε να οργανώνει συζητήσεις στηλιτεύοντας το ανελεύθερο καθεστώς.

-  Ο θεολόγος και γυμνασιάρχης κ. Ανδρέας Αργυρόπουλος υπογράμμισε ότι ο συγγραφέας με την εναργή και λεπτομερή από νομοκανονικής και θεολογικής πλευράς ανάπτυξη του υλικού του αποκωδικοποιεί πτυχές που μέχρι σήμερα παρέμεναν ανέγγιχτες και αποσιωπημένες. Επίσης, έκανε ιδιαίτερη μνεία στους αγώνες της «Χριστιανικής Δημοκρατίας» και του Προέδρου της Νίκου Ψαρουδάκη εναντίον του δικτατορικού καθεστώτος και της τότε δοτής (διορισμένης) – και γι΄ αυτό αντικανονικής – εκκλησιαστικής ηγεσίας υπό τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο Α’ (Κοτσώνη). Κλείνοντας τόνισε ότι το όλο θέμα των σχέσεων Εκκλησίας – Πολιτείας της περιόδου της Επταετίας (1967-1974) θα πρέπει να πάψει να αντιμετωπίζεται ως «ταμπού» και κάλεσε τη σημερινή διοίκηση της Εκκλησίας να το συζητήσει ανοικτά και να λάβει επίσημα θέση για τα γενόμενα της περιόδου της δικτατορίας.

 Ο συγγραφέας του βιβλίου κ. Χάρης Ανδρεόπουλος, αφού ευχαρίστησε τους ομιλητές και τους διοργανωτές της εκδήλωσης (εφημ. «Χριστιανική» και εκδ. Επίκεντρο), ανέφερε ότι στο σκοπό της μελέτης του δεν υπήρξε επ’ ουδενί η πρόθεση να «δικάσει» –πολλώ δε μάλλον να «καταδικάσει»– τη θεσμική Εκκλησία και τους εκπροσώπους της για τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους στη περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών. «Βούλησή μας ήταν», υπογράμμισε, «να μελετήσουμε επισταμένως τις ιστορικές και νομοκανονικές διαστάσεις του θέματος και να καταλήξουμε σε τεκμηριωμένα και, όσο είναι εφικτό, αντικειμενικά συμπεράσματα που θέτουν το ζήτημα στις πραγματικές του διαστάσεις, εξηγούν τους λόγους συγκεκριμένων συμπεριφορών, παίρνουν θέση σε θέματα αμφιταλαντευόμενα, ρευστά, “επικίνδυνα”, ερμηνεύουν κείμενα και ψηλαφούν ιστορικές περιόδους εντός των οποίων διαχέεται το όλο πρόβλημα. Στόχος μας είναι αυτά τα συμπεράσματα που έχουν προκύψει ν’ αποτελέσουν συμβολή στον προβληματισμό για την παθολογία των σχέσεων Εκκλησίας και δικτατορίας και τις συνθήκες υπό τις οποίες διαμορφώθηκε η σχέση αυτή στη διάρκεια της Επταετίας. Είναι προφανές», κατέληξε, «ότι η έκδοση αυτής της μελέτης δεν φιλοδοξεί να εξαντλήσει το θέμα παρά να εμπλουτίσει τη σχετική βιβλιογραφία και να δώσει αφορμές για περαιτέρω διάλογο στο επίκαιρο πολιτικά, όσο και ενδοεκκλησιαστικά, θέμα των σχέσεων Κράτους – Εκκλησίας». Τέλος, ο συγγραφέας ανέφερε ότι θεώρησε ιδιαιτέρως τιμητική, τόσο την αναφορά του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ.κ. Ιερωνύμου, για τη «νηφάλια προσέγγιση και τον επιστημονικό τρόπο» με τον οποίο πραγματεύθηκε τη μελέτη του (αναφορά την οποία είχε μεταφέρει ο εκπρόσωπος της Αρχιεπισκοπής στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου στην Αθήνα, τον περασμένο Δεκέμβριο), όσο και τη συμπερίληψη του βιβλίου του στον κατάλογο των χρησιμοποιηθεισών, ως πηγών, ιστορικών και νομοκανονικών μελετών, της υπό τον τίτλο «Αμφιετηρίς Τεσσαρακονταετίας Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος (Ν. 590/1977)» συνοδικής μελέτης, η οποία δημοσιεύθηκε στο δελτίο «Εκκλησία» (τχ. 10, Νοεμβρίου 2017, σσ. 713-734) , εξεδόθη δε και σε ανάτυπο με ιδιαίτερη σελιδαρίθμηση (εκδ. Αποστολική Διακονία, Αθήνα, 2018).

Μετά τις ομιλίες ακολούθησαν ελεύθερες παρεμβάσεις και διάλογος ανάμεσα στον συγγραφέα, τους ομιλητές και το ακροατήριο. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους καθηγητές της Θεολογικής Σχολής, εκπαιδευτικοί της  Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης, κληρικοί, και φοιτητές, καθώς και εκπρόσωπος του Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.κ. Ανθίμου (ο εφημέριος της ενορίας του Αγ. Ελευθερίου Ντεπό, πρεσβ. π. Δημήτριος Κοψαχείλης).

Το βιβλίο προλογίζει ο Πρόεδρος της Εταιρείας Εκκλησιαστικού και Κανονικού Δικαίου, ομ. Καθηγητής Εκκλησιαστικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών  κ. Ιωάννης Μ. Κονιδάρης, σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, ότι «..έως σήμερα, έχουν γραφεί πολλά και από πολλούς για όψεις και ζητήματα της περιόδου αυτής. Το πρώτον όμως επιχειρείται με την παρούσα διατριβή η συνολική και συστηματική περιγραφή και αποτίμηση της περιόδου αυτής. Η άρτια και λεπτολόγος συγκέντρωση του υλικού, η αναλυτική εκδίπλωσή του, η παρουσίαση όλων των έως σήμερα εξενεχθεισών απόψεων επιμέρους ζητημάτων και η κριτική θεώρησή τους, με οξυδέρκεια και ευθυκρισία, αποτελούν ένα εγχείρημα το οποίο απαιτεί μεγάλη επιμέλεια, άριστη γνώση του πλήθους των πηγών και της βιβλιογραφίας, εδραία επιστημονική κατάρτιση και αντικειμενική κρίση. Τα προαπαιτούμενα αυτά πληροί η συγγραφή του κ. Ανδρεόπουλου έτσι, ώστε η μετά χείρας διατριβή όχι μόνο να αποτελεί ένα έργο-σταθμό για την εκκλησιαστική ιστορία, αλλά και εφαλτήριο για περαιτέρω αναζητήσεις σε συναφείς κλάδους, όπως το εκκλησιαστικό δίκαιο ή/και η πολιτική ιστορία του τόπου μας».

* Αξίζει να σημειωθεί ότι το βιβλίο συγκαταλέχθηκε από την τρέχουσα ακαδημαϊκή χρονιά (2017-2018) στην κατηγορία των επιστημονικών συγγραμμάτων (υπηρεσία διαχείρισης συγγραμμάτων «ΕΥΔΟΞΟΣ») ως εγχειρίδιο διδασκαλίας σε ΑΕΙ και συγκεκριμένα στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών ανάμεσα στα επιλεγόμενα συγγράμματα για το μάθημα του 4ου – εαρινού – εξαμήνου «Εκκλησιαστική Ιστορία της Ελλάδος».

«Η Εκκλησία κατά τη Δικτατορία 1967-1974»

Η Εφημερίδα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ, σε συνεργασία με τις εκδόσεις ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ, οργανώνει εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου του Χαράλαμπου Ανδρεόπουλου με τίτλο: 
«Η Εκκλησία κατά τη Δικτατορία 1967-1974» 

Εισηγητές:
• Αργυρόπουλος Ανδρέας, θεολόγος – συγγραφέας

• Νανάκης Ανδρέας, επίσκοπος – καθηγητής ΑΠΘ

• Μηλιαράκης Μανώλης, φυσικός - επίτιμος Πρόεδρος της Χριστιανικής Δημοκρατίας

• Πυρουνάκης Κλήμης, θεολόγος – συντονιστής Δικτύου Ένταξης Φυλακισμένων Γυναικών

• Ανδρεόπουλος Χάρης, θεολόγος - συγγραφέας

Συντονίζει: 
• Τασόγλου Μανώλης, μέλος της Κ.Ε. της Χ.Δ. 

Η εκδήλωση θα γίνει την Τετάρτη 25 Απριλίου 2018, στις 7.00 μ.μ., στην Θεολογική Σχολή ΑΠΘ, Α΄ Αίθουσα, 2ος όροφος.

Αθήνα:Παρουσίαση του βιβλίου για τον άγιο Νεόφυτο τον Αμοργίνο

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2018 στην Αθήνα ,η παρουσίαση του βιβλίου του Ανδρέα Αργυρόπουλου :«Ένας άγιος της άγονης γραμμής Οσιομάρτυς Νεόφυτος ο Αμοργίνος».

Ο Νεόφυτος ο Αμοργίνος είναι ένας από αυτούς τους λιγότερο γνωστούς αγίους που αποτέλεσαν ένα πνευματικό ξέφωτο μαρτυρικού ηρωισμού  και συνάμα απόδειξη της δύναμης της πίστης στα δύσκολα χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας στον ελλαδικό χώρο.

Μαρτύρησε το 1558 και χρειάστηκε να περάσουν αρκετοί αιώνες, μέχρι να συναριθμηθεί στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας με σχετική Πατριαρχική Πράξη, που εκδόθηκε το 2003, αφού είχαν συγκεντρωθεί και τεκμηριωθεί τα ιστορικά δεδομένα γύρω από τον βίο, τη δράση και τον βίαιο θάνατό του.

Στο παρόν βιβλίο το πρώτο μέρος είναι αφιερωμένο στην ιστορία της Αμοργού και της Ι. Μ. Παναγίας της Χοζοβιώτισσας καθώς επίσης  και σε αυτή του νησιού των Λειψών όπου  και  μαρτύρησε ο άγιος. Στο δεύτερο μέρος ο συγγραφέας παρουσιάζει  τη ζωή και το μαρτύριο του Αγίου Νεοφύτου καθώς και τις ενέργειες αγιοκατάταξής του.

                 Για το βιβλίο μίλησαν ο Αρχ. Ιωακείμ Αρχοντός, Θεολόγος, Ιατρός, Υποψ. Δρ. Ιστορίας, ο π. Αλέξανδρος Καριώτογλου, Δρ. Θεολογίας-Θρησκειολογίας και ο  Θανάσης Ν. Παπαθανασίου, Δρ. Θεολογίας, Εκπαιδευτικός, Διευθυντής του περιοδικού "Σύναξη". Το παρόν έδωσαν αρκετοί Αμοργίνοι μεταξύ των οποίων και ο Πρόεδρος του Συνδέσμου  κ. Νικόλαος Πράσινος . Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν  μεταξύ των άλλων πολλοί εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων .

Εφημερίδα 'ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ":'Ενας 'αγιος της άγονης γραμμής

Θανάσης Ν. Παπαθανασίου:Παρουσίαση του βιβλίου,«Ένας άγιος της άγονης γραμμής. Οσιομάρτυς Νεόφυτος ο Αμοργίνος»

Παρουσίαση του βιβλίου του Ανδρέα Αργυρόπουλου, «Ένας άγιος της άγονης γραμμής. Οσιομάρτυς Νεόφυτος ο Αμοργίνος» (εκδ. Αρμός, Αθήνα 2017), στον χώρο των εκδόσεων «Αρμός», Αθήνα, την Παρασκευή 26-1-2018.

Η προσφορά του βιβλίου, κατά τη γνώμη μου, έγκειται αφενός στο ότι μας γνωρίζει έναν άγιο άγνωστο μέχρι πρότινος, έναν μοναχό που θανατώθηκε από Αγαρηνούς στους Λειψούς το 1558, και αφετέρου στο ότι ανοίγει (ή μάλλον: κρατά ανοιχτά) ορισμένα μείζονα ζητήματα:

- Την προσοχή η οποία χρειάζεται στη διαδικασία της ανακήρυξης αγίων, και άρα

- Την έρευνα η οποία αναγκαιοί προς τούτο. Για όσους πιστεύουν ότι όλα τα παλιά είναι αυτομάτως και ιερά, θυμίζω ότι ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης είχε διευκρινίσει ότι για να γράψει τον «Συναξαριστή» του συνέλεξε χειρόγραφα από διάφορες μονές, τα οποία όμως φρόντισε να αποκαθάρει από στοιχεία που ήταν αντίθετα στην Αγία Γραφή και απίθανα για τον ορθό λόγο και τους κριτικούς! Η κριτική ματιά είναι χρέος – όχι παρασπονδία.

- Την έννοια της «άγονης γραμμής», η οποία αφορά όχι απλώς γεωγραφικούς τόπους, αλλά την ίδια μας τη ζωή. Στην παρουσίασή μου υπενθύμισα τη μακρά Βιβλική και εκκλησιαστική δυναμική της εισόδου στους άγονους χώρους (στις άγονες πλευρές) της ζωής, ώστε να μεταμορφωθούν σε γόνιμους. Η δυναμική αυτή έχει και το αντίστροφο: το ενδεχόμενο νέκρωσης τέως ζωντανών πραγματικοτήτων. Τελεσιδικία στην πορεία δεν υπάρχει. Είναι η ζώσα πίστη, η πράξη η εμπνεόμενη απ’ αυτήν, και η δράση του ζωντανού Θεού, αυτό που φέρνει εκπλήξεις. Ουρανομήκης αλήθεια αυτό που έχει πει ο προφήτης Ησαϊας, φυσικά κόντρα σε πλήθος κοινωνικά στερεότυπα: "Ψάλε εσύ [...] άτεκνη, που ποτέ δεν γέννησες! Φώναξε από χαρά και πανηγύρισε, εσύ που ωδίνες τοκετού ποτέ δεν ένιωσες! Γιατί ο Κύριος λέει πως πιότερα είναι τα παιδιά της έρημης, απ' τα παιδιά της έγγαμης γυναίκας" (54: 1).

Αυτή η δυναμική ριζώνει στον θεμελιωδώς απελευθερωτικό χαρακτήρα της θεολογίας. Απελευθέρωση από το κάθε λογής άγονο, το οποίο καθυποτάσσει εαυτούς και αλλήλους. Κοντολογίς, καθαυτήν η θεολογία (οφείλει να) είναι θεολογία της απελευθέρωσης.

Ευχόμαστε στον Ανδρέα καρπερή συνέχεια, σε κάθε άγονη γραμμή!

ΘΑΝΑΣΗΣ Ν. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ / 27-1-2018

Οι φωτογραφίες της παρουσίασης που δημοσιεύουμε  στο blog μας είναι δώρο από τους φίλους Ηλία Προβόπουλο και Βασίλη Παπαδόπουλο .Τους ευχαριστούμε από καρδιάς.

π. Αλέξανδρος Καριώτογλου:ΕΝΑΣ ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΟΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ

(Η εισήγηση του π.Αλεξάνδρου στην παρουσίαση του βιβλίου η οποία πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του "Αρμού" την Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2018)

ΕΝΑΣ ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΟΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ

   Πριν δυό μέρες παρακολούθησα μια θεατρική παράσταση στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ωνασείου. Μοντέρνο θέατρο, από αυτές τις παραστάσεις όπου , αν και προβληματίζεσαι,  λίγα καταλαβαίνεις ως προς τον λόγο, την υπόθεση και το στήσιμο της παράστασης. Κόσμος πολύς, νέοι άνθρωποι. Και αυθόρμητα αναρωτήθηκα: όλοι οι παρόντες πόσο μπορούν να αισθανθούν κάτι, αν τους μιλούσε κάποιος για τον άγιο της άγονης γραμμής; Πόσο γνωρίζουν γεγονότα σαν κι αυτά που περιγράφει το βιβλίο που παρουσιάζουμε;

  Ο φίλος καθηγητής Παναγιώτης Υφαντής , προλογίζοντας το βιβλίο αναγνωρίζει ότι ο συγγραφέας «αποκαλύπτει τις πολλαπλές και συγκινητικές πτυχές της λαϊκής ευσέβειας που εμπνέει η μακρινή αλλά ζωντανή του παρουσία ( του αγίου Νεοφύτου), γιατί χαρτογραφεί την αγωνία και τον αγώνα των κατοίκων της Αμοργού να τιμήσουν τον δικό τους άγιο και γιατί αποτυπώνει την εσωτερική χαρά τους για τη θεσμική επισημοποίηση της προσκύνησής του» (σ.13) .

   Αυτή η λαϊκή ευσέβεια – και όχι μόνο-, την οποία τιμά ο Ανδρέας με τον ορθότερο τρόπο είναι που μου έλειπε το βράδυ εκείνο στο θέατρο. Υπόθεση μπουρζουαζίας που αρνείται καθετί το εκκλησιαστικό και αγκαλιάζει πάντα το μοντέρνο κι ας μη το κατανοεί ή , όπως θα έλεγε ο Ανδρέας και έλλειψη ευθύνης από μέρους ημών των χριστιανών να μιλήσουν με ένα αμεσότερο τρόπο στον σύγχρονο άνθρωπο, αγκαλιάζοντας με έναν εύστοχο τρόπο ακόμα και τη λαϊκή ευσέβεια;

   Ας μου επιτρέψετε εδώ στο σημείο αυτό να πω πως ο συγγραφέας του βιβλίου είναι και θα παραμείνει ένας θεολόγος της «άγονης γραμμής» μιας και η πορεία του στα θεολογικά εκπαιδευτικά δρώμενα τον έκανε να βαδίζει σταθερά σε άγονη γραμμή και να μην το βάζει κάτω. Ο καυστικός του λόγος έχει τη λαχτάρα να γνωρίσει στους γύρω του την αλήθεια της Εκκλησίας και μόνο. Στόχος του στο μικρό του αυτό πόνημα ήταν , όπως ο ίδιος γράφει στον επίλογό του, να συμβάλει «στην περαιτέρω ποιμαντική αξιοποίηση του παραδείγματος του Αγίου Νεοφύτου του Οσιομάρτυρα από την πιστεύουσα κοινότητα, όχι μόνο της Αμοργού και της επισκοπής της Θήρας αλλά ολόκληρης της Εκκλησίας» (σ. 106).

   Μέσα από το πόνημά του περνάει η αγάπη του για το νησί της Αμοργού πρώτα και κατά δεύτερο λόγο η επιθυμία του με ένα μη λαϊκίστικο τρόπο να ξεδιπλώσει ένα άγνωστο αγιολόγιο. Δεν διαθέτει δυστυχώς το κατάλληλο υλικό για να ζωγραφίσει την προσωπικότητα και το μαρτυρικό τέλος του αγίου Νεοφύτου. Για το λόγο αυτό προσφέρει λόγο θεολογικό σε γεγονότα ιστορικά. Τα ιστορικά στοιχεία γύρω από τα νησιά των Λειψών και της Αμοργού γίνονται αντικείμενα όχι παράθεσης απλών γεγονότων, αλλά αποδείξεις της ύπαρξης βαθειάς και ουσιαστικής πίστεως στο πρόσωπο του Σαρκωθέντος Χριστού και της Εκκλησίας Του ως Σώματος του Χριστού. Η θεμελίωση μονών στην Πάτμο τους Λειψούς και την Αμοργό αυτό τον στόχο υπηρέτησαν , όπως διαφαίνεται κατά την παρουσίαση των τόπων και της ιστορίας τους. Με ιδιαίτερο σεβασμό στέκει απέναντι στα πρόσωπα των μοναχών που ασκήτευσαν σ’ αυτούς τους τόπους, ενώ η εκμετάλλευση των λιγοστών ιστορικών στοιχείων για τα πρόσωπα των αγίων ασκητών και ιδιαίτερα του αγίου Νεοφύτου κατατείνει στην απόδειξη της γνήσιας αγάπης αυτού προς τον Τριαδικό Θεό για χάρη του οποίου μαρτύρησε άγρια («δια σκεπάρνου») από τους Αγαρηνούς πειρατές.

   Η εξιστόρηση της προσπάθειας για την αγιοκατάταξη του αγίου Νεοφύτου και μαζί μ’αυτόν και των άλλων τεσσάρων  νεομαρτύρων  από τους Αμοργίνους  έχει , νομίζω, ως στόχο να δείξει τον βαθύ σεβασμό προς τον δικό τους άγιο, τη σάρκα από τη σάρκα τους. Η αγιοκατάταξη των τεσσάρων ασκητών δεν αποτελεί ένα έργο ρουτίνας από το Οικουενικό Πατριαρχείο, αλλά επιβεβαίωση της vox populi , της «φωνής του λαού», που είναι καθώς γράφει ο Υφαντής η «αγιολογική συνείδηση» της εκκλησιατικής αρχής και που αυθόρμητα μετατρέπεται σε γιορτή αγάπης προς τα πρόσωπα των νεομαρτύρων.

   Τελειώνοντας θα ήθελα να σας θυμίσω μερικούς στίχους από τα θεολογικά έπη του αγίου Γρηγορίου του θεολόγου που μόλις χτες τιμήσαμε. Μέσα από το νόημα των τελευταίων στίχων δικαιώνεται η προσπάθεια του συγγραφέα να ασχοληθεί με επιμέλεια γύρω από νεομάρτυρες που δεν άφησαν ίχνη από τα λείψανά τους:

« Τοσούτον δ’ εστίν της αθλήσεως σέβας,

Ως και κόνιν βραχείαν ή τι λείψανον,

Οστών παλαιών, ή τριχών τι μέρος,

Ή ρακώματ’, ή τι και ραντισμάτων

σημείον,αρκείν εις όλου τιμήν ποτε.

Και κλήσιν έγνων, έστιν ων αλείψανον,

Τόποις δοθείσαν ανθ΄όλου μάρτυρος,

Ισχύν τα’ ίσην λαβούσαν, ω του θαύματος!

Σώζειν γαρ οίμαι και το μεμνήσθαι μόνον» , δηλαδή σε μετάφραση:

«Τόσο μεγάλος είναι ο σεβασμός της αθλήσεως,

Ώστε και μια μικρή σκόνη ή κάποιο λείψανο

Από παλιά κόκκαλα ή κάποιο μικρό μέρος από τρίχες,

Ή και από ρούχα παλιά, ή και κάποιο σημάδι από αιματοράντισμα

Να φθάνουν κάποτε για να τιμηθεί το όλο.

Γνωρίζω και μερικών την επίκληση, που δεν είχαν ούτε λείψανο,

Που δόθηκε σε τόπους προς τιμήν όλου του μάρτυρα,

Και που έχει λάβει ίσως θαυμαστή χάρη!

Διότι νομίζω ότι σώζει και η μνήμη μόνον του μάρτυρα».  

   Ένας άγιος της άγονης γραμμής χωρίς λείψανο, σαν τον άγιο Νεόφυτο τον Αμοργίνο μπορεί να  προκαλέσει όχι μόνο την απαραίτητη τιμή, αλλά να τιμηθεί με απόλυτο σεβασμο , αν γίνει γνωστός από θεολόγους μιας άγονης γραμμής σαν τον Ανδρέα Αργυρόπουλο , τον οποίο ευχαριστούμε, μαζί με τον εκδοτικό οίκο , τον Αρμό που δέχτηκε με χαρά να πραγματοποιήσει αυτή την όμορφη έκδοση.

                            

                                                  π. Αλέξανδρος Καριώτογλου  

Παρουσίαση του βιβλίου "Ένας άγιος της άγονης γραμμής Οσιομάρτυς Νεόφυτος ο Αμοργίνος".Παρασκευή 26/1/2018 στην Αθήνα

Οι εκδόσεις ΑΡΜΟΣ σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Ανδρέα Αργυρόπουλου:

Ένας άγιος της άγονης γραμμής

Οσιομάρτυς Νεόφυτος ο Αμοργίνος

Παρασκευή 26 Ιανουαρίου και ώρα 18.00 στο βιβλιοπωλείο του Αρμού στην Αθήνα(Μαυροκορδάτου 11)

Για το βιβλίο θα μιλήσουν:

Αρχ. Ιωακείμ Αρχοντός, Θεολόγος,Ιατρός, Υποψ. Δρ. Ιστορίας

π. Αλέξανδρος Καριώτογλου, Δρ. Θεολογίας-Θρησκειολογίας

Θανάσης Ν.Παπαθανασίου, Δρ. Θεολογίας,Εκπαιδευτικός,
διευθυντής του περιοδικού "Σύναξη"

και ο συγγραφέας Ανδρέας Αργυρόπουλος

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΜΟΣ

ΑΘΗΝΑ: Μαυροκορδάτου 11 ,Τ.Κ. 10678, τηλ. 2103304196

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Πρασακάκη 5,Τ.Κ. 54622, τηλ. 2310220992