Μια πορεία ζωής ο αυτισμός… με πολλές εκπλήξεις!!!

Φάσμα αυτισμού ονομάζουν οι ειδικοί την αυτιστική  διαταραχή, γιατί  το κάθε παιδί έχει και τον δικό του αυτισμό.

Με την παραμικρή υπόνοια για παράδοξη συμπεριφορά ενός  παιδιού, χρειάζεται έγκαιρα  ο γονιός να απευθυνθεί στους ειδικούς   για αξιολόγηση και διάγνωση . Όσο πιο νωρίς τόσο καλύτερα, γιατί αξιοποιείται ο χρόνος για την έγκαιρη  υποστήριξη του παιδιού.

Ο γονιός περνά αρχικά ένα σοκ στο άκουσμα της διάγνωσης και η επόμενη σκέψη είναι  μήπως κάπου έφταιξε κι ο ίδιος και στη συνέχεια προβληματίζεται, αν το παιδί θα κατορθώσει να φτάσει κάποτε στο επίπεδο ενός  συνομηλίκου του με τυπική ανάπτυξη. Μέσα από την αναπόφευκτη θλίψη του ο γονιός νοιώθει κούραση, απογοήτευση, ματαίωση…

Μα κι αυτά τα συναισθήματα είναι καλό να βιωθούν,  για να μπορέσει ο γονιός να πάει παρακάτω…

Γεννιέται λοιπόν η αγωνία  του γονιού για την πορεία του παιδιού και κάποιες φορές μπορεί να αρνηθεί να δεχτεί την πραγματικότητα,  που δεν είναι άλλη από την ανάγκη της πρώιμης παρέμβασης.  

Είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσει ο γονιός ότι το παιδί του έχει μια ιδιαιτερότητα ως προς τον τρόπο έκφρασης, συμπεριφοράς ,ίσως και αντίληψης , αλλά πίσω από όλα αυτά είναι ένα παιδί που μεγαλώνει, που νοιώθει, που αισθάνεται, που κατανοεί, που χαίρεται, που θυμώνει ,που έχει πολύ ενέργεια και δεν γνωρίζει πώς να την διαχειριστεί. Και εκεί παίζει μεγάλο ρόλο η δική μας προσέγγιση, η δική μας στάση ζωής.

 Σ΄ αυτήν ακριβώς τη φάση είναι επείγουσα η αναζήτηση βοήθειας από ειδικούς για υποστήριξη για κάποιες λύσεις. Οπότε δεν μένουμε στο πρόβλημα, αλλά ψάχνουμε να βρούμε λύσεις με τη βοήθεια των ειδικών. Είναι πάρα πολύ σημαντική η υποστήριξη που παρέχουν οι ειδικοί για την ανακάλυψη των δεξιοτήτων του παιδιού , για εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας ,αν δεν υπάρχει  λεκτική επικοινωνία, για την ενίσχυση της θετικής και κοινωνικά αποδεκτής συμπεριφοράς ,για τη διαχείριση δύσκολης συμπεριφοράς, όπως αυτοτραυματισμός η επιθετικότητα.

Έτσι σιγά-σιγά , δειλά-δειλά αρχίζει να γεννιέται η φάση, που ξεκινά ο γονιός να εστιάζει στις ικανότητες του παιδιού του. Είναι μεγάλη αλλαγή για τον γονιό να μπορέσει ν’  αποδεχτεί  το παιδί όπως είναι και όχι όπως θα ήθελε  να είναι … και να μην παραιτηθεί, αλλά να  αγωνίζεται για την καλύτερη ποιότητα ζωής του παιδιού, για την κοινωνικοποίησή του,  για την ένταξή του στη ζωή.

Για μένα ο αυτισμός είναι μια μεγάλη πρόκληση ζωής,  γιατί σε καλεί να επαναπροσδιορίσεις τις αξίες σου, τις προσδοκίες σου, τα όνειρά σου. Να επαναπροσδιορίσεις τη στάση σου  απέναντι στη ζωή, στην υγεία, στην ασθένεια, στη διαφορετικότητα. Να δοκιμάσεις  την πίστη σου, να δυναμώσεις τις προσευχές σου, να παρατηρήσεις  τις αντοχές σου, να ανακαλύψεις  τα όρια της  δύναμής σου,  να ανακαλύψεις τις δεξιότητες του παιδιού σου, να  συνειδητοποιήσεις  ότι το καθετί δεν είναι δεδομένο κι αυτονόητο και  να μάθεις ότι για τα πιο απλά βήματα χρειάζεται επιμονή, σταθερότητα,  πίστη και κουράγιο για το επόμενο βήμα.

 Κι έτσι μαθαίνεις να προχωράς βήμα-βήμα με το παιδί σου συγκρίνοντας το χτες με το σήμερα, μαθαίνεις  να αναγνωρίζεις την εξέλιξή του  και να γεύεσαι τη χαρά της επιτυχίας,  που είναι τόσο σημαντικό μήνυμα για σένα και το παιδί σου, όταν για τους γνωστούς , τους συγγενείς , τους φίλους όλα αυτά είναι τόσο αυτονόητα.

Μαθαίνεις να ατενίζεις την διαδρομή σου, γυρνώντας προς τα πίσω και να βλέπεις από πού ξεκίνησες και πού κατάφερες να φθάσεις εσύ μαζί με το παιδί σου,  χωρίς να σε παρασύρει η αγωνία του αύριο μετρώντας, υπολογίζοντας  πόσος δρόμος ακόμα σου απομένει. Μαθαίνεις να  εκτιμάς τι μπορεί να καταφέρει το παιδί σου και όχι τι δεν μπορεί , και  ελπίζεις… και οραματίζεσαι  και αισιοδοξείς  και η πίστη  σου ενδυναμώνεται, γιατί ίσως ένα καλό παρόν να μπορέσει να δημιουργήσει κι ένα καλό μέλλον.

Και  έτσι πορεύεσαι … και νοιώθεις  τη μεγαλωσύνη της καρδιάς σου κι αγαπάς όλο και περισσότερο και παίρνει το παιδί τη θέση του στο οικογενειακό σύστημα.

Σε όλη αυτήν την διαδρομή έχεις μάθει πολλά,  έχεις ανακαλύψει  την άνευ όρων αγάπη, τη χωρίς προσδοκίες δοτικότητα, την εξοικείωση με το απρόβλεπτο και την κατανόηση για τις ανάγκες του παιδιού σου. Μα πάνω απ όλα  έχεις μάθει  να αγγίζεις  τα μυστικά του αυτισμού και ίσως κάποια στιγμή καταφέρεις να ευχαριστήσεις τον Θεό γι αυτό τον δάσκαλο ζωής, που σου έδωσε.

Αναστασία Σκούρτσου -Αναγνώστου

Υ.Γ  Όλες αυτές τις φάσεις της διαδρομής  τις έχω βιώσει βήμα-βήμα με τον 19χρονο γιό μου Μιχάλη. Κι αν μιλώ σε σένα τον γονιό, είναι γιατί θέλω να μοιραστώ μαζί σου την εμπειρία μου και να σου πω ότι συνεχίζω να εκπλήσσομαι απ’ τις ομορφιές αυτής της διαδρομής στους δαιδαλώδεις και περίπλοκους δρόμους του αυτισμού. 

Η  Αναστασία Σκούρτσου - Αναγνώστου είναι θεολόγος καθηγήτρια στη Λέσβο.

Ο σπλαχνικός Σαμαρείτης ,τα παιδιά και ο ΠΑΟΚ

Από το ιστολόγιο της εκλεκτής συναδέλφου Σεβαστής Κωνσταντινίδου ...ιστορίες δημιουργικής γραφής από τα παιδιά της Κοζάνης

Ιστορίες πάνω στην παραβολή του σπλαχνικού Σαμαρείτη

Παοκ Ολέ

Κάποια μέρα μια μικρή γιαγιά ήθελε να περάσει τον δρόμο όμως κανένας δεν σταματούσε να τη βοηθήσει.
Ένας κύριος περνούσε βιαστικός για τη δουλειά του αλλά δεν της έδωσε σημασία.
Λίγο αργότερα πέρασε μια κομψή κυρία αλλά ούτε αυτή την βοήθησε.
Κάποια παιδιά όμως που τρέχαν για να προλάβουν τον αγώνα ΠΑΟΚ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ σταμάτησαν την κυκλοφορία και πέρασαν τη γιαγιούλα απέναντι.
Η γιαγιούλα τους ευχαρίστησε και τα παιδιά συνέχισαν τον δρόμο τους για το γήπεδο του ΠΑΟΚ.
"Άντε και με τη νίκη", τους φώναξε.

Μαρία Π.
Λευτέρης Κ.

12ο Δημοτικό Κοζάνης

http://ouranodromio.blogspot.gr/2015/10/blog-post.html

Έσωσε την πόρνη... "Έδωσε " το Ιερατείο...

του π.Χαράλαμπου Κοπανάκη

(το αλίευσα από τη σελίδα του στο fb)

Έστησε το σώμα Του ασπίδα
και έσωσε την πόρνη
από τις πέτρες,
που κρατούσαν στα χέρια τους
οι νυκτερινοί κρυφοί εραστές της.
Έκανε το στόμα Του μαστίγιο 
και ξεμπρόστιασε την υποκρισία του ιερατείου.
Έκτοτε, 
θαρρείς και καταράστηκε 
τους κάθε είδους
και μορφής ιερείς, 
να διώκουν πόρνες και αμαρτωλούς 
και ταυτόχρονα τα φοβερά "ουαί "
πάντα σαν να λέγονται γι' αυτούς...
Υ.Γ. Μη θαρρείς....και γω περιλαμβάνομαι σε αυτούς....

...Χωρίς λαμπρότητα και βυζαντινή μεγαλοπρέπεια

Στη σελίδα του Μητροπολίτη Χονγκ Κονγκ και Νοτιοανατολικής Ασίας κ.Νεκταρίου ,στο facebook, διάβασα το παρακάτω κείμενο...δεν έχω τίποτα να προσθέσω...για όποιον καταλαβαίνει...τα λέει όλα και τον ευχαριστούμε γι'αυτό...για όποιον καταλαβαίνει ...το ξαναλέω..

"Σβήνω την λαμπάδα δίπλα από την εικόνα της Παναγίας που απόψε «άκουσε» τους χαιρετισμούς του Ακαθίστου.

Σκέπτομαι. Αν ήθελα να γράψω ένα δελτίο τύπου για την τέλεση της ακολουθίας στο Χονγκ Κονγκ απόψε, πως θα περιέγραφα το εκκλησιαστικό γεγονός;

Τελέσθηκε η ακολουθία με λαμπρότητα και βυζαντινή μεγαλοπρέπεια; Δεν μπορώ να το γράψω. Μόνος απόψε. Χωρίς πολύπτυχους μανδύες και βαρύτιμα άμφια. Χωρίς ιερέα και ψάλτη. Όσοι πιστοί κατάφεραν απόψε να ξεφύγουν από τις εργασίες τους (κάποιοι Έλληνες, μερικοί Κινέζοι, κανα δυό Αιθίοπες) διάβασαν στα Αγγλικά τους ψαλμούς του Αποδείπνου και τα τροπάρια του Κανόνα.

Μήπως να γράψω ότι τελέσθηκε η ακολουθία με κατάνυξη; Δεν με αφήνει εκείνο το μωρό που συμμετείχε ενεργά με μια στεντώρεια τσιρίδα….

Προσκυνώ την εικόνα και προσευχητικά απευθύνομαι στην Θεοτόκο. Δέσποινα, δέξου απόψε την ταπεινή φωνή των παιδιών σου από το Χονγκ Κονγκ.

Κλειδώνω την θύρα του Ναού. Ναι. Ξέρω τι θα έπρεπε να γράψω. Απόψε τελέσθηκε η Ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου και στο Χονγκ Κονγκ. Δόξα τω Θεώ!"

Η δημιουργία ενός blog και η αξιοποίησή του στη διαδικασία μάθησης

Επιμορφωτικό Σεμινάριο Θεολόγων στην Κοζάνη

 

Στην αίθουσα του ΚΕ.ΠΛΗ.ΝΕ.Τ. Κοζάνης ,στο 2ο ΓΕΛ της πόλης,πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 12 Απριλίου το σεμινάριο που οργάνωσε ο Σχολικός Σύμβουλος της Δυτικής Μακεδονίας, κ. Αργυρόπουλος Ανδρέας, με θέμα: «Η δημιουργία ενός blog και η αξιοποίησή του στη διαδικασία μάθησης»

Εισηγητές ήταν ο κ. Αργυρόπουλος Ανδρέας και η κ. Κωνσταντινίδου Σεβαστή, θεολόγος στο Γυμνάσιο Λιβαδερού Κοζάνης.

Στο πρώτο μέρος έγινε αναφορά στη  χρησιμότητα ενός ιστολογίου  στη διαδικασία μάθησης  με συγκεκριμένα παραδείγματα μέσα από τα blogs « Η Θεολογία Μεσοπέλαγα» και «Ουρανοδρόμιο»

Στο δεύτερο μέρος οι συμμετέχοντες στο σεμινάριο δημιούργησαν στο εργαστήριο το δικό τους blog. Γνώρισαν βασικά στοιχεία για τις απαραίτητες ρυθμίσεις ενός blog,  για την εμφάνισή του, για  τις ετικέτες και τις κατηγορίες. Τέλος,  έγραψαν τα πρώτα τους άρθρα δημιουργώντας υπερσυνδέσμους  και ανεβάζοντας εικόνες και  βίντεο.

        Ευχαριστίες πολλές στο ΚΕ.ΠΛΗ.ΝΕ.Τ. Κοζάνης που διέθεσε την αίθουσα τηλεκπαίδευσης, ένα άρτια εξοπλισμένο εργαστήριο πληροφορικής, και στον κ. Νικολάου Νικόλαο, Υπεύθυνου του ΚΕ.ΠΛΗ.ΝΕ.Τ., για την τεχνική του βοήθεια .

Επίσης, πολλές ευχαριστίες στους συμμετέχοντες θεολόγους για τον τρόπο που δούλεψαν και συνεργάστηκαν. Ήταν καταπληκτικοί!

Η σχέση των νέων με τον Θεό, την Εκκλησία, το Υπερβατικό:Ομιλία του Ανδρέα Αργυρόπουλου στον Ι. Ναό της Αγίας Τριάδας Πετρούπολης

Το ερώτημα για τον Θεό και οι νέοι, απασχόλησε την εξαιρετική ομιλία του Ανδρέα Αργυρόπουλου, την οποία παρακολούθησαν ενορίτες και φίλοι του Ναού μας στις 30/03/2016.
Ο Ανδρέας Αργυρόπουλος είναι Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων και βρέθηκε κοντά μας ύστερα από σύσταση του αείμνηστου ιεροψάλτη μας και Θεολόγου Γεωργίου Ζουγανέλη, ο οποίος υπήρξε φίλος και συμφοιτητής του στην Θεολογική Σχολή. Η εκδημία του κοινού μας φίλου μάλιστα, φόρτισε με συγκίνηση την συνάντησή μας ενισχύοντας την πίστη μας ότι δεν θα είναι αυτή η τελευταία φορά που ανταμώνουμε εν αγάπη.



Η εισήγηση του Ανδρέα Αργυρόπουλου, ξεκίνησε επισημαίνοντας το πολύ φανερό πρόβλημα της απουσίας των νέων από την Εκκλησία αλλά και την ανάγκη κατανόησης που οφείλουμε οι μεγαλύτεροι προς τους νεώτερους. Ανάμεσα στα πολύ ενδιαφέροντα θέματά του, ανέφερε:

«Ενώ έχουμε πολλά παιδιά μικρής ηλικίας στα Κατηχητικά μας», είπε, «εντούτοις, όσο μεγαλώνουν απέχουν. Έχουμε αναρωτηθεί γιατί; Η αλήθεια και η παραδοχή ακόμη και δυσάρεστων για μας ζητημάτων είναι μια οδός συνάντησης με τους νέους. Πρέπει να μιλήσουμε την γλώσσα τους, αλλά κυρίως, πρέπει να τους ακούσουμε. Ας μην τους αντιμετωπίζουμε σαν να κατέχουμε εμείς την αυθεντία, ας τους δώσουμε χώρο για την αμφισβήτηση.
Ξέρετε πόσες φορές μου έτυχε να έχω μαθητές που αμφισβητούσαν ακόμη και την ύπαρξη του Θεού ή είχαν αμφιβολίες, κι όμως, με το πέρασμα των χρόνων βρέθηκαν κοντά στην Εκκλησία; Δεν ξέρουμε ποια είναι η κατάλληλη στιγμή για τον καθέναν, μόνον ο Θεός ξέρει. Μας αρέσει πολλές φορές να μιλάμε για το μήνυμα της Εκκλησίας, αλλά δεν έχουμε καταλάβει ότι ο ξύλινος λόγος δεν οδηγεί πουθενά.
Ας μπούμε στην περιπέτεια να ακούσουμε τις αγωνίες των νέων. Χρειάζεται παιδεία διαλόγου, θάρρος, σεμνότητα, ταπείνωση, αίσθηση του χιούμορ και μπόλικη αγάπη. Όταν κάνουμε διάλογο με τους νέους συχνά ξεχνάμε την ταπείνωση. Μάλιστα αρκετές φορές ο ζηλωτισμός μας οδηγεί να μην αναλογιζόμαστε τις αποτυχίες μας με τα παιδιά και να κοιτάμε μόνο τις επιτυχίες μας. Πόσο αντέχουμε την κριτική, αναλογιζόμαστε; Αντέχουμε τον διάλογο;

Αλίμονο αν βάλουμε όρια στις μορφές διαλόγου. Για να κάνουμε διάλογο με τους νέους όμως, χρειάζεται να αγαπάμε τους νέους και τον Θεό. Αν δεν υπήρχαν οι νέοι, έλεγε ο Πατριάρχης Δημήτριος, θα κινδυνεύαμε να βουλιάξουμε από την σύνεση των ενηλίκων.
Αν δεν προσεγγίσουμε την ιστορική αλήθεια και επιμένουμε σε συγκαλύψεις θα καταντήσουμε προπαγανδιστές και όχι πιστοί. Έγιναν λάθη, ποιος από μας δεν κάνει λάθη; Στην Εκκλησία είμαστε άνθρωποι και πρέπει να τροφοδοτούμε την ζωή μας με αλήθεια. Στόχος αλλά και η μεγάλη μας δυσκολία είναι να ξεκαθαρίσουμε τι είναι και τι δεν είναι Χριστιανικό. Διότι στην εποχή του διαδικτύου ο καθένας φτιάχνει έναν δικό του Χριστιανισμό και τον προβάλλει για αληθινό. Ποιος δεν γνωρίζει πόση δεισιδαιμονία επικράτησε και στον δικό μας χώρο;

Οι νέοι του σήμερα, με τους νέους της δικής μας εποχής, δεν έχουν καμία σχέση. Μην πέφτουμε στην παγίδα λοιπόν να θέλουμε να επικοινωνήσουμε μαζί τους με επιχειρήματα του παρελθόντος. Πολλές φορές βολευόμαστε στην ασφάλειά μας με μονολόγους χωρίς ενδιαφέρον, αντί να μπούμε στην πρόκληση να γνωρίσουμε τι θέλουν και τι ονειρεύονται οι νέοι. Βασική προϋπόθεση είναι το ανοικτό πνεύμα και να θέλουμε να ακούσουμε τους νέους και όχι να τους καπελώσουμε ιδεολογικά και θεολογικά.

Όταν προβάλουμε ή προτείνουμε στους νέους έναν Θεό που δεν έχει καμία σχέση με τον Σταυρωμένο και Αναστημένο Χριστό, τι περιμένουμε; Πρότυπα μας οι μεγάλες μορφές των αγίων μας, ο Μέγας Βασίλειος, Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, οι οποίοι διώχθηκαν γιατί πάλεψαν για τον άνθρωπο με την αγάπη τους για τον Χριστό και η πράξη τους ήταν Θεολογία και όχι ηθικολογία. Τι νομίζετε όμως, αυτοί πέρασαν καλή ζωή; Όχι. Ο Χριστός δεν είναι το βόλεμα μας ούτε η ησυχία μας.
Έχετε αναλογιστεί τι Θεό παρουσιάζουμε στα παιδιά; Ποια είναι η πρώτη του γνωριμία μαζί Του; Ένας κακός Θεός, πυρομανής, εντολέας ή εντολοδόχος. Λέμε: “Θα σε κάψει ο Θεός”, “σε βλέπει ο Θεός” μην το κάνεις αυτό ή εκείνο κλπ… ένας Θεός του φόβου, πώς θα γίνει Θεός της Αγάπης;
Πώς θα απελευθερώσουμε τους εαυτούς μας και τα παιδιά μας από τον φόβο; Ο Θεός είναι εκείνος ο Πατέρας της παραβολής ο οποίος έχει άμετρη αγάπη και δεν περιμένει αυτοδικαίωση αλλά ανοίγει την αγκαλιά του μόνο και μόνο που επιστρέφει ο γιος του.

Η ταύτιση της θρησκείας με τον φόβο οδήγησε στην αθεΐα. Ας μην ξεχνάμε λοιπόν ότι το ζητούμενο μας δεν είναι να γίνουν οι νέοι καλά παιδιά, ειδικά μέσω του φόβου, αλλά η σωτηρία, η αγιότητα.
Θα κλείσω με μια κουβέντα που έλεγε ο Σαλβατόρ Αλιέντε, ο οποίος δεν ήταν Χριστιανός αλλά σεβόταν τον Χριστό. Έγραφε κάπου: “Θέλουμε κάποτε μια Εκκλησία για του ταπεινούς, όπως την όρισε ο Δάσκαλος της Γαλιλαίας”. Στην συνάντησή μας με τους νέους λοιπόν, ας μην ξεχνάμε τον “Δάσκαλο της Γαλιλαίας“».

Στο τέλος της ομιλίας ο π. Σπυρίδων Αργύρης, ιερέας του Ναού μας, αφού ευχαρίστησε τον εκλεκτό Θεολόγο για την παρουσία του κοντά μας, επεσήμανε ότι στην προσπάθεια της Εκκλησίας να συναντηθεί με τους νέους σε έναν σύγχρονο και ειλικρινή διάλογο, είναι παραπάνω από απαραίτητη η συνεργασία των Θεολόγων μας με τις ενορίες στις οποίες βρίσκονται τα Σχολεία τους, διότι έτσι θα υπάρχει ένας κοινός δίαυλος κοινωνίας και επικοινωνίας μέσω του οποίου θα μπορούν να προσεγγίζονται και να επιλύονται, πάντα διακριτικά, τα σύγχρονα και δύσκολα προβλήματα.

«Καλούμαστε να θεραπεύσουμε λάθη του παρελθόντος και να επουλώσουμε πληγές», τόνισε, επισημαίνοντας ότι «έργο των εκπαιδευτικών είναι η διδασκαλία και έργο της Εκκλησίας η κατήχηση και όχι το αντίθετο». Κλείνοντας ευχαρίστησε τόσο του Κατηχητές όσο και τους Θεολόγους από τα Σχολεία της Πετρούπολης, των οποίων η παρουσία αποτελεί την πιο ζωηρή ένδειξη, όπως είπε ο ιερέας, του ενδιαφέροντός και της αγάπης τους.

http://ierosnaosagiastriadospetroupoleos.blogspot.gr/2016/04/blog-post_7.html

KOZANH:Η αξιοποίησή του blog στη διαδικασία μάθησης.Επιμορφωτικό σεμινάριο των θεολόγων της Κοζάνης»

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ,ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ----- ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ Α/ΘΜΙΑΣ & Β/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΧΟΛΙΚΩΝ  ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ Β/ΘΜΙΑΣ ΕΚ/ΣΗΣ ……………………………………………………………………
Διεύθυνση: Μακρυγιάννη 22, 50100,Κοζάνη Τηλέφωνο: 24610-49308  FAX: : 24610-21259 Email:grsskoz@sch.gr ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Ανδρέας Αργυρόπουλος Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων Κινητό: 6972321608 E-mail: arganda@sch.gr Ιστολόγιο: e-theologia.blogspot.com

Θέμα: «Πρόσκληση σε επιμορφωτικό  σεμινάριο θεολόγων Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης»

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Σας προσκαλώ στο επιμορφωτικό μας σεμινάριο την 12η Απριλίου 2016, ημέρα Τρίτη και ώρα 18:00.

 Το σεμινάριο με θέμα: «Η δημιουργία ενός blog και η αξιοποίησή του στη διαδικασία μάθησης» θα πραγματοποιηθεί  στο 2ο ΓΕΛ Κοζάνης (αίθουσα τηλεκπαίδευσης)και θα διαρκέσει από τις 18:00 έως τις 20:00.

Εισηγητές:

Ανδρέας Αργυρόπουλος, Σχολικός Σύμβουλος

Σεβαστή Κωνσταντινίδου, Θεολόγος καθηγήτρια στο Γυμνάσιο Λιβαδερού

Στο σεμινάριο υπάρχει δυνατότητα συμμετοχής περιορισμένου αριθμού εκπαιδευτικών. Η αίθουσα του εργαστηρίου διατίθεται για είκοσι άτομα. Όσοι-ες ενδιαφέρονται μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή τηλεφωνικά στο Γραφείο  των Σχολικών Συμβούλων (24610-49308 κ. Άννα Μπούρτζου).Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Επειδή το blog θα δημιουργηθεί στο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο καλό είναι όσοι –ες συμμετέχουν να φροντίσουν να έχουν τους κωδικούς τους.

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς

Ο Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων Δυτικής Μακεδονίας

Ανδρέας Αργυρόπουλος