Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

π. Αντώνιος Πινακούλας:Ο Χριστός θέλει να γίνουμε εμείς σαν την Παναγία. Ελεύθεροι, αυθεντικοί άνθρωποι, χωρίς εξαρτήσεις.



Αγαπητοί αδελφοί, τέταρτη Κυριακή των Νηστειών σήμερα και τυχαίνει να γιορτάζουμε τη μεγάλη γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Γιορτάζουμε τη φανέρωση της μεγάλης απόφασης του Θεού, της προαιώνιας απόφασής του, να ξαναδημιουργήσει τον κόσμο και να γίνουμε εμείς όλοι ξαναδημιουργημένοι άνθρωποι και παιδιά του Θεού. Κι ενώ αυτό είναι το μεγαλύτερο έργο του Θεού, το μοναδικό γεγονός της ιστορίας των ανθρώπων,  το ευαγγέλιο δεν μας εξυμνεί αυτό. Μας λέει κάποιες λεπτομέρειες, πάρα πολύ σημαντικές, που αφορούν και αυτό το έργο του Θεού, αλλά και εμάς σε σχέση με το μυστήριο που φανερώθηκε τότε και το γιορτάζουμε σήμερα.
Μας παρουσιάζει δηλαδή το ευαγγέλιο λεπτομέρειες από την αποστολή του Αρχάγγελου Γαβριήλ σε μια κοπέλα της Παλαιστίνης, που ζούσε σε μια μικρή κωμόπολη, από την απόφαση της οποίας ο Θεός εξαρτούσε την πραγματοποίηση αυτού του σχεδίου. Γι’ αυτό και μας δίνει τόσες λεπτομέρειες. Έχει σημασία ο διάλογος που κάνει ο Αρχάγγελος Γαβριήλ με την Μαριάμ, την Παναγία μας. Καταρχάς, τη χαιρετάει. «Χαίρε Κεχαριτωμένη ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη συ εν γυναιξί». Η Παναγία μας ταράζεται απ’ αυτά που ακούει και διερωτάται ποιος είναι ο σκοπός αυτού του χαιρετισμού. Σε τι αποβλέπει. Ο άγγελος συνεχίζει: «Μη φοβάσαι Μαριάμ. Θα μείνεις έγκυος και θα γεννήσεις ένα παιδί που θα το ονομάσουν Ιησού. Θα είναι απόγονος του βασιλιά Δαυίδ και θα καθίσει πάνω στο θρόνο του». Εκείνη ρωτάει: «Και πώς θα γίνει αυτό, αφού εγώ δεν έχω παντρευτεί;». Κι εκείνος συνεχίζει: «Το Άγιο Πνεύμα θα έλθει. Κι αυτό που θα γεννηθεί είναι άγιο». Και μετά από αυτό, η Παναγία λέει αυτό που ξέρουμε όλοι μας: «Ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου». Είμαι η δούλη του Θεού, ας γίνουν όλα κατά την εντολή σου.
Αγαπητοί αδελφοί, έχει σημασία γιατί ο ευαγγελιστής μας αναφέρει λεπτομερώς αυτόν το διάλογο. Εγώ σας τα είπα εν περιλήψει. Έχει τεράστια σημασία, γι’ αυτό και μας τα αναφέρει. Βλέπετε πώς αντιδρά η Παναγία σε αυτό το μήνυμα του Θεού. Καταρχήν, ερευνά περί τίνος πρόκειται. Στη συνέχεια, το εξετάζει με βάση τη δική μας λογική και την ανθρώπινη φύση. Δύο πράγματα που τα ξέρουμε όλοι μας. Που τα καταλαβαίνουμε όλοι μας. Που τα ζούμε στην καθημερινότητά μας. Πώς σκεπτόμαστε και ποια είναι η φύση μας. Πώς είναι δυνατόν να γεννηθεί ένας άνθρωπος, αν ένα ζευγάρι δεν έχει σεξουαλική ζωή και αν οι σύζυγοι δεν ζούνε μαζί; Είναι δυνατόν να γίνει αυτό; Η Παναγία ρωτάει τα απλούστερα των πραγμάτων. Αυτά που ξέρουμε όλοι μας. Κι όταν ακούει ότι αυτό θα γίνει με την παρουσία και ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, παραιτείται από όλα αυτά. Γιατί ήδη μπαίνουμε σε έναν άλλο κόσμο. Κι η Παναγία το ξέρει αυτό πάρα πολύ καλά. Και απαντάει: «Ιδού η δούλη Κυρίου. Γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου».
Γι’  αυτό τώρα πρέπει να προσέξουμε δύο πράγματα. Πώς ενεργεί ο Θεός και γιατί ενεργεί ο Θεός έτσι. Ο Θεός είναι παντοδύναμος. Θα μπορούσε να γεννηθεί, να κινήσει το οποιοδήποτε πλάσμα του, την οποιαδήποτε γυναίκα. Και να πάρει σώμα, να δανειστεί από εκεί τη σάρκα του, όπως λένε τα βιβλία μας. Αλλά δεν θέλει να γεννηθεί έτσι. Θέλει να γεννηθεί με σώμα, με ψυχή, με βούληση, με επιθυμίες και συναισθήματα. Κι αυτό για να γίνει, πρέπει να ανταποκριθεί ένα άλλο πλάσμα, μια γυναίκα. Ούτως ώστε εκείνος να γεννηθεί σαν άνθρωπος όπως όλοι οι άνθρωποι, χωρίς να του λείπει τίποτε. Κι αυτό να γίνει με τη δική της απόφαση, με τη δική της θέληση. Για να μη γεννηθεί ο Θεός στον κόσμο σαν άνθρωπος ανάπηρος, χωρίς όλα όσα έχουμε όλοι μας. Γιατί για να έχουμε όλοι μας αυτά που έχουμε, το ήθελαν οι γονείς μας, το πήραν απόφαση, αλλιώς δεν γίνεται, δεν μπορεί να συμβεί. Κι έτσι λοιπόν θέλει να γεννηθεί ο Θεός στον κόσμο. Και θέλει από μας να ανταποκρινόμαστε σε εκείνον με όλα όσα έχουμε δικά μας. Και με το σώμα μας και με την ψυχή μας και με τη βούλησή μας και με τη λογική μας και με τα συναισθήματά μας και με τις επιθυμίες μας. Έτσι θέλει ο Θεός. Γι’ αυτό και εμφανίζονται όλα αυτά στην Παναγία. Έτσι ήταν να γίνει. Γιατί ο Θεός έτσι ήθελε. Και περίμενε να έρθει αυτή η ώρα που ένας άνθρωπος θα μπορούσε να ανταποκριθεί στο κάλεσμά του. Αλλά εμείς βλέπουμε μέσα από αυτά πώς ενεργεί ο Θεός. Δεν ενεργεί δηλαδή με τη δύναμή του, ούτως ώστε να σπρώξει ένα άλλο πλάσμα σε αυτό που θέλει εκείνος. Αλλά μόνο με τη συγκατάθεσή του. Πρέπει και το πλάσμα αυτό να αποφασίσει. Με το μυαλό του και με τη σκέψη του.
Αγαπητοί αδελφοί, υπάρχει ένα περίεργο σε αυτή τη συνάντηση του Αρχάγγελου με την Παναγία, που ενώ τα ακούμε συνέχεια στην Εκκλησία, μας ξεφεύγει και δεν το προσέχουμε. Αν συγκρίνουμε δηλαδή το γεγονός αυτό της παρουσίας του αγγέλου και της συζήτησης που κάνει με την Παναγία, αυτό συμβαίνει και με άλλα πρόσωπα μέσα στην ιστορία των σχέσεων του ανθρώπου με τον Θεό. Και με τον Αβραάμ μίλησε ο Θεός και με τον Μωυσή μίλησε και με τόσους άλλους αγίους. Αυτό στο οποίο ξεχωρίζει η συνάντηση του αγγέλου με την Παναγία είναι ότι η Παναγία σε καμία στιγμή αυτού του διαλόγου δεν εκφράζει αδυναμία, δεν παρακαλεί τον Θεό να την αξιώσει να γίνει αυτό. Θυμόσαστε ότι μιλάει με τον Αβραάμ κι ο Αβραάμ λέει ότι είναι γη και στάχτη. Μιλάει με τον Μωυσή κι εκείνος λέει ότι είναι αδύνατον να αναλάβει αυτό που του λέει. Μιλάει με τον Ησαΐα κι εκείνος λέει ότι εγώ είμαι ένας αμαρτωλός μέσα σε αμαρτωλούς κοκ. Ο ίδιος ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος που, κατά τα λόγια του Χριστού, ήταν ο μεγαλύτερος προφήτης κι ο αγιότερος
Κι αυτά όλα, για μας τι σημαίνουν; Σημαίνουν πάρα πολλά πράγματα. Πώς μπορούμε να ανταποκριθούμε σε αυτό που φανερώνεται σήμερα; Σ’ αυτό που δημιούργησε ο Θεός που έγινε άνθρωπος και ήρθε στον κόσμο και συγκρότησε την Εκκλησία του κι εμείς είμαστε τα μέλη της, μέλη αυτού του Σώματος του Χριστού, ο διάλογος αυτός φανερώνει τι θέλει ο Θεός από μας. Και τι μας αξιώνει ο Χριστός να γίνουμε. Θέλει να γίνουμε σαν την Παναγία και μας αξιώνει με τον τρόπο που ήρθε στον κόσμο. Γι’ αυτό έγινε άνθρωπος, για να γίνουμε εμείς σαν την Παναγία. Ελεύθεροι, αυθεντικοί άνθρωποι, χωρίς εξαρτήσεις. Αυτό συμβαίνει στην Παναγία. Χωρίς εσωτερικές εξαρτήσεις. Ποιες είναι αυτές; Λέει ο άγιος Ιωάννης, ο Απόστολος και ευαγγελιστής, ότι «προσέχετε αδελφοί την καρδιά σας. Μήπως εκείνη σας κατηγορεί; Αν σας κατηγορεί, δεν είστε καθαροί μπροστά στον Θεό». Η Παναγία δεν είχε την καρδιά της να την κατηγορεί μπροστά στον Θεό. Οι λογισμοί της, οι σκέψεις της, οι επιθυμίες της, τα συναισθήματά της, ήταν εκείνα που ήθελε ο Θεός. Δεν υπήρχε διχασμός μέσα της και αντίφαση. Λέει αλλού ο Απ. Παύλος ότι οι άνθρωποι ζούμε συνέχεια σε μια εσωτερική σύγκρουση. «Των διαλογισμών ημών κατηγορούντων ή απολογουμένων». Συνεχώς δεχόμαστε σκέψεις που μας κάνουν να αισθανόμαστε ένοχοι και κατηγορούμεθα. Από την άλλη, απολογούμαστε. Κι αυτό γίνεται μέχρι να έρθει η χάρις του Θεού και να μας ελευθερώσει. Αυτό ήρθε λοιπόν να κάνει ο Χριστός. Να μας δείξει σαν την Παναγία. Να φανερώσει το μυστήριο της παρουσίας της χάρης του Θεού ανάμεσά μας. Αυτό λοιπόν ζητούσε από μας, γι’  αυτό έχει σημασία, και μας το χαρίζει αυτό. Γι’ αυτό γίνεται άνθρωπος, γι’ αυτό γίνεται η Εκκλησία, γι’ αυτό εμείς πορευόμαστε μαζί της.
Αγαπητοί αδελφοί, σήμερα αν δεν συνέπιπτε η γιορτή του Ευαγγελισμού, θα γιορτάζαμε τον άγιο Ιωάννη, έναν ασκητή που έγραψε την Κλίμακα κι εκεί περιέγραψε λεπτομερώς πώς ξεκινάει κανείς και φτάνει μέχρι τον ουρανό. Πώς σκαλοπάτι, σκαλοπάτι, με τη δική του προσπάθεια και με τη χάρη του Θεού, ανεβαίνει στον ουρανό. Αλλά σήμερα, επειδή συνέπεσε η μεγάλη γιορτή της Παναγίας, δεν χρειαζόταν να γιορτάσουμε τον άγιο Ιωάννη και να μιλήσουμε για την Κλίμακα. Γιατί κλίμακα, σκάλα, με την οποία κατέβηκε ο Θεός στους ανθρώπους και οι άνθρωποι συνεχίζουν να ανεβαίνουν στον ουρανό, είναι η ίδια η Παναγία. Αυτό που σήμερα γιορτάζουμε. Ο Θεός πάντα να μας αξιώνει. Αμήν!


25-3-2012

Πραγματοποιήθηκε η Ημερίδα των Θεολόγων της Δράμας













Στον φιλόξενο αμφιθέατρο του 1ου ΕΠΑΛ Δράμας πραγματοποιήθηκε σήμερα 29.3.2012 η Ημερίδα Θεολόγων με θέμα:«Το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών Θρησκευτικών στη σχολική πράξη ».

Η κυρία Αφροδίτη Πολυχρονιάδου έμπειρη και ικανή εκπαιδευτικός του πιλοτικού Γυμνασίου Δοξάτου παρουσίασε εισήγηση με θέμα:"Τα υπέρ και τα κατά του Νέου Προγράμματος Σπουδών Θρησκευτικών (ΝΠΣΘ)" στην οποία ανέλυσε διεξοδικώς το νέο Πρόγραμμα Σπουδών Θρησκευτικών και την εμπειρία της από την πρώτη εφαρμογή του. Τα "υπέρ υπερέχουν των κατά" τόνισε με έμφαση, αναφέροντας χαρακτηριστικά σημεία του Προγράμματος με τα οποία αποδεικνύεται ότι η διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών γίνεται περισσότερο ευχάριστη και θετική για τους μαθητές, όταν χρησιμοποιούνται νέες μέθοδοι διδασκαλίας όπως προβλέπει το ΝΠΣΘ. Έτσι προάγεται η κριτική σκέψη και διευρύνονται οι ορίζοντες των διδασκομένων.
Η κυρία Αναστασία Τέγου, πρωτοβουλιακή και εμπνευσμένη εκπαιδευτικός που διδάσκει στα ΕΠΑΛ Δράμας ανέλυσε την πολύ ενδιαφέρουσα πρωτότυπη έρευνα που πραγματοποίησε σε δείγμα 200 μαθητών σχετικά με τους Θεματικούς άξονες ενδιαφερόντων των μαθητών ΕΠΑΛ στο μάθημα των Θρησκευτικών. Τα στοιχεία της έρευνας της κατέδειξαν την θετική εικόνα των μαθητών ΕΠΑΛ για το μάθημά μας, αλλά και την αναγκαιότητα να διευρυνθεί και να εκσυγχρονισθεί η θεματολογία των διδακτικών βιβλίων.




Η κυρία Ξανθή Αλμπανάκη, ταλαντούχος στην αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στην μαθησιακή διαδικασία παρουσίασε με παιδαγωγική ευαισθησία την χρήση εικόνας και ήχου, τονίζοντας τις εξαιρετικές δυνατότητες που έχουμε όταν διδάσκουμε εναλλακτικά το μάθημα των Θρησκευτικών.


Ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας δρ Σπύρος Κιουλάνης, παρουσίασε το θέμα της παιδαγωγικής αξιοποίησης των ΤΠΕ στο μάθημα των Θρησκευτικών. Με την επιστημονική και παιδαγωγική κατάρτιση που τον διακρίνει τόνισε με βάση εκπαιδευτικό υλικό που ο ίδιος εκπόνησε, ότι στο σχολείο μπορεί να συνυπάρχουν αρμονικά οι νέες τεχνολογίες με την συμβατική μάθηση.


Τέλος ο Σχολικός Σύμβουλος Αντώνιος Χατζόπουλος παρουσίασε την διαπολιτισμική διάσταση του Νέου Προγράμματος Σπουδών Θρησκευτικών. Τόνισε ότι το ΝΠΣΘ που κατηγορείται αδίκως, εμπνέεται από μία νέα φιλοσοφία που ανατρέπει τα σημερινά δεδομένα, ανοίγει το μάθημά μας προς τους άλλους πολιτισμούς και προσπαθεί να εξαλείψει -μεταξύ άλλων- το φαινόμενο του θρησκευτικού φανατισμού.






Πηγή: http://symboulostheologon.blogspot.com/2012/03/blog-post_4706.html?spref=fb

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Επιστολή καθηγητών του Τμήματος Θεολογίας του Α.Π.Θ προς την Ιερά Σύνοδο. Καταδικάζουν τη στάση Ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος για το ζήτημα των διαχριστιανικών διαλόγων.





Προς την Ι. Σύνοδο
της Εκκλησίας της Ελλάδος
Ι. Γενναδίου 14,
115 21 Αθήνα
Θεσσαλονίκη, 29 Μαρτίου 2012
"προσέχετε ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ
ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν τοῦ θεοῦ,
ἣν περιεποιήσατο διὰ τοῦ αἵματος τοῦ ἰδίου".
Πρ 20,28
Μακαριώτατε άγιε Πρόεδρε,
Σεβασμιώτατοι,
Από μακρού χρόνου η ακαδημαϊκή κοινότητα παρακολουθεί την εξέλιξη μιας ιδιοτύπου διαμάχης, η οποία αφορά στην θέση της διοικήσεως της Εκκλησίας της Ελλάδος στους διαχριστιανικούς και διαθρησκειακούς διαλόγους και τους οργανισμούς όπου αυτοί διεξάγονται. Οι περισσότεροι εξ ημών έχουμε συμμετάσχει στο παρελθόν και εξακολουθούμε να συμμετέχουμε στους επιστημονικούς αυτούς διαλόγους, εκπροσωπούντες είτε την Εκκλησία της Ελλάδος είτε το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τις άλλες παλαίφατες εκκλησιαστικές διοικήσεις. Για τα αποτελέσματά τους υποβάλλεται λεπτομερής απολογισμός στις αρμόδιες συνοδικές επιτροπές, όπου οι Σεβ. Ιεράρχες έχουν την δυνατότητα να ενημερωθούν διεξοδικώς για την πρόοδο αυτών των κινήσεων.
Η Εκκλησία της Ελλάδος, ακολουθώντας τον τύπο της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, αποφάσισε συνοδικώς, ήδη από το πρώτο μισό του παρελθόντος αιώνος, να αποστείλει αντιπροσώπους της στους οργανισμούς διαχριστιανικού και διαθρησκειακού διαλόγου. Η αποστολική τεκμηρίωση της δια του διαλόγου μαρτυρίας της αληθείας παρείχε πλήρη εχέγγυα για την ορθότητα της συμμετοχής της ενώ, συνάμα, η σύγχρονη απαρχή της διαχριστιανικής προσεγγίσεως με τις εγκύκλιες αποφάσεις της Ι. Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου των ετών 1902 και 1904 επιβεβαίωνε την θέση της Ορθοδόξου Εκκλησίας ως υπευθύνου για την ενότητα του χριστιανικού κόσμου. Για εκείνους δε που θα επιζητούσαν την περαιτέρω αγιολογική τεκμηρίωση της συγχρόνου διαχριστιανικής κινήσεως, αυτή ευρίσκεται εις το έργο του Αγίου Φιλαρέτου, Μητροπολίτου Μόσχας, ο οποίος έγραψε περί τα μέσα του 19ου αιώνος δια την ανάγκη θεραπείας των τραυμάτων του εκκλησιαστικού σώματος, την δυνατότητα επανενώσεως της διηρημένης χριστιανοσύνης και την κοινή χριστολογική πεποίθηση που διατηρούν μετά της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας οι αποσχισθέντες κλάδοι της. Ως αποφθεγματικώς διετύπωσε τούτο ο Άγιος Νεκτάριος, Μητροπολίτης Πενταπόλεως: «τὸ δόγμα δεν καταπολεμεῖ τὴν ἀγάπην• ἡ δὲ ἀγάπη χαρίζεται τῷ δόγματι».
Ενώ, όμως, η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος έχει ενθέρμως ταχθεί υπέρ της συμμετοχής στον οικουμενικό και διαθρησκειακό διάλογο, παρατηρούμε ότι ορισμένα μέλη της προβαίνουν σε πράξεις που υποσκάπτουν όχι μόνον την πορεία αυτών των διαλόγων, αλλά, ακόμη, και αυτήν την διορθόδοξο ενότητα δημιουργώντας προϋποθέσεις σχίσματος εντός της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η ανησυχία μας εδράζεται στο γεγονός ότι η Ι. Σύνοδος έως στιγμής δεν ήλεγξε τα μέλη της, Ιεράρχες, για την άτοπη και αντισυνοδική συμπεριφορά τους. Η στάση αυτή της Ι. Συνόδου μας αναγκάζει να αποστείλουμε την παρούσα επιστολή δια της οποίας θέτουμε προς το σεπτό σώμα της Ι. Συνόδου της Ιεραρχίας τις ακόλουθες παρατηρήσεις και ερωτήσεις.
Από μέλος της Ιεραρχίας, τον Σεβ. Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ, την Κυριακή της Ορθοδοξίας του τρέχοντος έτους ανεγνώσθησαν «νέα αναθέματα» εναντίον του πάπα Ρώμης Βενεδίκτου ΙΣΤ΄ «καὶ τοῖς αὐτῷ κοινωνοῦσι». Αναρωτιόμαστε, εάν η Εκκλησία της Ελλάδος τηρεί διαφορετική στάση από αυτήν του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το οποίο δια συνοδικής αποφάσεως εν έτει 1965 ήρε το ανάθεμα του 1054 που είχε εξαπολύσει ο πατριάρχης Μιχαήλ Α΄ εναντίον των απεσταλμένων του πάπα Λέοντος Θ΄. Διότι, αποτελεί λογική ανακολουθία να αναθεματίζονται ο σημερινός πάπας Ρώμης «καὶ οἱ αὐτῷ κοινωνοῦντες» από έναν Επίσκοπο, και μάλιστα την ίδια στιγμή που επισήμως η Σύνοδος, στην οποία ανήκει, βρίσκεται σε θεολογικό διάλογο μαζί τους. Το αυτό ισχύει και για τους μύδρους του Σεβ. Πειραιώς κατά των Διαμαρτυρομένων, τους οποίους «συνανεθεμάτισε», παραβλέποντας πως για τέσσερεις και πλέον αιώνες ουδεμία Σύνοδος Ορθοδόξων θεώρησε σκόπιμο να προβεί σε ανάλογη ενέργεια. Οι πανορθόδοξες αποφάσεις επί του διαχριστιανικού διαλόγου οφείλουν να αποτελούν τον κανονικό οδηγό και την βακτηρία των ποιμένων της Εκκλησίας και όχι να διαβάλλονται και να καταστρατηγούνται από αυτούς.
Ο ίδιος Ιεράρχης, επίσης, έχει λάβει ως συνήθεια να καθυβρίζει σκαιώς την μουσουλμανική και την ιουδαϊκή θρησκεία μαζί με τους λειτουργούς και τους πιστούς τους. Αδυνατούμε να διακρίνουμε ή, έστω, να εικάσουμε ποιο είναι το πνευματικό ή ποιμαντικό όφελος από αυτή την απρόκλητη, βίαιη καταφορά ενός Επισκόπου εναντίον ανθρώπων διαφορετικού θρησκεύματος. Ταυτοχρόνως, μας προβληματίζει σοβαρά η εικόνα της Εκκλησίας της Ελλάδος και των ποιμένων της που εκπέμπεται στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας εξαιτίας αυτών των ενεργειών, και πολλοί από εμάς γινόμαστε κοινωνοί της απορίας και της αγανακτήσεως που αυτές εγείρουν. Είναι, άραγε, δύσκολο να αντιληφθεί κάποιος την ζημία και την δυσχέρεια που προκαλεί η προαναφερθείσα νοοτροπία και συμπεριφορά στα παλαίφατα Πατριαρχεία, των οποίων άπασες οι καθέδρες ευρίσκονται σε κράτη με μουσουλμανική ή ιουδαϊκή πλειονότητα; Δεν πείθουμε διά των ύβρεων για την ευαγγελική αλήθεια, ειδικώς όταν η αλήθειά μας εκπορεύεται από τον Θεό της ειρήνης, ο οποίος όρισε ως τύπο και τόπο Του τους Επισκόπους και «λοιδορούμενος οὐκ ἀντελοιδόρει, πάσχων οὐκ ἠπείλει». Σε αυτό το σημείο κρίνουμε αναγκαίο η Ι. Σύνοδος να απαντήσει εάν δέχεται εκβιασμούς ή παρεμβάσεις από οποιοδήποτε ξένο θρησκευτικό κέντρο, όπως σαφώς κατήγγειλε ο ως άνω αναφερόμενος Ιεράρχης.
Συνωδά προς τον Μητροπολίτη Πειραιώς, και ο συνώνυμός του, Σεβ. Μητροπολίτης Κυθήρων, καταφέρεται, όπως και ο πρώτος, εναντίον του Πατριαρχείου Σερβίας κατηγορώντας το για κακοδικία (χάριν συμφερόντων ή απωλείας της Ορθοδόξου συνειδήσεως) στην περίπτωση του καθηρημένου πρώην Ράσκας, μοναχού Αρτεμίου, τον οποίο, μάλιστα, αμφότεροι οι προαναφερθέντες επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος χαρακτηρίζουν «κανονικό Επίσκοπο», «ομολογητή» και «άγιο». Τα ερωτήματα που αναφύονται, εν προκειμένω, είναι προφανή: Υφίσταται, Μακαριώτατε, κοινωνία των ως άνω Μητροπολιτών της ελλαδικής διοικήσεως με έναν εγνωσμένα σχισματικό πρώην Επίσκοπο; Αρνείται η Ι. Σύνοδος της Ε.τ.Ε. την δικαιοδοσία και την κρίση των συνοδικών οργάνων της αδελφής Αυτοκεφάλου Εκκλησίας; Θεωρούμε κανονικώς και εκκλησιολογικώς απαράδεκτο Επίσκοποι αλλοτρίας Αυτοκεφάλου διοικήσεως να συνάπτουν κανονική κοινωνία με σχισματικούς, οι οποίοι δρουν εις βάρος της τοπικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Το ίδιο απαράδεκτο θα θεωρούσαμε το να υποστηρίξουν και να κοινωνήσουν Επίσκοποι άλλης Ορθοδόξου Εκκλησίας με τους εν Ελλάδι σχισματικούς. Εκτός και εάν για τους Σεβασμιωτάτους υφίστανται δύο μέτρα και δύο σταθμά: «ανάθεμα» για τους σχισματικούς της Δύσεως και «κοινωνία» με τους σχισματικούς των Βαλκανίων.
Γνωρίζουμε ότι ικανός αριθμός Ιεραρχών έχει εκφράσει τις ανησυχίες του και αιτηθεί την σύγκληση της Ι. Συνόδου προκειμένου να επιβεβαιωθεί εκ νέου ή να επανακαθορισθεί η στάση της Ε.τ.Ε. έναντι του διαχριστιανικού και διαθρησκειακού διαλόγου και της Οικουμενικής κινήσεως. Ως μέλη της Εκκλησίας και θεράποντες της ιεράς επιστήμης της Θεολογίας θέτουμε υπ’ όψιν του σεπτού Σώματος της Ιεραρχίας και τις δικές μας παρατηρήσεις και ερωτήσεις. Μια σαφής συνοδική απαντητική διαγνώμη επί του θέματος είμαστε βέβαιοι ότι θα αποκαταστήσει την αξιοπιστία της ορθοδόξου μαρτυρίας στον κόσμο.
Μετά βαθυτάτου σεβασμού
Ευαγγελία Αμοιρίδου, Επίκουρη Καθηγήτρια
Χρήστος Αραμπατζής, Επίκουρος Καθηγητής
Χαράλαμπος Ατματζίδης, Επίκουρος Καθηγητής
Διονύσιος Βαλαής, Επίκουρος Καθηγητής
Πέτρος Βασιλειάδης, Καθηγητής
Μόσχος Γκουτζιούδης, Λέκτορας
Ηλίας Ευαγγέλου, Επίκουρος Καθηγητής
Αγγελική Ζιάκα, Επίκουρη Καθηγήτρια
Φώτιος Ιωαννίδης, Αναπληρωτής Καθηγητής
Δημήτριος Καϊμάκης, Καθηγητής
Ιωάννης Καραβιδόπουλος, Ομότιμος Καθηγητής
Άννα Κόλτσιου – Νικήτα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια
Δήμητρα Κούκουρα, Καθηγήτρια
Αντωνία Κυριατζή, Λέκτορας
Μιλτιάδης Κωνσταντίνου, Καθηγητής
Νικόλαος Μαγγιώρος, Επίκουρος Καθηγητής
Γεώργιος Μαρτζέλος, Καθηγητής
Βασιλική Μητροπούλου, Επίκουρη Καθηγήτρια
Ιωάννης Μούρτζιος, Αναπληρωτής Καθηγητής
Παναγιώτης Παχής, Καθηγητής
Ιωάννης Πέτρου, Καθηγητής
Παναγιώτης Σκαλτσής, Αναπληρωτής Καθηγητής
π. Ιωάννης Σκιαδαρέσης, Επίκουρος Καθηγητής
Χρυσόστομος Σταμούλης, Καθηγητής
Χρήστος Τσιρώνης, Επίκουρος Καθηγητής
Στυλιανός Τσομπανίδης, Επίκουρος Καθηγητής
Παναγιώτης Υφαντής, Επίκουρος Καθηγητής
Γλυκερία Χατζούλη, Επίκουρη Καθηγήτρια

π.Χρῆστος Ζαχαράκης:Νηστεία καὶ ἐλεημοσύνη





«Μετανοίας ὁ καιρός, καὶ ζωῆς αἰωνίου πρόξενος ἡμῖν ὁ τῆς Νηστείας ἀγών, ἐὰν ἐκτείνωμεν χεῖρας εἰς εὐποιΐαν· οὐδὲν γὰρ οὕτω σῴζει ψυχήν, ὡς ἡ μετάδοσις τῶν ἐπιδεομένων, ἡ ἐλεημοσύνη συγκεκραμένη τῇ νηστείᾳ, ἐκ θανάτου ῥύεται τὸν ἄνθρωπον· Αὐτὴν ἀσπασώμεθα, ἧς οὐδὲν ἴσον· ἱκανὴ γὰρ ὑπάρχει, σῶσαι τὰς ψυχὰς ἡμῶν».
Στὴν Ἐκκλησία τίποτε δὲν εἶναι ἀτομικό. Ὅπου ὑπάρχει τὸ ἀτομικό ἐκεῖ ἀνοίγει ὁ δρόμος γιὰ τὴν ἀποκοπὴ ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καὶ γιὰ τὴν αἵρεση. Ὅσο τὸ ζητούμενο τῶν πιστῶν εἶναι ἡ ἀτομοκρατικὴ πνευματικότητα, ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ θὰ παραμένει ἕνα ἰδεολόγημα ἄπιαστο καὶ μακρυνό, καὶ ἡ λατρεία τῆς Ἐκκλησίας θὰ περιττεύει, ὡς μὴ ἀπαραίτητη καὶ ἀναγκαία. Ἔτσι π.χ. ἡ νηστεία ἀπὸ πνευματικό ἀγώνισμα, ἄρρηκτα συνδεδεμένο μὲ τὴν λατρεία, ἀνάγεται σὲ ἀρετὴ ἱκανὴ νὰ φέρει ἀπὸ μόνη της τὴ σωτηρία. Ὅμως καθετὶ μέσα στὴν Ἐκκλησία ἔχει ἀναφορά, γι᾽ αὐτὸ καὶ εἶναι συνδεδεμένα τὰ πάντα μὲ τὴ λατρεία, καὶ ἡ ἀναφορά τους εἶναι ὁ Κύριος, γι᾽ αὐτὸ καὶ τὸ κέντρο τῆς λατρείας εἶναι ἡ Θεία Λειτουργία, ἡ κατεξοχὴν πράξη ἀγάπης, ἡ ἴδια ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ παρ-οῦσα στὸν κόσμο. Ὅ,τι γίνεται λοιπὸν στὴν Ἐκκλησία εἶναι πράξεις ἀγάπης, εἴτε ἀπὸ τὸ Θεό, ποὺ ἔτσι ἀποκαλύπτεται καὶ δοξάζεται, εἴτε ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, ποὺ δέχεται τὸ Θεό καὶ σώζεται. Εἶναι πολὺ χαρακτηριστικὸ τὸ ὅτι στὸ Τριώδιο ἡ νηστεία, ἐκτὸς ἀπὸ τὴ λατρεία, συνδέεται ἄμεσα καὶ μὲ τὴν ἐλεημοσύνη. Γιατί; Διότι εἶναι πράξη ἀγάπης καὶ οἱ πράξεις ἀγάπης στὴν Ἐκκλησία δὲν ἔχουν κατεύθυνση μόνο πρὸς τὸ Θεό, ἀλλὰ καὶ πρὸς τὸν ἄνθρωπο. Δὲν ἀγαπᾶ κανεὶς πραγματικὰ τὸ Θεὸ, ἄν δὲν ἀγαπᾶ καὶ τὸν ἄνθρωπο. Νηστεύοντας δὲν πλησιάζουμε μόνο τὸ Θεὸ, μὰ καὶ τὸν ἄνθρωπο, νηστεύουμε γιὰ νὰ περισσεύει καὶ γιὰ τὸν ἀδελφό μας. «Νηστείᾳ λαμπρύναντες τὴν σάρκα, ψυχὴν ἀρεταῖς καταπιάνωμεν, πένητας ἐκθρέψωμεν, πλοῦτον μὴ κενούμενον, ἐν οὐρανοῖς ὠνούμενοι».

Υμνοι της Μεγάλης Εβδομάδας από τον Δ. Μπάση και την Ν. Καραντζή

Στο Ακροπόλ, υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια και συμμετοχή του Χ. Αηδονίδη
Υμνοι της Μεγάλης Εβδομάδας από τον Δ. Μπάση και την Ν. Καραντζή



Υμνους, ψαλτοτράγουδα αλλά και θρηνητικά τραγούδια της παράδοσης που έχουν σχέση με το κλίμα και το ύφος της Μεγάλης Εβδομάδος, παρουσιάζουν στο θέατρο Ακροπόλ, τη Μεγάλη Τρίτη οι Δημήτρης Μπάσης και Νεκταρία Καραντζή, υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια και συμμετοχή του Χρόνη Αηδονίδη.
Συγκεκριμένα, οι δύο ερμηνευτές θα παρουσιάσουν ένα ιδιαίτερο πρόγραμμα, με κάποιους από τους πλέον κατανυκτικούς μεγαλοβδομαδιάτικους ύμνους, αλλά και ψαλτοτράγουδα, λαϊκούς θρήνους της Μεγάλης Παρασκευής και τραγούδια της λαϊκής μας παράδοσης, στο κλίμα των ημερών, υπό την καλλιτεχνική επίβλεψη του δασκάλου της παράδοσης.
Ο Χρόνης Αηδονίδης, 84 ετών σήμερα, με 60 και πλέον χρόνια αφιερωμένα στην διάσωση και διάδοση της παραδοσιακής μουσικής (δημοτικής και βυζαντινής), εξακολουθεί να μυεί στον κόσμο της παράδοσης πολλούς, κυρίως νέους, ανθρώπους, ώστε να μη διακοπεί ποτέ η αυθεντική αλυσίδα της. Η βυζαντινή μουσική υπήρξε και για τον Χρόνη Αηδονίδη μία τέχνη που έμαθε από τα παιδικά του χρόνια, πρώτα κοντά στον ιερέα πατέρα του και στη συνέχεια στον Μιχάλη Κεφαλοκόπτη και στον Θεόδωρο Χατζηθεοδώρου, πλάι στον οποίο ολοκλήρωσε τις σπουδές του. Με αυτήν την συναυλία, δεν θα είναι η πρώτη φορά που ο Χρόνης Αηδονίδης θα αποδείξει έμπρακτα την αγάπη του για την ψαλτική τέχνη. Τα τελευταία κυρίως χρόνια, είτε σε ζωντανές εμφανίσεις είτε σε δισκογραφία, έχει επιλέξει να αναδεικνύει με την συγκινητική φωνή του βυζαντινούς εκκλησιαστικούς ύμνους, "επιστρέφοντας έτσι", όπως λέει ο ίδιος, "στον Θεό το τάλαντο που του έδωσε"...
Μ. Τρίτη 10/4, Ωρα: 9.30 μ. μ. Τιμές εισιτηρίων: 25, 22, 18, 15 (φοιτητικό) και 10 ευρώ ΘΕΑΤΡΟ ΑΚΡΟΠΟΛ Ιπποκράτους 9-11 Τηλ. : 210 3643700 www.acropoltheater.gr
Ο Δημήτρης Μπάσης, ένας από τους ενδιαφέροντες λαϊκούς ερμηνευτές, γνωρίστηκε με τη μουσική όταν ανέβηκε στο ψαλτήρι. Σε ηλικία εννέα ετών αρχίζει να ψέλνει στην εκκλησία και στα 12 αρχίζει μαθήματα βυζαντινής μουσικής, τα οποία ολοκληρώνει παίρνοντας το πτυχίο του στα δεκαεπτά του χρόνια. Αν και στη συνέχεια, τα μουσικά του βήματα τον οδήγησαν στο λαϊκό ρεπερτόριο, ωστόσο ποτέ δεν έχασε την αγάπη του για την ψαλτική, απ' όπου ξεκίνησε.
Η Νεκταρία Καραντζή είναι μια ερμηνεύτρια της σύγχρονης γενιάς, που έχει όμως ήδη μία μακρά θητεία στον χώρο της βυζαντινής και της δημοτικής μουσικής παράδοσης. Ο κόσμος της Βυζαντινής Μουσικής την γνώρισε, ήδη από παιδί, κυρίως μέσω ηχογραφήσεων με τον Γέροντα Πορφύριο τον καυσοκαλυβίτη, ενώ στον κόσμο της παράδοσης τη μύησε, τη σύστησε και την ανέδειξε ο Χρόνης Αηδονίδης, στον οποίο μαθητεύει από το 2003 και αποτελεί μόνιμη συνεργάτιδά του τα τελευταία χρόνια, σε συναυλίες και δισκογραφία. Αποτελεί σήμερα μοναδική περίπτωση γυναίκας ψάλτριας στην Ελλάδα, με επίσημη δισκογραφία βυζαντινής μουσικής από τα 14 χρόνια της, με ενεργό θητεία στο αναλόγιο εκκλησιών ως ιεροψάλτρια από 9 ετών έως σήμερα. Είναι επίτιμη Πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Ψαλτριών και έχει τιμηθεί από τον κύκλο των ιεροψαλτών, μέσω του περιοδικού «το Ψαλτήρι», από την Ελληνική Μουσικολογική Εταιρεία - Ινστιτούτο Μελέτης της Βυζαντινής και Ελληνικής Παραδοσιακής Μουσικής, για την προσφορά της στη Βυζαντινή Μουσική.

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Παναγιώτης Ασημακόπουλος:Θανατική ποινή και θεολογία.mpg



Ένα εκπαιδευτικό βίντεο με άξονα και αφορμή τη σχετική διδακτική ενότητα των Θρησκευτικών της Γ΄ Λυκείου

ΚΑΙΡΟΣ:ΟΧΙ στον αποκλεισμό των θεολόγων εκπαιδευτικών από την β΄ φάση της επιμόρφωσης στα ΤΠΕ.



foto kairos

                          


Χολαργός 29 Μαρτίου 2012


Ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «ΚΑΙΡΟΣ» απηχώντας τις απόψεις της θεολογικής εκπαιδευτικής κοινότητας που διακονεί στο χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, θεωρεί τον αποκλεισμό των μελών της- θεολόγων εκπαιδευτικών- από την β΄ φάση της επιμόρφωσης στα ΤΠΕ, ως βεβιασμένη επιλογή και ατυχή απόφαση.

Η εμπειρία του Συνδέσμου από το «προφίλ» μόνο των μελών του, αποκαλύπτει ότι δεκάδες συναδέλφων μας, διαθέτουν τα ουσιαστικά προσόντα για την ένταξή τους στη β΄ φάση της επιμόρφωσης, γεγονός που αποδεικνύεται από το πλήθος των προσωπικών ιστοτόπων, που έχουν δημιουργήσει και λειτουργούν με αξιοσημείωτη αναγνωρισιμότητα και υψηλή επισκεψιμότητα. Οι ιστότοποι αυτοί διακρίνονται τόσο για την άρτια τεχνικά εικόνα τους όσο και για την ποιότητα των δημοσιεύσεων, που αφορούν κυρίως στην αναβάθμιση, ανανέωση και εμπλουτισμό της διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στην εκπαίδευση χωρίς να αφίστανται της ενημέρωσης και πληροφόρησης με την ανάδειξη και άλλων, ευρύτερου θεολογικο-εκκλησιαστικού αλλά και εκπαιδευτικού-επιστημονικού ενδιαφέροντος, θεμάτων.

Τα στοιχεία αυτά επιτρέπουν την ασφαλή εκτίμηση, ότι οι συνάδελφοι θεολόγοι πρωτοπορούν στη χρήση των ΤΠΕ., όχι μόνο για προσωπική χρήση, αλλά εξυπηρετώντας με αποτελεσματικότητα, ευρηματικότητα και πρωτοτυπία τον κύριο σκοπό της δράσης τους στο σχολείο σήμερα, θέτουν ταυτόχρονα σοβαρή υποθήκη για την υποστήριξη του μαθήματος στο μελλοντικά σχεδιαζόμενο Νέο Σχολείο, που όπως ήδη διαφαίνεται πλειοδοτεί υπέρ της χρήσης των νέων τεχνολογιών στο σχεδιασμό, την διεκπεραίωση αλλά και την αξιολόγηση της διδακτικής διαδικασίας.

Ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «ΚΑΙΡΟΣ» ελπίζει ότι η νέα ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, θα επανεξετάσει το ζήτημα αυτό, καθώς μόνο η άγνοια των σχετικών στοιχείων προσφέρει κάποια δικαιολογία για τον αποκλεισμό των θεολόγων εκπαιδευτικών από τη β΄ φάση της επιμόρφωσης. Τούτου δοθέντος δεν πρέπει επιπλέον να παραγνωριστεί το γεγονός, ότι η απόφαση αυτή πλήττει έμμεσα και το κύρος του κλάδου στον εργασιακό του χώρο, καθώς αποστερεί από τα ικανότατα μέλη του, την τυπική αναγνώριση των προσόντων στον τομέα των ΤΠΕ, με άμεσο αντίκτυπο την καθυστέρηση της υπηρεσιακής τους εξέλιξης και αναβάθμισης.

Τα μέλη της θεολογικής εκπαιδευτικής κοινότητας που είτε εντάχθηκαν στο Σύνδεσμό μας είτε επέλεξαν άλλο χώρο για την εκπροσώπησή τους, διακρίνονται- στην πλειοψηφία τους- για τον δυναμικό τους ρόλο στις σχολικές μονάδες που υπηρετούν αλλά ταυτόχρονα και για τις δημιουργικές ανησυχίες σχετικά με την παιδευτική τους αποστολή. Με γνώσεις και ικανότητες που υπερβαίνουν το μέσο όρο των προδιαγραφών για ένα εκπαιδευτικό του σημερινού σχολείου, με τεχνικές δεξιότητες και καλλιτεχνικές ευαισθησίες, με επιστημονική επάρκεια και μεταπτυχιακούς τίτλους, διεκδικούν την αναγνώριση και από την Πολιτεία, που οφείλει πρωτίστως με δική της πρωτοβουλία να επιλέγει τους ικανούς και αρίστους για την προαγωγή και εξυπηρέτηση των επιλογών και των στόχων της.


Για το Διοικητικό Συμβούλιο


Ο Πρόεδρος                                                              Ο Γ. Γραμματέας
ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ                 ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Επιμορφωτική συνάντηση θεολόγων Νομού Γρεβενών





ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΔΙΑΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
-----
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ Α/ΘΜΙΑΣ & Β/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΧΟΛΙΚΩΝ  ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ Β/ΘΜΙΑΣ ΕΚ/ΣΗΣ
………………………………………………………………………….
















Διεύθυνση: Μακρυγιάννη 22, 50100,Κοζάνη
Τηλέφωνο: 24610-49308 
FAX: : 24610-21259
Email:grsskoz@sch.gr

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Ανδρέας Αργυρόπουλος
Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων
Κινητό: 6972321608

Ιστολόγιο: e-theologia.blogspot.com



            



Θέμα: «Επιμορφωτική συνάντηση θεολόγων Νομού Γρεβενών»
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Σας προσκαλώ στην επιμορφωτική μας συνάντηση την  4η Απριλίου 2012, ημέρα Τετάρτη και ώρα 12:00 πμ. Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί  στο 2ο Γυμνάσιο Γρεβενών με την εξής θεματολογία:
1)Προγραμματισμός επιμορφωτικών δράσεων (ημερίδες, σεμινάρια κλπ)
2) Τα καινοτομικά στοιχεία του Νέου Προγράμματος Σπουδών στα Θρησκευτικά.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Ανδρέας Αργυρόπουλος
Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων Δυτικής Μακεδονίας

Το ιερό εκκλησάκι του βράχου στη Βρεττάνη της Γαλλίας



Είναι ένα από τα πιο «πολύτιμα» δείγματα της ορθοδοξίας, αποτελώντας εδώ και αιώνες ιερό τόπο των χριστιανών. Το μικρό εκκλησάκι του St. Gildas βρίσκεται κατά μήκος του Canal du Blavet στη Βρετάνη της Γαλλίας, κοντά στην πόλη Bieuzy-les-Eaux.
Βασικό χαρακτηριστικό της κατασκευής είναι το γεγονός ότι χτίστηκε στο εσωτερικό ενός βράχου, σε μια σπηλιά που ζούσε ο Ιρλανδός μοναχός St. Gildas, στον οποίο είναι αφιερωμένο. 

Ο τελευταίος είχε ταξιδεψει στην Ουαλία, στην Ιρλανδία και στη Σκοτία κηρύσσοντας το χριστιανισμό.

Το 540 μ.Χ. εγκαταστάθηκε στη Βρετάνη, όπου έζησε σε μια σκήτη, στους πρόποδες ενός βράχου. Από το σημείο αυτό, επάνω σε έναν πρόχειρο άμβωνα κήρυξε το χριστιανισμό στους ειδωλολάτρες, ενώ μετά το θάνατό του δημιουργήθηκε προς τιμήν του ο μικρός αυτός ναός.

Το ειδυλλιακό περιβάλλον της περιοχής αλλά και η προϊστορία του ναού δημιουργούν τις καλύτερες προϋποθέσεις, καθώς πλήθος πιστών συγκεντρώνεται εδώ για να θαυμάσει το ιερό εκκλησάκι του βράχου αλλά και να δει από κοντά τα απομεινάρια της σκήτης του μοναχού.
perierga.gr


Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Οι άνθρωποι...προσπαθούν με μισαλλοδοξία και θρησκευτικές φαντασιώσεις κι αλλαλαγμούς να ξεγελαστούν









(ανωνύμου ιερέως...το αλίευσα στο διαδίκτυο και το μοιράζομαι μαζί σας)


"Φοβάμαι όμως ότι οι περισσότεροι “ εκκλησιαστικοί” ταγοί περνούν τον καιρό τους παριστάνοντας πότε τους εθνάρχες, πότε τους αντιοικουμενιστές, πότε τους ηθικολόγους. Τον υπόλοιπο καιρό επισκέπτονται στην φυλακή τον οσιομάρτυρα Εφραίμ και συζητούν περί των διαδοχών.

Ὁσο για το χριστεπώνυμο πλήρωμα, ψάχνει σημάδια για την νέα κατάκτηση της Πόλης και το ξανθό γένος, ακολουθεί ιπτάμενους γέροντες και προσκυνά το χαμογελαστό διαδυκτιακό σκήνωμα του γερο Ιωσήφ. Οι άνθρωποι βιώνουν ακόμα κατάθλιψη από τις ξαφνικές αλλαγές που συνέβηκαν στην χώρα μας και προσπαθούν με μισαλλοδοξία και θρησκευτικές φαντασιώσεις κι αλλαλαγμούς να ξεγελαστούν. Πλανώντες και πλανώμενοι οι σύγχρονοι παπα-γκουρού προσφέρουν τροφή για κάθε πικραμένο."

Επιμορφωτικό Σεμινάριο κλάδου ΠΕ01 Θεολόγων ν.Ευρυτανίας



Δρ.  Δημήτριος  Φύκας
Σχολικός Σύμβουλος  ΠΕ01
Νομών :  ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ, ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ & ΦΩΚΙΔΑΣ,
ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ  &  ΤΡΙΚΑΛΩΝ
Ταχ. Δ/νση: Κύπρου 85
Τ.Κ. - Πόλη: 351 00 - ΛΑΜΙΑ
Τηλ: 22310 - 28816
Fax: 22310 - 28816
Emaildfykas@sch.gr
              grssfth@dide.fth.sch.gr

ΘΕΜΑ:   « Επιμορφωτικό Σεμινάριο  κλάδου ΠΕ01 - Θεολόγων Ν. Ευρυτανίας ».
                  Σχετ:    υπ’  αριθμ.  Φ.15.2/1691/01-03-2012   απόφαση  έγκρισης   του  κ.
                  Περιφερειακού Διευθυντή Εκπ/σης Στερεάς Ελλάδας.                     
      Σας γνωρίζουμε ότι την  Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012 και ώρα 11 : 30 π. μ. στην Αίθουσα Τελετών του Γενικού Λυκείου Καρπενησίου, θα πραγματοποιηθεί Επιμορφωτικό Σεμινάριο για τους Θεολόγους Καθηγητές των Σχολείων της Β/θμιας Εκπαίδευσης του Ν. Ευρυτανίας από τον  Σχολικό Σύμβουλο των Θεολόγων Δρ. κ. Δημήτριο Φύκα, με θέμα:    
            « Τα καινοτομικά στοιχεία του Νέου Προγράμματος Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών στο Νέο Σχολείο - Ανάπτυξη σχεδίου μαθήματος ».
     Παρακαλώ να διευκολύνετε τους Συναδέλφους Θεολόγους Εκπαιδευτικούς να το παρακολουθήσουν.
                                                   
                                                            Ο  Σχολικός  Σύμβουλος

           
                                                                                                     Δρ. Δημήτριος  Φύκας

Επιμορφωτικό σεμινάριο θεολόγων του Ν. Ημαθίας







ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ 
      Α/ΘΜΙΑΣ &  Β/ΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ  ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Ν. ΗΜΑΘΙΑΣ
Ταχ. Δ/νση: Μούμογλου 1                      
Ταχ. Κωδ. :  59100,  Βέροια
Τηλέφωνο : 23310/78951
FAX          : 23310/78952

  Συργιάννη Μαρία
Σχολική Σύμβουλος Θεολόγων (ΠΕ01)
Τηλέφωνο : 23310/78955, 6932439157






                               

 ΘΕΜΑ : Πρόσκληση σε επιμορφωτικό σεμινάριο
  ΣΧΕΤ.: Η υπ. αρ. πρωτ.  6172/16-03-2012  έγκριση της Περιφερειακής Δ/νσης  Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας


    Η Σχολική Σύμβουλος Θεολόγων καλεί όσους  εκπαιδευτικούς θεολόγους (ΠΕ01), που υπηρετούν στο νομό Ημαθίας, επιθυμούν να συμμετέχουν σε επιμορφωτικό σεμινάριο με θέμα:

«Διδακτικές προσεγγίσεις και στρατηγικές διδασκαλίας
στο μάθημα των Θρησκευτικών»,

να προσέλθουν την Τετάρτη 4 Απριλίου 2012, και ώρα 3:00μμ στη  Δημόσια Βιβλιοθήκη της Βέροιας .
  Η διάρκεια  του σεμιναρίου θα είναι από τις 3:00μμ έως τις 6:00μμ και η συμμετοχή προαιρετική.
  
   Παρακαλούνται οι Διευθυντές των σχολείων να ενημερώσουν τους εκπαιδευτικούς ΠΕ01 .



                                                                              Η Σχολική Σύμβουλος Θεολόγων          
          
                  Μαρία Συργιάννη  

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Ο Σταυρός του Χριστού. Από την προσφορά και τη θυσία, στην καταπίεση και την ελευθερία





Αυτό που δεν μπόρεσε κανένα λογοτεχνικό είδος να προφητεύσει είναι το πόσο τα πράγματα, οι ιδέες και οι άνθρωποι είναι μπερδεμένα σήμερα. Η ελπίδα για ένα φωτεινό μέλλον, η απαγκίστρωση από ένα σκοτεινό παρελθόν, η αυτονόμηση και η αποϊεροποίηση των νεότερων χρόνων έχουν αφήσει τον άνθρωπο μετέωρο, έρμαιο συνθημάτων οποιουδήποτε θα μπορούσε  να εκμεταλλευτεί την συγκυρία μιας μεταβατικής εποχής. Και το ερώτημα είναι θα επιτευχθεί η πρόοδος, η τελείωση και η σωτηρία του ανθρώπου όπως θα λέγαμε σε θεολογική γλώσσα ή θα παλινδρομήσουμε σε καινούργιες μορφές και περιόδους πνευματικής ανωριμότητας και σκοταδιού;
«Ο άνθρωπος δεν πάει με τον σταυρό στο χέρι». «Πάνω στο σταυρό έγιναν τα μεγαλύτερα εγκλήματα». Πως μπορεί ο άνθρωπος μέσα σε όλα αυτά και άλλα συνθήματα να ξεκινήσει ως άλλος Ηρακλής τους άθλους της ζωής του και να σταθεί με σιγουριά απέναντι από το σταυροδρόμι της αρετής και της κακίας και να ακολουθεί κάθε φορά το σωστό. Με άλλα λόγια αν φαίνεται σήμερα η ελευθερία της επιλογής στον άνθρωπο του δυτικού κόσμου ένα αυτονόητο κεκτημένο, θα μπορούσε να κοινοποιηθεί σε όλους τους πληθυσμούς της γης ή τουλάχιστον να μην καταλήξει σε αυτό που λέμε απανθρωπία του δικαιώματος;
Ο Σταυρός του Χριστού. Από την προσφορά και την θυσία, στην καταπίεση και την ελευθερία, ήταν ο τίτλος μιας συζήτησης στην ραδιοφωνική εκπομπή του 89,5 «Το τραπέζι της Κυριακής» την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως με προσκεκλημένους τον κ. Ανδρέα Αργυρόπουλο Σχολικός Σύμβουλο Θεολόγων Δυτικής Μακεδονίας και την κα Γαρυφαλλιά Μίχα Θεολόγο, Πολιτικός Επιστήμονα, Υποψήφια Διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Σορβόνης.
Με μια σύντομη ιστορική αναδρομή διαπιστώσαμε το πώς ο Σταυρός από σύμβολο θυσίας και προσφοράς κατέληξε στα χέρια του ανθρώπου σύμβολο εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Όλο αυτό ήταν μια πολύ καλή εισαγωγή, ώστε ο κύριος Αργυρόπουλος να αναφερθεί στη θεολογία της Απελευθέρωσης που αναπτύχθηκε στη Λατινική Αμερική τον 20 αιώνα, μια θεολογία που γεννήθηκε από τον πόνο και την καταπίεση,  και γι’ αυτό Σταυρική.

Όπως ειπώθηκε η θεολογία της Απελευθέρωσης έχει τις ρίζες της στον 15ο αιώνα και σε φυσιογνωμίες όπως ο ιεραπόστολος Bartolome De Las Casas, ο οποίος στιγμάτισε και κατήγγειλε τη γενοκτονία των γηγενών-Ινδιάνων από τους «πολιτισμένους» Ευρωπαίους αποικιοκράτες. Η κινηματογραφική ταινία The Mission σε σκηνοθεσία Roland Joffé  και με πρωταγωνιστές τους  Robert De Niro, Jeremy Irons and Ray McAnally είναι αντιπροσωπευτική ταινία για την εποχή και τα όσα συνέβησαν. Αυτή η ταινία αποτελεί  απαραίτητο εργαλείο τόσο στο μάθημα των θρησκευτικών σε μαθητές Λυκείου ή στην αντίστοιχη βαθμίδα κατήχησης, έτσι ώστε να ξεκαθαριστούν πολλά ζητήματα, ειδικά σήμερα που τα παιδιά είναι ιδιαίτερα προβληματισμένα.

Στη συνέχεια ο κ. Αργυρόπουλος ανέπτυξε με συντομία αλλά και πάθος τις συνθήκες που γέννησαν την Θεολογία της Απελευθέρωσης και δεν ήταν τίποτε  άλλο από την τυραννία εγκάθετων δικτατορικών κυβερνήσεων στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, που σφαγίασαν στο όνομα της εξουσίας και των συμφερόντων  χιλιάδες ανθρώπων.  Αναφορά έγινε επίσης στους κυριότερους εκπροσώπους αυτής της Θεολογίας (Καμίλο Τόρες, Όσκαρ Ρομερο, Γκουσταύο Γκουτιέρες, Χέλντερ Καμάρα) στα βάσανα και τα βασανιστήρια ακόμη και τον μαρτυρικό θάνατο που γνώρισαν, στη Θεολογία τους και στη βιβλιογραφία που υπάρχει για όλα αυτά.

Όλη αυτή η αναφορά οδήγησε σε ένα προβληματισμό για το σήμερα. Τι σημαίνει δηλαδή ο Σταυρός για εμάς στις δύσκολες στιγμές που περνάει ο τόπος μας; Πως αντιδρούμε απέναντι στο αίτημα του δικαίου αλλά και στις διεκδικήσεις με βία; Τι εννοούμε σήμερα όταν λέμε ευχαριστιακή Θεολογία και τι άσκηση και ότι όλα αυτά σχετίζονται με την προσφορά και τη θυσία για τον συνάνθρωπο. Επίσης επισημάνθηκαν και κάποιες παρεξηγήσεις ότι δηλαδή όλη η εκκλησιαστική παράδοση διασώζει την καταγγελία και την προσπάθεια στηλίτευσης του κοινωνικού κακού και όχι μόνο αυτού που διαπράττεται σε προσωπικό επίπεδο. Από την άλλη το εκκλησιαστικό κήρυγμα δεν μπορεί να είναι άλλο από αυτό που υπερασπίζεται τον καταπιεσμένο και ελευθερώνει τον άνθρωπο.

Στη συνέχεια η κα Γαρυφαλλιά Μίχα παρουσίασε τον προβληματισμό που αναπτύσσεται σήμερα στην Ευρώπη αναφορικά με τα θρησκευτικά σύμβολα. Αρχικά ειπώθηκε ότι σύμβολα όπως ο Σταυρός στολίζουν πολλές σημαίες κρατών και πολλοί καλλιτέχνες εκφράστηκαν μέσα από αυτόν (Σανγκάλ, Νταλί). Ωστόσο η Ευρώπη έχει ένα αμαρτωλό παρελθόν και πολλές αιματοχυσίες αναφορικά με τις θρησκείες ή με πολιτικές που τις χρησιμοποιήσαν (Τριακοντατής πολέμος, Ολοκαύτωμα). Όλα αυτά σαν συλλογική ιστορική μνήμη οδήγησαν το Λαϊκό κράτος της Γαλλίας να θέλει να καταργήσει τα χριστιανικά και τα ισλαμικά θρησκευτικά σύμβολα. Η ίδια συζήτηση υπήρξε τόσο στη Γερμανία, ότι ο Σταυρός πρέπει να απομακρυνθεί από τα σχολεία διότι είναι αποκρουστικός για τους μαθητές, αλλά και την γειτονική Ιταλία. Μετά από προσφυγή και άλλων Ευρωπαϊκών κρατών στα διεθνή δικαστήρια ο Σταυρός δικαιώθηκε και φαίνεται ότι υπάρχει ακόμη χώρος στην Ευρώπη γι’ αυτόν. Κλείνοντας να σημειώσουμε ότι η Ευρώπη πάγωσε την αποθρησκειοποίηση της και την κατάργηση των θρησκευτικών συμβόλων της φοβούμενη την επικράτηση των αντίστοιχων ισλαμικών. Αλλά από την άλλη θέτοντας ζητήματα κατάργησης θρησκευτικών συμβόλων ξεκινάει μια διαλεκτική σύγκρουσης πολιτισμών- θρησκειών εκεί που δεν υπάρχει.